İçeriğe atla

Noktalı virgül

Vikipedi, özgür ansiklopedi
;

Noktalı virgül
kesme işareti ’  '
ayraçlar [ ]  ( )  { }  ⟨ ⟩
iki nokta :
virgül ,
kısa çizgi -
uzun çizgi
üç nokta …  ...  . . .
ünlem işareti !
nokta .
soru işareti ?
tırnak işareti “ ”
tek tırnak işareti ‘ ’
noktalı virgül ;
eğik çizgi /
boşluk
Diğer Tipografik İşaretler
ve işareti &
yıldız işareti *
kuyruklu a @
ters eğik çizgi \
madde işareti
düzeltme işareti ˆ
derece °
denden işareti
ters ünlem işareti ¡
ters soru işareti ¿
kare işareti #
yüzde işareti %
paragraf işareti
türev işareti
bölüm işareti (çengel işareti) §
tilde ~
alt çizgi _
Fikrî mülkiyet hukuku
telif hakkı simgesi ©
tescilli marka simgesi ®
marka simgesi
Para birimi simgeleri
$ £
Ayrıca bakınız
Diyakritik işaretler

Noktalı virgül (;), bir noktalama işareti. Çoğunlukla kendi içinde virgülle ayrılmış grupları birbirinden ayırmak ve sıra cümleleri birbirinden ayırmak için; virgülden kuvvetli, noktadan zayıf bir duraksama işareti olarak kullanılır.[1]

Noktalı virgül kendinden önce gelen sözcüğe bitişik yazılır ve sonraki sözcükle arasına bir boşluk konur. Sonra gelen sözcük -özel isim vs. değilse- küçük harfle başlar:

  • Atatürk, kurumun ilerisi için büyük bir umut besliyor; akademik çalışmalar yapabilecek bir kuruluş olarak gelişmesini arzuluyordu. (Prof Dr. Zeynep Korkmaz - Cumhuriyet Döneminde Türk Dili)

Cümle içinde elemanları birbirinden virgüllerle ayrılmış birden fazla tür veya takım varsa, bu grupları birbirinden ayırmak için kullanılır:

  • Erkek çocuklarına Doğan, Tuğrul, Aslan, Orhan; kız çocuklarına ise İnci, Çiçek, Gönül ve Yonca adlarını verdi.
  • Gezi kapsamında şu ülkeler ve bahsi geçen şehirleri ziyaret edilecek: Türkiye, İngiltere, Azerbaycan; İstanbul, Londra, Bakü.

Anlamca birbirine bağlı ve birbirini tamamlayan cümleler arasında kullanılır:[2]

  • Şiirde konular artık alabildiğine genişliyor; biçim, ölçü, uyak önemini yitirerek yazıdan siliniyor; anlam gölgeler, karanlıklar, sisler arasına siniyor.[2]

Öğeleri arasında virgül bulunan sıralı cümleleri birbirinden ayır­mak için konur:

  • Sevinçten, heyecandan içim içime sığmıyor; bağırmak, kahkahalar atmak, ağlamak istiyorum.
  • At ölür, meydan kalır; yiğit ölür, şan kalır.

Özneden sonra virgül kullanılarak birbirinden ayrılmış sözcükler varsa özneyi belirginleştirmek için, özneden sonra konur:

  • Ali; arkadaşları Fahri, Hasan ve Rıza'dan daha çalışkan bir öğrenciydi.
  • Yeni usul şiirimiz; zevksiz, köksüz, acemice görünüyordu. (Yahya Kemal Beyatlı)
  1. ^ Ergin, Muharrem. Üniversiteler İçin Türk Dili. s. 170
  2. ^ a b "Yard. Doç. Dr. Hülya Pilancı. Türk Dili. s 109-110 Anadolu Üniversitesi. 2004". 14 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2015. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

TDK - Noktalama İşaretleri (Açıklamalar) 3 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Türkçe)