105 mm haubica M101
Wygląd
Dane podstawowe | |
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Producent |
Rock Island Arsenal |
Rodzaj | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
105 mm |
Donośność |
11 270 m[1] |
Prędkość pocz. pocisku |
472 m/s |
Długość |
5991 mm[1] |
Szerokość |
2159 mm (marszowa) |
Wysokość |
1574 mm (położenie marszowe)[1] |
Masa |
2258 kg[1] |
Szybkostrzelność |
10 strz/min.[1] |
Obsługa |
8 żołnierzy[1] |
Haubica M101A1 105 mm (do 1962 z oznaczeniem M2A1) – amerykańska haubica z czasów II wojny światowej. W 1940 została wprowadzona do uzbrojenia armii USA[1]. Początkowo była wykorzystywana podczas wojny na Pacyfiku, później na froncie zachodnim. Po wojnie używana m.in. podczas walk w Korei i w Wietnamie.
Budowa
Haubica posiada monoblokową lufę, zamek klinowy o ruchu pionowym, hydropneumatyczny oporopowrotnik i dwuogonowe łoże z dwukołowym podwoziem[1].
Amunicja
Do strzelania stosuje się pociski[1]:
- odłamkowo–burzące,
- przeciwpancerne
- kumulacyjne
- podkalibrowe
- dymne
- oświetlające
- chemiczne
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa 1994: Wydawnictwo „WIS”, s. 124. ISBN 83-86028-01-7.