Przejdź do zawartości

Karol Dunin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Gustaw Dunin
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1850
Skroniów

Data i miejsce śmierci

16 czerwca 1917
Moskwa

Zawód, zajęcie

polski prawnik

Karol Gustaw Dunin (ur. 28 lipca 1850 w Skroniowie, b. powiat jędrzejowski, gubernia kielecka, zm. 16 czerwca 1917 w Moskwie), prawnik polski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny ziemiańskiej, był synem Bolesława Feliksa Szpott-Dunina i Marii z Wolskich I voto Łempilskiej, bratem znanego lekarza Teodora. Kształcił się w gimnazjum w Pińczowie (do 1868), następnie studiował na Wydziale Prawa i Administracji Szkoły Głównej Warszawskiej (od 1869 Uniwersytetu Warszawskiego), który ukończył jako magister prawa cywilnego w 1877. Rozprawę magisterską O mazowieckim prawie wydał po uzupełnieniach i poprawkach w 1880 pod tytułem Dawne prawo mazowieckie. Pracował jako adwokat oraz nauczyciel historii nauk społecznych i historii (na pensji dziewczęcej J. Sikorskiej i w gimnazjum H. Benniego w Warszawie). Publikował na łamach „Gazety Sądowej Warszawskiej” (18911897 redaktor naczelny), „Ateneum”, „Niwy”, „Nowin”.

W 1907 był w gronie członków założycieli Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, pełnił także funkcję prezesa Warszawskiego Towarzystwa Prawniczego. Pracował jako radca prawny w Bibliotece Zamojskich i w Towarzystwie „Cedegren” oraz zastępca radcy prawnego w Wydziale Prawnym Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Prowadził głośną sprawę o odszkodowania po katastrofie kolejowej w 1900, zorganizował pismo kolejowe „Kurier Kolejowy”. Po wybuchu I wojny światowej wraz z personelem Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej został ewakuowany do Moskwy, gdzie działał w Komitecie Polskim (kierowanym przez Aleksandra Lednickiego) oraz wykładał historię prawa polskiego i ekonomię polityczną na Kursach Wyższych dla Uchodźców z Polski (19141915).

Był autorem szeregu ważnych publikacji przede wszystkim z prawa cywilnego, m.in.:

  • Nowszy zwrot w nauce prawa prywatnego
  • Testament i spadkobranie beztestamentowe
  • Studium o opiece
  • Ograniczenia prawa własności
  • O prawie własności (1885)
  • Sądy gminne
  • Czy żonie upadłego służy przywilej na majątku masy upadłości męża?
  • Nowe prawo na wynalazki i udoskonalenia (1896, pionierska praca z dziedziny prawa autorskiego)
  • O istocie hipoteki prawnej (1898)
  • Zasady prawa handlowego (1906, wydanie drugie 1908)
  • Prawa kobiet w nowym kodeksie cywilnym szwajcarskim w porównaniu z innymi prawodawstwami (1909)
  • Adwokatura naszych czasów (1904)
  • O Themis Polskiej (o pierwszym polskim czasopiśmie prawniczym)

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Dunin był mężem nauczycielki Eugenii z domu Pytlińskiej, z którą miał dwoje dzieci córkę - literatkę Helenę Duninównę[1][2] oraz syna Mieczysława Dunina[2].

Źródła:

  • Krzysztof Pol, Karol Dunin. Leksykon Prawników Polskich, w: „Rzeczpospolita”, dodatek „Prawo co dnia” z 20 stycznia 2000
  • Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 1: A-J, Wrocław 1983

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anna Kossowska, Zaginiony uśmiech Mickiewicza – próba archeologii kreatywnej, „Kwartalnik Opolski”, 4, 2011.
  2. a b Maria Wolińska, Nie przywiązuję znaczenia do pochodzenia, ale przyjemnie jest wiedzieć, gdzie dziadowie zamieszkiwali, issuu.com, Warszawa 2018 [dostęp 2022-09-23] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]