Naar inhoud springen

Nederlandse hockeyploeg (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Nederlandse mannenhockeyploeg)
Nederlandse hockeyploeg (mannen)
Bijnaam Oranje
Associatie Koninklijke Nederlandse Hockey Bond
Bondscoach Jeroen Delmee
Stadion Variërend
Meeste interlands Teun de Nooijer (453)
Topscorer Paul Litjens (268)
FIH-wereldranglijst 1e (10 april 2023)
Eerste interland
Vlag van België België 1 - 2 Vlag van Nederland Nederland
(Antwerpen, België; 23 januari 1926)
Grootste overwinning
Vlag van Nederland Nederland 15 - 1 Vlag van Italië Italië
(Amsterdam, 22 augustus 1999)
Vlag van Nederland Nederland 14 - 0 Vlag van Polen Polen
(Den Haag, 7 augustus 2005)
Zwaarste verlies
Vlag van Nederland Nederland 0 - 9 Vlag van India India
(Ahmedabad, India; 11 januari 1962)
Portaal  Portaalicoon   Sport

De Nederlandse hockeyploeg is een team van mannelijke hockeyers dat Nederland vertegenwoordigt tijdens interlands. De ploeg kent een lange en rijke traditie in het hockey. De ploeg is drievoudig wereldkampioen, zesvoudig Europees kampioen, won achtmaal de Champions Trophy, eenmaal de Hockey World League en tweemaal de Hockey Pro League. Daarnaast won het driemaal goud op de Olympische Spelen.

De nationale ploeg speelde zijn eerste officiële interland op 23 januari 1926. Overigens bestond de Hockey Bond al sinds 1898. Dat Nederland pas zo laat zijn eerste interland speelde, komt doordat aanvankelijk volgens eigen regels gespeeld werd. Zo werd niet met de internationaal gebruikelijke witte bal, maar met een zachte oranje gespeeld, de zogenaamde Scheurleer-bal. Ook werd in Nederland met gemengde teams gespeeld en niet met aparte mannen- en vrouwenteams. Pas toen de Olympische Zomerspelen 1928 naderden besliste de KNHB, op initiatief van Rein de Waal, de internationale regels toe te passen, anders had Nederland in eigen land niet eens mee mogen doen.

De tegenstander in de eerste interland in 1926 was België, dat in het Deurne-stadion van Antwerpen ten overstaan van zevenhonderd toeschouwers met 2-1 verloor van de noorderburen. Van der Veen en Van de Poll waren de Nederlandse doelpuntenmakers.

Ruim 74 jaar later, op 21 mei 2000, speelde Nederland de duizendste interland uit de geschiedenis. Tegenstander in het Wagener-stadion te Amstelveen was Australië.

Recordinternational is Teun de Nooijer met 453 wedstrijden.

