Wojna króla Jerzego
| Wojna o sukcesję austriacką | |||
 Lądowanie Brytyjczyków pod Louisbourgiem | |||
| Czas |
1744–1748 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Wynik | |||
| Strony konfliktu | |||
| |||
Położenie na mapie świata  | |||
| 50°00′00,0000″N 100°00′00,0000″W/50,000000 -100,000000 | |||
Wojna Króla Jerzego – wojna kolonialna pomiędzy Wielką Brytanią a Francją, tocząca się w latach 1744–1748 w Ameryce Północnej, a ściślej w północnowschodniej jej części. Wojna króla Jerzego była częścią szerszego konfliktu europejskiego, znanego jako wojna o sukcesję austriacką.
Nie licząc drobnych przygranicznych incydentów jedyną kampanią wojny było oblężenie Louisbourga, które skończyło się jego zdobyciem w czerwcu 1745 roku. Armia brytyjska, dowodzona przez gubernatora Massachusetts Williama Shirleya, składała się w większości z ochotniczej milicji z Nowej Anglii. Dlatego też kampania ta często zwana jest wojną amatorską. Po długim i krwawym oblężeniu twierdza Louisbourg padła, co wywołało konsternację i szok na dworze francuskim.
Pokój w Akwizgranie (1748), kończący wojnę o sukcesję austriacką, zwrócił twierdzę Francji w zamian za indyjski port Madras, wcześniej zdobyty przez Francuzów. Decyzja brytyjska, podjęta bez wiedzy i za plecami kolonistów, poważnie zachwiała zaufaniem do instytucji kolonialnych w Ameryce Północnej.
Zobacz też
Bibliografia
- Grabowski Jan, Historia Kanady, Warszawa 2001, s. 95-97.
- Zins Henryk, Historia Kanady, Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk 1975, s. 65-66.