Jump to content

Siklop

From Vikipediya


Polifemus. Piazza Armerina (Sitsiliya) yaqinidagi Villa del Casaledan Rim mozaikasi. 4-mil. avv
Polifemus. Kaput. Ioxann Tischbein, 1802-yil
Odissey va sikloplar Polifemus . Guruch. Jon Flaksman, 1810-yil

Siklop[1][2] yoki kiklop[3] („yumaloq koʻzli“, qadimgi yunoncha: κύκλος qadimgi yunoncha: κύκλος – „doira“ va όψις – „koʻz“) – qadimgi yunon mifologiyasida[4] belgilar guruhlari, turli xil versiyalarda ilohiy mavjudotlar (Geya va Uran bolalari) yoki alohida xalq.

Keksa sikloplar

[edit | edit source]

Sikloplar uchta bir koʻzli dev[5], Geya va Uranning avlodlari[6]: Arg (qadimgi yunoncha: Ἄργης qadimgi yunoncha: Ἄργης, „Porlanuvchi“), Bront (Βρόντης, „Momaqaldiroqli“) va Sterop (Στερόπης, „Yorqin“)[7].

Tugʻilgandan soʻng darhol Sikloplarni otalari bogʻlab, tartarga tashladilar[8]. Ular Uran agʻdarilganidan keyin titanlar tomonidan ozod qilindi, lekin yana Kronos tomonidan zanjirband qilindi[9].

Zevs Kronos bilan hokimiyat uchun kurashni boshlaganida, onasi Gayaning maslahati bilan Titanlarga qarshi urushda Olimpiya xudolariga yordam berish uchun Sikloplarni Tartardan olib chiqdi. Sikloplar Zevs uchun momaqaldiroqlarni (momaqaldiroq va chaqmoq)[10] yasadilar va u titanlarga tashladi. Ular Hades uchun dubulgʻa va Poseydon uchun trident yasashdi[11], Gefest va Afinaga hunarmandchilikni oʻrgatishdi[12].

Titanomaxiya tugagandan soʻng, Sikloplar Zevsga momaqaldiroq qurollarini yasash uchun xizmat qilishda davom etdilar. Bront va Sterop Gefest grottosida soxta temir sifatida tilga olinadi[13].

Nonnada, Dionisning hind yurishi ishtirokchilari – sikloplar orasida Bront va Sterop tilga olinadi[14]. Bront Deriadeyani yaraladi[15]. Kallimax Brontus Artemidani tiz choʻkib asraganini taʼkidlaydi[16].

Hellanikga koʻra, belgi Siklop Uranning oʻgʻli[17].

Piragmon (Pyrakmon) – sikloplardan biri, Gefest grottosida temirchi[18].

Sikloplarning oʻlimi

[edit | edit source]

Zevs Apollon Asklepiyning oʻgʻlini momaqaldiroq bilan[19] urganidan keyin Tsikloplar Apollon tomonidan toʻxtatilgan (va bu momaqaldiroqni aynan sikloplar yasagan). Yoki bu Fayton[20]ni oʻldirgan perun edi. Ferekidning soʻzlariga koʻra, Apollon Sikloplarning bolalarini oʻldiradi[21].

Ularning Peruns qoʻrgʻonidagi oʻrnini Gefest egalladi. Ovidning soʻzlariga koʻra, ular (Bront, Akmonid va Sterop) Sitsiliyada yashaydilar[22]. Sikloplarning qurbongohi Korinfda edi[23].

Siklop odamlari

[edit | edit source]

Gomer tomonidan Odisseyda aks ettirilgan versiyalardan biriga koʻra, Sikloplar butun xalqni tashkil etgan. Ularning orasida eng mashhuri Poseydonning shafqatsiz oʻgʻli Polifem, Odissey uni yagona koʻzidan mahrum qilgan.

Arimaspiyaliklarning skif xalqi ham bir koʻzli hisoblangan. Arslon-Toshdan kelgan semit bir koʻzli iblis tasviri bor[24].

Mifning kelib chiqishi

[edit | edit source]
Germaniyaning Myunxen shahridagi Gellabunn hayvonot bogʻida namoyish etilgan Malta pigmi filining bosh suyagi.

