bonken

• Geluid:  bonken    (hulp, bestand)

• bon·ken

• In de betekenis van ‘hard tegen iets stoten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1844 ^[1]
• In de betekenis van ‘geslachtsgemeenschap hebben’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1988 ^[1]

de bonken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord bonk

bonken

1. inergatief een dof stotend geluid voortbrengen door hard ergens tegenaan te slaan

   • Geërgerd door het feestgedruis bonkte hij tegen de muren. 

2. het hart in de keel voelen bonken: zeer gespannen zijn

   ▸ Uiteindelijk was het niet meer dan 50 meter die ik moest overbruggen, maar toen het eenmaal voorbij was voelde ik mijn hart nog woest in mijn keel bonken.^[2]

• Het woord bonken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bonken" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.