curve

• Geluid:  curve    (hulp, bestand)

• cur·ve

• Van de verbogen vorm van Latijn curvus. In de betekenis van ‘kromme lijn’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1777 ^[1][2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	curve	curven, curves
verkleinwoord

de curve v / m

1. kromme lijn

• kromme

• rechte

• grafiek, lijn, vorm

• aanbodcurve, coronacurve, gausscurve, groeicurve, leercurve, vraagcurve, yieldcurve

• Het woord curve staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "curve" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.[3]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  curve (VS)    (hulp, bestand),  curve (VK)    (hulp, bestand)

vervoeging
onbepaalde wijs	to  curve
he/she/it	curves
verleden tijd	curved
voltooid deelwoord	curved
onvoltooid deelwoord	curving
gebiedende wijs	curve

curve

1. onovergankelijk buigen [2]
2. overgankelijk buigen [1], ombuigen, doen krommen

curve

1. gebogen

enkelvoud	meervoud
curve	curves

curve

1. (wiskunde) curve, kromme
2. (wiskunde) snijkromme
3. (verkeer) bocht (in een weg)
4. gebogen, gewelfd oppervlak

vervoeging van
curvar

curve

1. aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van curvar
2. aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van curvar
3. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van curvar