Erelijst Nederlandse hockeyploeg

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Champions Trophy Europees kampioenschap Olympische Spelen Wereldkampioenschap Hockey World League
Hockey Pro League
1908 geen deelname
1920 geen deelname
1928 Zilver OS 1928 Vlag van Nederland Amsterdam
1932 geen deelname
1936 Brons OS 1936 Vlag van nazi-Duitsland Berlijn
1948 Brons OS 1948 Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
1952 Zilver OS 1952 Vlag van Finland Helsinki
1956 geen deelname
1960 9e OS 1960 Vlag van Italië Rome
1964 7e OS 1964 Vlag van Japan Tokio
1968 5e OS 1968 Vlag van Mexico Mexico-Stad
1970 Zilver EK 1970 Vlag van België Brussel
1971 6e WK 1971 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Barcelona
1972 4e OS 1972 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland München
1973 Goud WK 1973 Vlag van Nederland Amstelveen
1974 Brons EK 1974 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Madrid
1975 9e WK 1975 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur
1976 4e OS 1976 Vlag van Canada Montreal
1978 geen deelname Zilver EK 1978 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Hannover Zilver WK 1978 Vlag van Argentinië Buenos Aires
1980 4e CT 1980 Vlag van Pakistan Karachi geen deelname
1981 Goud CT 1981 Vlag van Pakistan Karachi
1982 Goud CT 1982 Vlag van Nederland Amstelveen 4e WK 1982 Vlag van India Bombay
1983 5e CT 1983 Vlag van Pakistan Karachi Goud EK 1983 Vlag van Nederland Amstelveen
1984 4e CT 1984 Vlag van Pakistan Karachi 6e OS 1984 Vlag van Verenigde Staten Los Angeles
1985 5e CT 1985 Vlag van Australië Perth
1986 6e CT 1986 Vlag van Pakistan Karachi 7e WK 1986 Vlag van Engeland Londen
1987 Zilver CT 1987 Vlag van Nederland Amstelveen Goud EK 1987 Vlag van Sovjet-Unie Moskou
1988 geen deelname Brons OS 1988 Vlag van Zuid-Korea Seoel
1989 Zilver CT 1989 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Berlijn
1990 Zilver CT 1990 Vlag van Australië Melbourne Goud WK 1990 Vlag van Pakistan Lahore
1991 Brons CT 1991 Vlag van Duitsland Berlijn Zilver EK 1991 Vlag van Frankrijk Parijs
1992 4e CT 1992 Vlag van Pakistan Karachi 4e OS 1992 Vlag van Spanje Barcelona
1993 Brons CT 1993 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur
1994 Brons CT 1994 Vlag van Pakistan Lahore Zilver WK 1994 Vlag van Australië Sydney
1995 4e CT 1995 Vlag van Duitsland Berlijn Zilver EK 1995 Vlag van Ierland Dublin
1996 Goud CT 1996 Vlag van India Madras Goud OS 1996 Vlag van Verenigde Staten Atlanta
1997 4e CT 1997 Vlag van Australië Adelaide
1998 Goud CT 1998 Vlag van Pakistan Lahore Goud WK 1998 Vlag van Nederland Utrecht
1999 Brons CT 1999 Vlag van Australië Brisbane Zilver EK 1999 Vlag van Italië Padua
2000 Goud CT 2000 Vlag van Nederland Amstelveen Goud OS 2000 Vlag van Australië Sydney
2001 Brons CT 2001 Vlag van Nederland Rotterdam
2002 Goud CT 2002 Vlag van Duitsland Keulen Brons WK 2002 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur
2003 Goud CT 2003 Vlag van Nederland Amstelveen 4e EK 2003 Vlag van Spanje Barcelona
2004 Zilver CT 2004 Vlag van Pakistan Lahore Zilver OS 2004 Vlag van Griekenland Athene
2005 Zilver CT 2005 Vlag van India Chennai Zilver EK 2005 Vlag van Duitsland Leipzig
2006 Goud CT 2006 Vlag van Spanje Barcelona 7e WK 2006 Vlag van Duitsland Mönchengladbach
2007 Brons CT 2007 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur Goud EK 2007 Vlag van Engeland Manchester
2008 4e CT 2008 Vlag van Nederland Rotterdam 4e OS 2008 Vlag van China Peking
2009 4e CT 2009 Vlag van Australië Melbourne Brons EK 2009 Vlag van Nederland Amstelveen
2010 Brons CT 2010 Vlag van Duitsland Mönchengladbach Brons WK 2010 Vlag van India Mumbai
2011 Brons CT 2011 Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland Zilver EK 2011 Vlag van Duitsland Mönchengladbach
2012 Zilver CT 2012 Vlag van Australië Melbourne Zilver OS 2012 Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
2013 Brons EK 2013 Vlag van België Boom Goud HWL 2012-13
2014 5e CT 2014 Vlag van India Bhubaneswar Zilver WK 2014 Vlag van Nederland Den Haag
2015 Goud EK 2015 Vlag van Engeland Londen 4e HWL 2014-15
2016 geen deelname 4e OS 2016 Vlag van Brazilië Rio de Janeiro
2017 Goud EK 2017 Vlag van Nederland Amstelveen 7e HWL 2016-17
2018 Brons CT 2018 Vlag van Nederland Breda Zilver WK 2018 Vlag van India Bhubaneswar
2019 Brons EK 2019 Vlag van België Antwerpen Brons HPL 2019
2021 Goud EK 2021 Vlag van Nederland Amstelveen 6e OS 2020 Vlag van Japan Tokio 5e HPL 2020
2022 Goud HPL 2022
2023 Goud EK 2023 Vlag van Duitsland Mönchengladbach Brons WK 2023 Vlag van India Bhubaneswar/Rourkela Goud HPL 2023
2024 Goud OS 2024 Vlag van Frankrijk Parijs 2e HPL 2024

