Przejdź do zawartości

Dorothy Hill

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dorothy Hill i jej koń Walter podczas badań terenowych (1929)

Dorothy Hill (ur. 10 września 1907 w Taringa koło Brisbane, zm. 23 kwietnia 1997) – australijska geolożka i paleontolożka, badaczka kopalnych parzydełkowców i archeocjatów.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W szkole średniej jednym z istotnych przedmiotów była literatura klasyczna, którą później uważała za pomoc w swojej pracy badawczej. Początkowo chciała studiować medycynę, ale na Uniwersytecie Queensland, do którego uzyskała stypendium, nie było wydziału medycznego, w związku z czym rozpoczęła studia na wydziale nauk przyrodniczych. Do studiowania geologii skłoniła ją osobowość jednego z wykładowców, Henry'ego Caselliego Richardsa(inne języki), a ponadto jej zamiłowanie do przebywania na świeżym powietrzu i jazdy konnej[1].

Dorothy Hill (1928)

W roku 1930 rozpoczęła studia na Uniwersytecie Cambridge, gdzie opiekunem jej pracy doktorskiej była badaczka graptolitów Gertrude Elles(inne języki). Później wspominała, że bardziej niż kontakty z innymi uczonymi ceniła sobie pracę w bibliotece i w kolekcjach muzealnych, co skłoniło ją do zgromadzenia sporej biblioteki zarówno prywatnej, jak i uniwersyteckiej[1]. Doktorat uzyskała w 1932[2], ale pozostała w Cambridge aż do 1937. W tym samym roku powróciła do Australii, gdzie otrzymała etat na macierzystej uczelni[3].

Podczas II wojny światowej najpierw uczestniczyła w grupie obserwującej japońskie samoloty zrzucające miny[2], a potem zgłosiła się na ochotnika do marynarki wojennej, gdzie służyła w Women's Royal Australian Naval Service(inne języki)[4].

Po wojnie koordynowała badania Wielkiej Rafy Barierowej. Zajmowała się również kartowaniem geologicznym stanu Queensland. W 1960, jako pierwsza kobieta w Australii, otrzymała stanowisko profesora (full professor)[2]. Była świadoma istnienia nierówności między kobietami i mężczyznami i starała się im przeciwdziałać; dla przykładu w czasie swych podróży zachęcała rodziców do posyłania na studia uniwersyteckie tak córek, jak i synów[5]. Po przejściu na emeryturę w 1972[2] kontynuowała pracę naukową do momentu wypadku, który spowodował poważne konsekwencje zdrowotne[1].

Pełnione funkcje i otrzymane godności

[edytuj | edytuj kod]

Osiągnięcia naukowe

[edytuj | edytuj kod]

Znaczenie w historii nauki

[edytuj | edytuj kod]
Dorothy Hill na Uniwersytecie w Queensland

Hill była zainteresowana paleontologią przede wszystkim pod kątem biostratygrafii czyli rozpoziomowania skał na podstawie zawartych w nich skamieniałości, a biologiczne aspekty badań paleontologicznych traktowała podrzędnie. Mimo to była autorką lub współautorką trzech tomów standardowego kompendium Treatise on Invertebrate Paleontology, w ramach którego przeprowadziła rewizję taksonomiczną wszystkich rodzajów koralowców denkowych i czteropromiennych oraz archeocjatów[1]. Opisała wiele nowych taksonów, na przykład podrzędy koralowców czteropromiennych Stereolasmatina Hill, 1981 i Aulophyllina Hill, 1981[7][8] oraz rodzaj tychże Euryphyllum, 1981[9].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Coelenterata (w serii Treatise on Invertebrate Paleontology; współautorka, 1956)[10]
  • The geology of Queensland (współredaktorka i współautorka; 1960)[11]
  • Archaeocyatha (w serii Treatise on Invertebrate Paleontology; 1972)[12]
  • Rugosa and Tabulata (w serii Treatise on Invertebrate Paleontology; 1981)[7]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Na jej cześć nazwano rodzaj ordowickich koralowców czteropromiennych Hillophyllum Webby, 1971[13] oraz kilka gatunków zwierząt kopalnych, między innymi permską otwornicę Frondicularia hillae Crespin, 1958[14], dewońskiego koralowca czteropromiennego Tropidophyllum hillae Pedder, 1971[15], dewońskiego ramienionoga Megastrophia hillae Flood, 1974[16] oraz karbońskiego ramienionoga Hamburgia? hillae Qian & Roberts, 1985[17]. Natomiast nazwa współczesnego korala madreporowego Acanthastrea hillae Wells, 1955[18] jest obecnie uważana za synonim Homophyllia bowerbanki (Milne Edwards & Haime, 1857)[19].

