Przejdź do zawartości

Okręty podwodne typu VIID

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu VIID
ilustracja
Rodzaj okrętu

SS

Kraj budowy

 III Rzesza

Użytkownicy

 Kriegsmarine

Uzbrojenie:
14 torped, działo 88 mm
15 min, działko 20 mm
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe


4 × 533 mm
1 × 533 mm

Wyrzutnie min

15

Załoga

44 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

965 ton

• w zanurzeniu

1080 ton

Napęd:
2 silniki Diesla, 2 silniki elektryczne AEG, 2 wały
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


17 węzłów
7,5 węzła

Zasięg:
• na powierzchni

powierzchnia: 11.200 mil @ 10 węzłów
zanurzenie: 65 mil @ 4 węzły

Okręty podwodne typu VIID – typ niemieckich podwodnych stawiaczy min. Jednostki te stanowiły wariant projektu VIIC, do którego dodano dodatkową sekcję za kioskiem mieszczącą 5 pionowych wyrzutni min.

Udział w drugiej wojnie światowej

[edytuj | edytuj kod]

Trawler "Le Tiger" zatopił U-215 na wschód od Bostonu 3 lipca 1942, 31 lipca na wschód od Azorów brytyjskie slupy zatopiły U-213, a 20 października na południowy wschód od Irlandii U-216 został zatopiony w ataku lotniczym. 5 czerwca 1043 roku samolot z lotniskowca eskortowego "Bogue" zatopił U-217, zaś 26 lipca 1944 roku fregata "Cooke" zatopiła U-214 w kanale La Manche. W maju 1945 roku U-218 poddał się aliantom, a następnie został zatopiony podczas operacji Deadlight.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 215. ISBN 1-85109-563-2.