Przejdź do zawartości

Struthio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Struthio[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – struś szaroskóry (S. molybdophanes)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki paleognatyczne

Rząd

strusie

Rodzina

strusie

Rodzaj

Struthio

Typ nomenklatoryczny

Struthio camelus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Struthiorodzaj dużych ptaków z rodziny strusiów (Struthionidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samic 175–190 cm, samców 210–275 cm; masa ciała samic 90–110 kg, samców 100–156 kg[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Struthio: łac. struthiocamelus „struś”, od gr. στρουθοκαμηλος strouthokamēlos lub στρουθος strouthos „struś” (te ostatnie zwykle stosowane do małych, wróblopodobnych ptaków, ale tu użyte w sensie „(wielki) ptak”)[7].
  • Struthiolithus: rodzaj Struthio Linnaeus, 1758; gr. λιθος lithos „kamień”[8]. Gatunek typowy: †Struthiolithus chersonensis von Brandt, 1872.
  • Megaloscelornis: gr. μεγας megas, μεγαλη megalē „wielki”; σκελος skelos „noga”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[9]. Gatunek typowy: †Megaloscelornis sivalensis Lyddaker, 1879.
  • Pachystruthio: gr. παχυς pakhus „gruby”; rodzaj Struthio Linnaeus, 1758. Nazwa zastępcza dla Struthiolithus Brandt, 1872, którą Kretzoi uznał za niestosowną, ponieważ została oparta na fragmentach skorupy jaja[10].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[11]:

a także gatunki wymarłe, w tym:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Struthio, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae :secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 155. (łac.).
  3. J.F. von Brandt. Über ein grosses fossiles Vogelei aus der Umgegend von Cherson. „Bulletin de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. 18 (2), s. 161, 1872. (niem.). 
  4. R. Lydekker. Notes on some Siwalik Birds. „Records of the Geological Survey of India”. 12, s. 56, 1879. (ang.). 
  5. M. Kretzoi. Strucc-maradványok a fejēr megyei Kislángról. „Aquila”. 59–62, s. 365, 1952–1955. (węg.). 
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hornbills (Bucerotidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.bucero1.01. [dostęp 2020-06-16]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  7. The Key to Scientific Names, Struthio [dostęp 2022-02-02].
  8. The Key to Scientific Names, Struthiolithus [dostęp 2022-02-02].
  9. The Key to Scientific Names, Megaloscelornis [dostęp 2022-02-02].
  10. The Key to Scientific Names, Pachystruthio [dostęp 2022-02-02].
  11. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Struthionidae Vigors, 1825 - strusie - Ostriches (Wersja: 2015-08-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-16].
  12. S. Freitag & T.J. Robinson. Phylogeographic Patterns in Mitochondrial DNA of the Ostrich (Strutio camelus). „The Auk”. 110 (3), s. 614–622, 1993. (ang.). 
  13. J.M. Miller, S. Hallager, S.L. Monfort, J. Newby, K. Bishop, S.A. Tidmus, P. Black, B. Houston, C.A. Matthee & R.C. Fleischer. Phylogeographic analysis of nuclear and mtDNA supports subspecies designations in the ostrich (Struthio camelus). „Conservation Genetics”. 12 (2), s. 423–431, 2011. DOI: 10.1007/s10592-010-0149-x. (ang.). 
  14. Cécile Mourer-Chauviré, Denis Geraads. The Struthionidae and Pelagornithidae (Aves: Struthioniformes, Odontopterygiformes) from the late Pliocene of Ahl al Oughlam, Morocco. „6`eme Symposium international de la Society for Avian Paleontology and Evolution (SAPE), 2005, Esperaza, France”, s. 169–194, 2008. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).