Przejdź do zawartości

Bronisław Heyduk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bronisław Heyduk
Data urodzenia

11 lutego 1909

Data śmierci

15 listopada 1984

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

powieści historyczne

Ważne dzieła

Bronisław Heyduk (ur. 11 lutego 1909, zm. 15 listopada 1984) – pisarz, malarz obrazów o tematyce przyrodniczej. Autor cyklu powieści historycznych, przedstawiających dzieje Polski w XVII i XVIII w.

Heyduk ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, historię oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Zadebiutował w 1928 r. na łamach Ilustrowanego Kuriera Codziennego artykułem publicystycznym[1].

W latach 50. wszedł w skład grupy Nurt.

Dzieła literackie

[edytuj | edytuj kod]
  • 1957 - Ogród nieplewiony
  • 1959 - Negacja i wiktoria (II wyd. 1967)
  • 1964 - Janina znak Sobieskich (II wyd. 1968)
  • 1967 - Legendy i opowieści o Krakowie
  • 1969 - Kwiat paproci
  • 1969 - Trójkrólewie
  • 1974 - Od Warszawy do Połtawy
  • 1976 - W północnej burzy
  • 1978 - W saskim menuecie
  • 1984 - Z Płazówki w świat

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. L. Bartelski, Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1974, Warszawa 1977, s. 118

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Adamczewski, Kraków od A do Z, Kraków 1992.
  • L. Bartelski, Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1974, Warszawa 1977, s. 118-119.
  • L. Bartelski, Polscy pisarze współcześni 1949-1991, Warszawa 1995