W 1969 wydano księgę pamiątkową na jej cześć[20]. 10 września 2018, z okazji 111 urodzin Hill, na głównej stronie wyszukiwarki Google pojawiło się specjalne tymczasowe logo (Google Doodle)[21].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g K.S.W. Campbell, J.S. Jell, Dorothy Hill, A.C., C.B.E. 10 September 1907 — 23 April 1997: Elected F.R.S. 1965, „Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society”, 45, 1999, s. 195–217, DOI10.1098/rsbm.1999.0014, ISSN 0080-4606 [dostęp 2024-04-20] (ang.).
  2. a b c d e Dorothy Hill | Biography, Geology, & Facts | Britannica [online], www.britannica.com [dostęp 2024-04-20] (ang.).
  3. John S. Jell, Dorothy Hill (1907–1997) [online], Australian Dictionary of Biography, 2022.
  4. New W R A N S appointment, „The Argus”, Melbourne, 4 października 1944.
  5. Andrew Simpson, A display commemorating the work of Professor Dorothy Hill 1907-1997, „CAUMAC News”, 6 (3), lipiec 1997, s. 7–8.
  6. Dorothy Hill 1907-1997 | Australian Academy of Science [online], www.science.org.au [dostęp 2024-04-20] (ang.).
  7. a b Dorothy Hill, Treatise on Invertebrate Paleontology. Part F, Coelenterata, Supplement 1: Rugosa and Tabulata, t. 1–2, Boulder, Colorado–Lawrence, Kansas: Geological Society of America & University of Kansas Press, 1981 (ang.).
  8. Aulophyllina [online], Fossiilid.info [dostęp 2024-04-20] (ang.).
  9. Dorothy Hill, Euryphyllum; A New Genus of Permian Zaphrentoid Rugose Corals., „The Proceedings of the Royal Society of Queensland”, 49, 1938, s. 23––28, DOI10.5962/p.351626 [dostęp 2024-04-20].
  10. Raymond C. Moore (red.), Treatise on Invertebrate Paleontology, Part F: Coelenterata, Boulder, Colorado–Lawrence, Kansas: Geological Society of America & University of Kansas Press, 1956 (ang.).
  11. D. Hill, A.K. Denmead (red.), The geology of Queensland, Melbourne: Univ. Press on behalf of the Geological Society of Australia, 1960, xiii+474.
  12. Dorothy Hill, Treatise on Invertebrate Paleontology. Part E, vol. 1: Archaeocyatha, Curt Teichert (red.), Boulder, Colorado–Lawrence, Kansas: Geological Society of America & University of Kansas Press, 1972, E1–E158.
  13. Barry Deane Webby, THE NEW ORDOVICIAN GENUS HILLOPHYLLUM AND THE EARLY HISTORY OF RUGOSE CORALS WITH ACANTHINE SEPTA, „Lethaia”, 4 (2), 1971, s. 153–168, DOI10.1111/j.1502-3931.1971.tb01286.x, ISSN 0024-1164 [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  14. Irene Crespin, Permian foraminifera of Australia, „Bureau of Mineral Resources, Geology and Geophysics, Bulletin”, 48, 1958, s. 1–207.
  15. A.E.H. Pedder, Lower Devonian corals and bryozoa from the Lick Hole Formation of New South Wales, „Palaeontology”, 14 (3), 1971, s. 371–386.
  16. P.G. Flood, Lower Devonian brachiopods from the Point Hibbs Limestone of Western Tasmania, „Papers and Proceedings of the Royal Society of Tasmania”, 108, 1974, s. 113–136, DOI10.26749/rstpp.108.113, ISSN 0080-4703 [dostęp 2024-04-20] (ang.).
  17. W.L. Qian, J. Roberts, Brachiopods of the Early Carboniferous Schellwienella burlingtonensis Zone in eastern Australia, „Alcheringa: An Australasian Journal of Palaeontology”, 19 (4), 1995, s. 255–289, DOI10.1080/03115519508619509, ISSN 0311-5518 [dostęp 2024-04-20] (ang.).
  18. John W. Wells, Recent and Subfossil Corals of Moreton Bay, Queensland, „University of Queensland, Papers, Department of Geology”, 4 (n. s.) (10), 12 maja 1955, s. 1–18.
  19. Roberto Arrigoni i inni, When forms meet genes: revision of the scleractinian genera Micromussa and Homophyllia (Lobophylliidae) with a description of two new species and one new genus, „Contributions to Zoology”, 85 (4), 2016, s. 387–422.
  20. K.S.W. Campbell, Stratigraphy and palaeontology : essays in honour of Dorothy Hill, Australian National University Press, 1969 [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  21. Professor Dorothy Hill’s 111th Birthday Doodle - Google Doodles [online], doodles.google [dostęp 2024-04-24] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]