Zoran Miljković

Zoran Miljković
Malo pozorište "Duško Radović", Beograd; "Grbavac", Slavomira Mrožeka, 1991, Zoran Miljković
Lični podaci
Puno ime	Zoran Miljković
Datum rođenja	(1947-07-25)25. jul 1947.
Mesto rođenja	Beograd, FNRJ
Datum smrti	20. avgust 2020.(2020-08-20) (73 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija
Veza do IMDb-a

Zoran Miljković (Beograd, 25. jul 1947 — Beograd, 20. avgust 2020) bio je srpski i jugoslovenski glumac.^[1]

Bio je prvak Malog pozorišta „Duško Radović”.^{[2] [3]}Ostao je upamćen po brojnim ulogama u pozorištu „Duško Radović", kao i po brojnim epizodnim ulogama u domaćim serijama i filmovima.^[4]

Biografija[uredi | uredi izvor]

Zoran Miljković se rodio u Beogradu, ali je mladost proveo u Požarevcu u kojem je otkrio glumu i konje, dve svoje najveće strasti.^[5][6]

Na Ljubičevskim konjičkim igrama dva puta je pobedio i dobio titulu "Viteza" višeboja 1967. i 1968. godine,^[5] 1978. je osvojio drugo mesto, a na Igrama je učestvovao još dva puta.^[7] Svoje jahačko umeće koristio je kasnije u nekoliko filmova poput dečijeg ostvarenja Poslednja trka sa grlom Zimzelen. U staroj Jugoslaviji samo dva glumca su bila u stanju da bez kaskadera odjašu veoma tešku trku preko šiblja: Boban Petrović i Zoran Miljković.^[7]

Na Ljubičevskim konjskim igrama upoznaje 1967. godine glumca Milivoja Živanovića, „Vojvodu Igara” te godine, koji u njemu prepoznaje i pothranjuje glumački talenat.^[7]

Posle druge pobede na Ljubičevskim igrama,^[7] Zoran Miljković dolazi u Beograd na studije istorije umetnosti.^[5] Istovremeno prolazi na audiciji u Akademskom pozorištu "Branko Krsmanović".^[2][4] Na jednu od Zoranovih predstava dolazi i dramski pisac Slobodan Stojanović koji je u to vreme bio direktor drame u Savremenom pozorištu na Crvenom krstu, pa ga angžuje kao glumca i u svom pozorištu.^[7][8] Slobodan Stojanović takođe upućuje Zorana da prihvati^[7] prvi profesionalni angažman u Narodnom pozorištu Bosanske Krajine u Banjaluci, gde Miljković postaje stalni član i mladi prvak pozorišta.^[5]

Zoran Miljković se vraća u Beograd 1976. godine gde postaje član Malog pozorišta. Član ansambla je bio 44 godine, a prvak pozorišta nešto manje od dvadeset godina.^[7]

Spisak svih pozorišnih predstava u kojima je učestvovao kao glumac ili glumac-animator popisan je na stranici Muzeja pozorišne umetnosti Srbije.^[8]

Poznate su njegove uloge u serijama:

• Otpisani,
• Vruć vetar,
• Bolji život,
• Vuk Karadžić,

filmovima:

• Doktor Mladen,
• Slučaj Harms,
• Ona voli Zvezdu,
• Podzemlje,

kao i u Naučnom i Obrazovnom programu Televizije Beograd.^[5]

U zrelom dobu svoje karijere intenzivno je radio u inostranstvu: za italijansku producentsku kuću: Film 87 iz Rima i za italijansku televiziju Rai 1. Snimio je desetak serija i TV filmova među kojima su:

• Zaboravljeni,
• Velika pljačka trezora,
• Belgrado Sling,
• Buono Papa,
• Ano 70,
• Lo Skandalo de la Banka Romana.^[7]

Takođe, je igrao i u nekoliko američkih filmova uz neke od svetskih glumaca kao što su Deni Hjuston, Ralf Fajns, Riki Tonjaci, Vinset Perez.^[7]

• Logor Sobibur,
• Bledo Lice,
• Koriolan^[7]

Nagrade[uredi | uredi izvor]

Dobitnik je brojnih nagrada:

• 1985. Bijenale jugoslovenskog lutkarstva, Bugojno - „Plašljivi vuk", Diploma za najbolje ostvarenje u Informativnoj selekciji;
• 1986. Susreti pozorišta lutaka Srbije - „Čudesni vinograd“, nagrada za glumu/animaciju;
• 1989. Bijenale jugoslovenskog lutkarstva, Bugojno - „Bura“,  Zlatna značka za glumu/animaciju Zoranu Miljkoviću,  Specijalna Zlatna značka za predstavu, nagrada TV Sarajeva;
• 1994. Jugoslovenski festival predstava za djecu, Kotor - „Lepotica i zver“, nagrada za mušku ulogu u Lutkarskoj selekciji.
• Za istu predstavu na Festivalu u Zagrebu;
• Susreti pozorišta lutaka Srbije, Niš - „Velika krađa satova“, nagrada za glumu/animaciju.^[9]

Filmografija[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

• Zoran Miljković na sajtu IMDb (jezik: engleski) 
• Požarevac je deo moje mladosti!