Paleontolog Otenio Abel 1914-yilda[25] filning bosh suyagining qadimgi topilmalari siklop haqidagi afsonani keltirib chiqardi, deb taklif qildi, chunki filning bosh suyagidagi markaziy burun teshigi katta koʻz teshigi bilan yanglishishi mumkin. Qizigʻi shundaki, bu fillar Oʻrta yer dengizidagi Kipr, Malta (Gkhar Dalam), Krit, Sitsiliya, Sardiniya, Siklad va Dodekan orollarida topilgan.

Boshqa versiyaga koʻra, xuddi shu orollarda yashagan choʻponlarning yarim yovvoyi qabilalari Sikloplarning prototipiga aylanishi mumkin.

Sikloplarning temirchi sifatida tilga olinishi qadimgi temirchilarning uchqunlardan va issiq metall zarralaridan himoya qilish uchun bir koʻzini bogʻlab qoʻyganliklari bilan bogʻliq boʻlishi mumkin.

Fillar qadimgi yunonlar tomonidan maʼlum boʻlganligi sababli (ular Makedoniyalik Aleksandr, Gannibal, Pirr qoʻshinlarida ishlatilgan), afsonaning manbai, variant sifatida, qadimgi Yevropada kattaroq va yomonroq saqlanib qolgan mamont bosh suyaklarining topilmalari[26] boʻlishi mumkin[27].

Mamontning bosh suyaklari (Sikloplar afsonasi)

Boshqa mifologiyalardagi bir koʻzli personajlar

[edit | edit source]
  • Tojik mifologiyasida devlar „Dev“ yoki „Devi-yakchishma“ bir koʻzli sikloplar deb ataladi. Dev togʻlarda yashaydi va koʻzini ochib uxlaydi.
  • Balor, irland mifologik figurasi. U yagona koʻzi bilan oʻldirishi mumkin edi. Uni nabirasi oʻldirishi bashorat qilingan edi, shuning uchun u nevaralarini oʻldirishga harakat qildi. Biroq ulardan biri, Lug, Mag Tuiredh ikkinchi jangida tirik qoldi va uni oʻldirdi.
  • Nemis va Skandinaviya folklorida (afsona), baʼzan Xagen yoki Xogni, Högni, Burgundiya jangchisi bir koʻzli sifatida tasvirlangan.
  • Xitotsume-kozo, yapon folkloridagi yirtqich hayvonlar (obake). Ularning peshonasining oʻrtasida faqat bitta koʻz bor edi.
  • Jian (qush), Xitoy mifologiyasida bir koʻzli va bir qanotli qush. Bunday qushlarning bir jufti bir-biriga bogʻliq va ajralmas edi.
  • Lixo – slavyan mifologiyasida yovuz taqdir va muvaffaqiyatsizlikning timsolidir. Mashhur bir koʻzli (bir koʻzchali) – rus mifologiyasida yovuzlik, baxtsizlik ruhi, qaygʻu timsoli. Mashhur va odamga oʻxshash va undan sezilarli darajada farq qiladi. Bir koʻzli gigant yoki uzun boʻyli, qoʻrqinchli, bir koʻzli nozik ayol sifatida mashhur boʻlib koʻrinadi[28]. Lixo odamning yonida boʻlsa, uni turli xil baxtsizliklar taʼqib qila boshlaydi. Lixo koʻpincha bunday odamga bogʻlanib qoladi va uni butun umri davomida qoʻrqitadi. Roʻyxatga olingan A. N. Afanasyev ertak „Lixo bir koʻzli“ – mashhur bir koʻzli yovvoyi kannibal ayol sifatida tasvirlangan; u ovqatlanmoqchi boʻlgan odam tomonidan koʻr boʻlib qoldi. Taxminlarga koʻra, tasvir jahon folkloridan Polifem va Odissey sikloplari haqidagi afsonadan kelgan[29].
  • Odin, Umumjahon donolik manbai suvlariga kirish evaziga ulkan Mimirga koʻzini bergan nemis panteonining xudolarining otasi.
  • Kantabriya mifologiyasida yovuzlik va shafqatsizlikning timsoli boʻlgan uzun soqolli va qizil sochli bir koʻzli dev Oyankanu.
  • Psoglav, serb mifologiyasida bir koʻzli, it boshli yirtqich hayvon.
  • Turkiy tillarda, jumladan, qozoq, turk va ozarbayjon mifologiyasida (qoʻrqut bobomning umumiy oʻgʻuz kitobi) va yoqutda (Olonxo) bir koʻzli jonivorlar, jumladan, „Bobom Qoʻrqutning kitobi“ oʻgʻuz dostonidagi Tepegʻoz yirtqich hayvoni va yovuzlik uchraydi. Abasy maxluqlari (shuningdek, abasy, yakut. abaagy) (Olonxo) – Yoqut mifologiyasida oʻz qabila va urugʻlarida, oʻz xonadoni bilan yashaydigan yuqori, oʻrta va quyi dunyoning yovuz ruhlari[30]. Yoqutlarning gʻoyalariga koʻra, ular lichinkadek boʻyli odamning koʻrinishiga ega[31]. Turkiy afsonalardan Tepegʻoz (Ozarb. Tapagʻoz, turk tilida. Tepegʻoz) – turkiy mifologiyadagi bir koʻzli dev (dev), uning hikoyasi Tepegʻozning odamni gʻorga, uning uyasiga ovqatlanmoqchi boʻlgan gʻorga haydab yuborishi, lekin odamning gʻorga bir nuqta qoʻyib, uni koʻr qilib qoʻyishi bilan bogʻliq. Uning yagona koʻzi va gʻordan chiqib, ustiga qoʻy terisini tashladi. „Tepa“ soʻzi turkiy tillardan tarjimada „toj“, „gʻoz“ esa „koʻz“ degan maʼnoni anglatadi[32]. Tepegʻoz afsonasida Odissey va Polifem haqidagi mifning barcha elementlari uchraydi[33]. Nemis sharqshunosi Geynrix Fridrix fon Dits, ehtimol Gomer Depe haqidagi ertakni eshitib, oʻgʻuz turkiy qabilalaridan biridan Polifem haqidagi afsonani (ayniqsa, Sikloplarning butun tasvirini emas, balki Polifem haqida) oʻzlashtirgan boʻlishi mumkinligini taxmin qildi[34].
  • Evenk mifologiyasida chulugʻi bor – bir koʻzli va bir oyoqli odamsimon yirtqich hayvon, koʻpincha juda uzun boʻyli.

