Przejdź do zawartości

Sighișoara

Z Wikipodróży
Sighișoara

Obiekt z Listy światowego dziedzictwa UNESCOTen artykuł posiada status „przewodnika”

Sighişoara
Herb
Mapa
Informacje
Państwo Rumunia
Region Okręg Marusza
Powierzchnia 228 km²
Ludność 27 706 (2011)
Nr kierunkowy (40) 1
Kod pocztowy 545400
Strona internetowa
Uliczka w Sighișoarze, w głębi kościół Na Wzgórzu

Sighişoara (węg. Segesvár, niem. Schäßburg, pol. Segieszów) – miasto w środkowej Rumunii, nad rzeką Wielka Tyrnawa w Siedmiogrodzie, jeden z najlepiej zachowanych średniowiecznych zespołów miejskich w Europie Środkowo-Wschodniej.

Historia

[edytuj]

Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z 1191 roku, kiedy to król węgierski sprowadził tu niemieckich (saskich) kupców i rzemieślników, aby zasiedlili te okolice i bronili granic Królestwa Węgierskiego. Do 1280 roku używano nazwy Castrum Sex (z łaciny), a później niemieckiego określenia Schespurch. W 1367 roku miejscowość zmieniła nazwę na znów łacińską – Civitas de Segusvar, uzyskując prawa miejskie – 30 lat wcześniej stała się domeną królewską. Sighișoara do XVII wieku była jednym z najważniejszych miast regionu, ściągali tu rzemieślnicy (niemieccy zbudowali sighișoarskie fortyfikacje). Książę Wołoszczyzny, Wład Diabeł (ojciec Draculi) w XV wieku nazwał miasto po raz pierwszy Sighișoarą oraz bił tu monety. Sighișoara była siedzibą Jerzego Rakoczego, XVII-wiecznego króla Węgier i księcia Siedmiogrodu.

Ciekawym momentem w historii miasta była połowa XIX wieku, kiedy odbyła się bitwa pod Sighișoarą (na pobliskiej równinie Albești). Rewolucyjna armia węgierska pod dowództwem polskiego generała Józefa Bema została pokonana przez Rosjan pod wodzą Aleksandra Ludersa w 1849 roku. Uważa się, że Sándor Petőfi (znany węgierski romantyczny poeta) również zginął pod Sighișoarą – w 1897 wystawiono mu pomnik. Miasto należało do Austro-Węgier aż do I wojny światowej, później zmieniło przynależność państwową i weszło w skład Rumunii.

Dojazd

[edytuj]

Samolotem

[edytuj]

Najbliższe lotnisko (regionalne) znajduje się w Targu Mures. Można dolecieć np. liniami WizzAir (z przesiadką w Budapeszcie). Można też dolecieć np. liniami LOT z Warszawy-Okęcia do Bukaresztu Otopeni i dalej autobusem (przejazd trwa około 6 godzin).

Koleją

[edytuj]

Znajduje się tu stacja kolejowa, kursuje m.in. pociąg relacji Cluj Napoca – Bukareszt oraz pociąg z Budapesztu (wymagana rezerwacja z tygodniowym wyprzedzeniem, bilet „Fortuna” na trasie Budapeszt – Sighişoara (stan na 2014) kosztuje 19 euro). Bilet zwykły Budapeszt – Sighişoara w drugiej klasie (grudzień 2013) kosztuje 43 euro.

Samochodem

[edytuj]

Sighişoara jest dosyć ważnym węzłem drogowym – przechodzi tędy trasa E60 (łączy francuskie wybrzeże (Dunkierka) i Tadżykistan). Przez miasteczko przebiega też trasa między trzema najważniejszymi miastami regionu – Sybinem, Braszowem i Târgu Mures. Z Polski najprostsza trasa biegnie przez Słowację i Węgry – najkrótsza trasa biegnie z granicy w Piwnicznej przez Preszów (droga 68), Koszyce, Miskolc (po węgierskiej stronie droga ma nr 3). Z Miskolca należy jechać autostradą M30, a potem M3 (aż do Debrecena). Potem kawałek drogą nr 4/E79 (do centrum miasta) – w Debrecenie należy skręcić na drogę 47/E79 i jechać nią przez Berettyóújfalu do rumuńskiej Oradei. Za Oradeą należy kierować się obwodnicą Cluja-Napoki i Târgu Mures – cały czas drogą E60. Od polskiej granicy do Sighişoary tą trasą jest ok. 700 km.

Autobusem

[edytuj]

Autobusy do Sighisoary kursują m.in. z dworców:

Warto zobaczyć

[edytuj]
  • Dom Draculi – tu w XV wieku urodził się Wład Palownik; obecnie w jego domu mieści się restauracja. Jest prawdopodobnie pierwszym świeckim budynkiem powstałym w tym mieście.
  • Średniowieczna starówka – z ulic trzeba podejść dość stromą ścieżką po schodach. Stare Miasto zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO jako świetny przykład niewielkiego, ufortyfikowanego, średniowiecznego grodu. Jest uznawana za jeden z najlepiej zachowanych zespołów miejskich w Europie Środkowo-Wschodniej.
  • Kościół na wzgórzu – XIV-XVI-wieczna świątynia ewangelicka, uważana za najcenniejszy zabytek miejscowości.
  • Katedra Św. Trójcy – prawosławna świątynia powstała w latach 30. XX wieku w stylu bizantyjskim (wnętrza neorenesansowe), siedziba archiprezbitera.
  • Cmentarz ewangelicki (nadal używany).
  • XIV-wieczna twierdza (rum. Cetatea Sighişoara) i bramy miejskie.
  • Wieża Zegarowa – obecnie muzeum historyczne (do XVI wieku ratusz), 4 wieżyczki na dachu symbolizują niepodległość Sighișoary.

Najbliższe okolice

[edytuj]

Zakupy

[edytuj]

W mieście znajduje się Penny Market – bardzo popularna sieć supermarketów m.in. w Rumunii. Tuż obok jest darmowy parking, na którym można zostawić samochód (jest blisko na starówkę).

Gastronomia

[edytuj]

Na starówce funkcjonują lodziarnie i restauracyjki. Główna restauracja to ta, która mieści się w domu Draculi.

Noclegi

[edytuj]

W mieście znajduje się kilka hoteli w średnich cenach (nocleg w zamku: 30 euro/doba). Jest tam też camping o nazwie Aquaris (12 euro/doba; cena na 2014), tak więc nie ma większego problemu ze znalezieniem noclegu.

Kontakt

[edytuj]

Z hotelami można skontaktować się m.in. przez portal o nazwie booking.com.

Bezpieczeństwo

[edytuj]

Sighisoara jest bezpieczna. Nie ma szczególnego zagrożenia przestępczością, choć, tak jak wszędzie, należy zachować zwykłą ostrożność.

Informacje turystyczne

[edytuj]

Wydarzenia, imprezy

[edytuj]

W drugiej połowie lipca (w twierdzy) odbywa się Festiwal Średniowiecza. Co ciekawe, 31 lipca wypada rocznica bitwy pod Sighișoarą – co powoduje, że ten okres jest najlepszym wyborem na podróż do miasta.

Wyjazd

[edytuj]

Najlepszym terminem na wyjazd do Sighișoary jest lipiec i sierpień, również dlatego, że temperatura sięga w ciągu dnia 30 stopni, jest ciepło i zwykle bardzo słonecznie. Położenie miasta sprawia też, że warto wybrać się w Karpaty, np. na szczyt Negoiu lub Moldovenau (ok. 100 km; dostępne w zasadzie wyłącznie latem).

Gdzie dalej

[edytuj]
Geographical Coordinates