Przejdź do zawartości

Schorzenia morzyskowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Schorzenia morzyskowe (schorzenia kolkowe, morzysko) – grupa około 30 różnych, choć zbliżonych etiologicznie i patogenetycznie jednostek chorobowych występujących u koni. Wszystkie są następstwem zaburzeń w przewodzie pokarmowym. Towarzyszy im ból, ujawniający się niepokojem zwierzęcia. Morzysko może mieć różne nasilenie – od bólu niezbyt silnego i szybko przemijającego, aż po ból ostry, kończący się śmiercią konia.

Przyczyny

[edytuj | edytuj kod]
Kontrola końskiego uzębienia

Morzyska powodowane są różnymi czynnikami. Niektóre wynikają z nieprawidłowego utrzymania konia; inne bywają zupełnie niezależne od człowieka. Do najważniejszych przyczyn należą:

  • Nieprawidłowy stan uzębienia konia (nierównomierne ścieranie pozostawione bez interwencji) – źle strawiona pasza zakłóca ruchy jelit;
  • Nadmierne osłabienie, wyczerpanie oraz podekscytowanie konia mogące doprowadzić do zaburzeń perystaltyki jelit;
  • Spożywanie zbyt dużej ilości soczystej zielonej paszy powodujące nadmierną produkcję gazów w układzie pokarmowym na skutek fermentacji;
  • Spożywanie pęczniejącego ziarna lub innych pęczniejących pokarmów, które może spowodować ostre rozszerzenie żołądka;
  • Zaniedbanie regularnego odrobaczania konia – larwy pasożytów mogą powodować tętniaki arterii, skutkujące zablokowaniem dopływu krwi i obumarciem fragmentu przewodu pokarmowego; [1]
  • Karmienie i pojenie konia w nieodpowiednim czasie, np. natychmiast po wyczerpującej pracy;
  • Skarmianie paszy zepsutej – przegniłej, spleśniałej, skwaśniałej, zmarzniętej, zakurzonej, zanieczyszczonej piaskiem lub ziemią;
  • Podawanie mokrej lub zagrzanej zielonki;
  • Pozostawianie zgrzanego konia w przeciągu i na zimnie.[2]

Warto pamiętać, że budowa przewodu pokarmowego konia uniemożliwia oczyszczanie żołądka przez wymiotowanie, co zapobiegałoby groźniejszym powikłaniom[3][4].

Objawy

[edytuj | edytuj kod]

Objawy morzyska u koni są zróżnicowane, zależą od natężenia bólu oraz długości trwania schorzenia. Przy wstępnym rozpoznaniu objawów ważna jest znajomość typowego zachowania danego konia. Do najczęstszych objawów należą:

  • nerwowość, osowiały wygląd,
  • grzebanie nogą o podłoże, kopanie
  • oglądanie się na słabizny (tylną część ciała),
  • stanie na sztywno wyprostowanych nogach,
  • pocenie się pomimo braku ruchu,
  • częste kładzenie lub tarzanie się,
  • zaparcie lub rzadki kał.[1]

Leczenie

[edytuj | edytuj kod]

Jeśli u konia występują więcej niż dwa z wymienionych wyżej objawów, należy niezwłocznie wezwać lekarza weterynarii. Na podstawie wyników badań, lekarz decyduje o rodzaju leczenia – farmakologicznego lub chirurgicznego. W przypadkach cięższych, gdy potrzebny jest zabieg chirurgiczny, czas jest najważniejszym czynnikiem powodzenia leczenia. [1]

Rodzaje schorzeń morzyskowych

[edytuj | edytuj kod]

Do schorzeń morzyskowych zaliczamy:

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c zob. Tim Hawcroft: Koń. Rasy, Pielęgnacja, Wychowanie, Tresura.. Warszawa: Wyd. Ania, 1983. ISBN 83-902474-2-9.
  2. Jarosław Suchorski: Jeździectwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1979. ISBN 83-09-00177-0.
  3. zob. Zbigniew Szemczak: Zimą koniom - siano!. Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego. [dostęp 2011-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-27)].
  4. zob. dr n. wet. Jacek Sikora: Choroby: Ostre rozszerzenie żołądka u koni. Konie i my. [dostęp 2011-06-27].