Adabiyotda

[edit | edit source]

Badiiy adabiyotda lotincha „sikloplar“dan foydalanish keng tarqalgan. „Sikloplar“ soʻzi rus tilida qadimgi yunon miflarining lotin tilidan tarjimalaridan paydo boʻlgan. Masalan, Pushkinning „Sikloplar“ sheʼri bor va 6-sinf uchun adabiyot boʻyicha maktab darsliklarida „Odissey Sikloplar orolida“ hikoyasi berilgan (qadimgi yunon tilidan V. Jukovskiy)[35]. Ixtisoslashgan va tarixiy adabiyotlarda qadimgi yunon miflarini tasvirlashda ular asosan kikloplarning bevosita yunonizmidan foydalanadilar.

Kinoda

[edit | edit source]
  • Sinbadning yettinchi sayohati
  • Sikloplar
  • Titanlarning gʻazabi
  • Persi Jekson va HAYVONLAR dengizi
  • Odissey

Manbalar

[edit | edit source]
  1. nesobstvennoe proiznoshenie latinskogo varianta siklop (lotincha: cyclōps)
  2. M. V. Belkin, O. Plaxotskaya. „Evripid“, . Antichnыe pisateli. Slovarь. SPb: Lanь, 1998. 
  3. Fridrix Lyubker. Illyustrirovanniy slovar antichnosti – M.: „Eksmo“, 2005. – C. 996.
  4. Mifi narodov mira. M., 1991-92. V 2 t. T.1. S.648-649,Lyubker F. Realьnыy slovarь klassicheskix drevnostey. M., 2001. V 3 t. T.1. S.399-400
  5. Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka I 1, 2 dalee
  6. Titanomaxiya, fr.1 Ivlin-Uayt
  7. Gesiod. Teogoniya 139—140
  8. Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka I 1, 2
  9. Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka I 1, 5
  10. Gesiod. Teogoniya 141
  11. Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka I 2, 1
  12. Orfika, fr.179 Kern = Prokl. Kommentariy k „Kratilu“ Platona 389b
  13. Vergiliy. Eneida VIII 425
  14. Nonn. Deyaniya Dionisa XIV 60
  15. Nonn. Deyaniya Dionisa XXVIII 193—218
  16. Kallimax. Gimni III 75
  17. Sxolii k Gesiodu. Teogoniya 139 // Losev A. F. Mifologiya grekov i rimlyan. M., 1996. S.823
  18. Vergiliy. Eneida VIII 425; Valeriy Flakk. Argonavtika I 582; Statsiy. Fivaida II 599; Klavdian. Poxiщenie Prozerpini I 241
  19. Gesiod. Perechen jenщin, fr.52, 54a M.-U.; Psevdo-Apollodor. Mifologicheskaya biblioteka III 10, 4; Diodor Sitsiliyskiy. Istoricheskaya biblioteka IV 71, 3
  20. Perviy Vatikanskiy mifograf II 16, 6
  21. Losev A. F. Mifologiya grekov i rimlyan. M., 1996. S.527
  22. Ovidiy. Fasti IV 288
  23. Pavsaniy. Opisanie Elladi II 2, 1
  24. Yaylenko V. P. Arxaicheskaya Gresiya i Blijniy Vostok. M., 1990. S.219
  25. Abel’s surmise is noted by Adrienne Mayor, The First Fossil Hunters: Paleontology in Greek and Roman Times (Princeton University Press) 2000.
  26. {{{zaglavie}}}.
  27. {{{zaglavie}}}.
  28. Sr. skazku Afanaseva „Lixo odnoglazoe“.
  29. Kapitsa F. S. „Lixo“, . Taynы slavyanskix Bogov, Vasha tayna. M.: RIPOL klassik, 2006 — 170—171-bet. ISBN 5-7905-4437-1. 
  30. Levin M. G., Potapov L. P. Narodi Sibiri: etnograficheskie ocherki. – Izd-vo Akademii nauk SSSR, 1956. – S. 300.
  31. Mifi narodov mira / Gl. red. S. A. Tokarev. – Sovetskaya Ensiklopediya, 1991. – T. 1. – S. 21-22. – 671 s.
  32. Depe-Gyoz, personaj obщeoguzskogo geroicheskogo eposa „Kitabi-Dede Korkut“. V vosmoy glave eposa pod nazvaniem „Basat ubivaet Tepegyoza“ govoritsya o tom kak, pastux Sari choban vstrechaetsya v bezlyudnom meste s docheryu peri i sovershaet nad ney nasilie. Ot etoy svyazi na svet poyavlyaetsya jestokiy lyudoed, imenuemiy v narode Tepegyoz, iz-za edinstvennogo glaza na lbu. Ros on ne po dnyam, a po chasam. Prichyom kogda ego xoteli razrubit mechom, on stanovilsya eщyo bolshe. Sari choban otkazalsya ot sina, i Tepegyoz vospitivalsya u otsa Alp Aruza, odnogo iz predvoditeley oguzov, na chey zemle on i bil nayden. Tepegyoz napadal na karavani, pojiral putnikov. Lish Basat, sin Alp Aruza, smog odolet Tepegyoza, oslepiv i otrubiv emu golovu ego je sobstvennim mechom. Eta glava bila opublikovana v 1815 godu, stav pervoy opublikovannoy chastyu eposa. Opublikoval eyo nemeskiy vostokoved Genrix Fridrix fon Dits, kotoriy pervim obnarujil eyo v rukopisi eposa „Kitabi Dede Korkud“ XVI veka, xranyaщeysya v Drezdenskoy biblioteke, v Germanii.
  33. C. Scott Littleton.. Gods, goddesses, and mythology. Marshall Cavendish, 2005 — 356-bet. ISBN 9780761475590. 
  34. Heinrich Friedrich von Diez.. Denkwürdigkeiten von Asien in Künsten und Wissenschaften, Sitten, Gebräuchen. Nicolai, 1815 — 417-bet. 
  35. V. P. Poluxina, V. Ya. Korovina, V. P. Juravlev, V. I. Korovin „Odissey na ostrove tsiklopov“, . Literatura. 6 klass. Ch. 2.. M: Prosveщenie, 2012 — 202—216-bet. ISBN 9785090202206.