Overige toernooien:

Voorgaande selecties

[bewerken | brontekst bewerken]
Voorgaande selecties Nederlandse hockeyploeg 

Spelersrecords

[bewerken | brontekst bewerken]

Meeste interlands[1]

[bewerken | brontekst bewerken]
Naam Positie Jaren Interlands Doelpunten
1 Teun de Nooijer Middenvelder 1994-2012 453 217
2 Jeroen Delmee Verdediger 1994-2008 401 10
3 Jacques Brinkman Middenvelder 1987-2000 339 80
4 Erik Jazet Verdediger 1990-2004 310 9
5 Cees Jan Diepeveen Verdediger 1978-1992 286 16
6 Stephan Veen Aanvaller 1989-2000 277 113
7 Robert van der Horst Middenvelder 2004-2016 272 14
8 Sander van der Weide Verdediger 1996-2008 271 8
9 Jeroen Hertzberger Aanvaller 2007-2021 267 127
10 Guus Vogels Doelman 1996-2010 264 0

Meeste doelpunten

[bewerken | brontekst bewerken]
Paul Litjens maakte voor Nederland de meeste doelpunten
Naam Positie Jaren Doelpunten Interlands Doelpunt/interland
1 Paul Litjens Aanvaller 1970-1982 268 177 1,51
2 Taeke Taekema Verdediger 2000-2012 221 243 0,91
3 Teun de Nooijer Middenvelder 1994-2012 217 453 0,48
4 Floris Jan Bovelander Verdediger 1985-1996 212 241 0,88
5 Ties Kruize Middenvelder 1971-1986 166 202 0,82
6 Bram Lomans Verdediger 1995-2007 140 206 0,68
7 Jeroen Hertzberger Aanvaller 2007-2021 127 267 0,48
8 Mink van der Weerden Verdediger 2010-2021 115 191 0,60
9 Taco van den Honert Aanvaller 1987-1996 114 215 0,53
10 Stephan Veen Aanvaller 1989-2000 113 277 0,41

Bondscoaches sinds 1928

[bewerken | brontekst bewerken]
Periode Bondscoach
1928-1936 Jaap Quarles van Ufford
1936-1939 J.F. Wagener
1948-1950 Huib du Pon
1950-1951 Piet Nefkens
1951 J.G. Harkema
1952-1956 Rein de Waal
1957-1959 Dick Loggere
1959-1960 Nabir Achmad Kallat
1960-1961 Jan Anjema
1961-1969 Piet Bromberg
1969-1970 Roepie Kruize
1970 Jules Ancion
1971-1973 Ab van Grimbergen
1973-1975 Cees Tania
1975-1986 Wim van Heumen
1986-1987 Frans Spits
1987-1990 Hans Jorritsma
1990-1991 Rob Bianchi
1991-1993 Hans Jorritsma
1993-1998 Roelant Oltmans
1999-2000 Maurits Hendriks
2001-2003 Joost Bellaart
2004 Terry Walsh
2005-2008 Roelant Oltmans
2008-2010 Michel van den Heuvel
2010-2014 Paul van Ass
2014-2021 Max Caldas
2021-heden Jeroen Delmee
Zie de categorie Nederlandse hockeyploeg (mannen) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.