Przejdź do zawartości

Monique de la Bruchollerie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monique de la Bruchollerie
Imię i nazwisko

Monique Adrienne Marie Yver de la Bruchollerie

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1915
Paryż

Pochodzenie

francuskie

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1973
Bukareszt

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianistka

Monique Adrienne Marie Yver de la Bruchollerie[1] (ur. 20 kwietnia 1915 w Paryżu, zm. 16 stycznia 1973 w Bukareszcie[1][2]) – francuska pianistka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczyła się w Paryżu u Isidora Philippa i Alfreda Cortota oraz w Wiedniu u Emila von Sauera[1][2]. Debiutowała jako pianistka w 1932 roku[1]. W 1937 roku wzięła udział w III Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, gdzie zajęła 7. miejsce[1][2]. W 1938 roku zajęła 10. miejsce w Konkursie Muzycznym im. Eugène’a Ysaÿe’a w Brukseli[1][2]. Po II wojnie światowej koncertowała w Europie, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Południowej, Południowej Afryce i w krajach Azji[1]. Specjalizowała się w repertuarze romantycznym[2]. Dokonała nagrań płytowych utworów Brahmsa, Czajkowskiego, Chopina, Mozarta, Francka i Rachmaninowa[1]. W 1964 roku zgłosiła projekt ulepszenia fortepianu, proponując zmianę klawiatury na półkolistą w celu jednoczesnej gry w sopranie i basie oraz wykonywania wielodźwięków przez naciśnięcie pojedynczego klawisza[1]. W 1969 roku w czasie podróży koncertowej do Rumunii uległa wypadkowi samochodowemu, na skutek którego musiała zaprzestać występów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 260. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 478. ISBN 978-83-01-13410-5.