Jump to content

pasardhës

Nga Wiktionary
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

PASARDHËS m.

  • 1. zakon. Njerëzit e një gjaku që kanë lindur prej brezave të mëparshëm a prej të parëve të përbashkët, nipërit e stërnipërit; brezat e mëvonshëm që jetojnë në vendin e të mëparshmëve; kund. paraardhësit. Pasardhësit tanë. Shqiptarët janë pasardhës të ilirëve.
  • 2. Ai që vijon punën e dikujt në një fushë të caktuar të veprimtarisë shoqërore; ai që ndjek rrugën a traditat e dikujt në një fushë, vazhdues a pasues i dikujt; kund. paraardhës. Pasardhësit e rilindësve.
  • 3. Ai që zë vendin e një tjetri në një punë, në një detyrë etj.
  • 4. bised. Fëmija, i biri; trashëgimtari. La dy pasardhës. Nuk la pasardhës.


PASARDHËS mb.

  • 1. Që vjen menjëherë pas një tjetri në kohë ose në radhë, që ndjek një tjetër, i mëpasëm, pasues; kund. paraardhës. Muaji (viti) pasardhës. Ndërresa pasardhëse.
  • 2. bujq. Që mbillet menjëherë pas një bime tjetër; kund. paraardhës. Bimë pasardhëse.