Шехриски јазик
Шехриски јазик, или познат како џибалски (jibbali на омански арапски значи „планински“) е семитски јазик, дел од групата на јужноарапски јазици. Јазикот го зборуваат мал број население во крајбрежјето на Оман, поточно во регионот од Салала во гувернаријата Дофар во југозападен Оман.
| Шехриски јазик | |
|---|---|
| Џибалски јазик | |
| Застапен во | Оман |
| Говорници | 59,000 (2001-2011)[1] |
| Јазично семејство | афроазиско
|
| Јазични кодови | |
| ISO 639-3 | shv |
 | |
Преглед
уредиШехрискиот јазик е поделен на три дијалектни подгрупи: западношехриски, централношехриски и источношехриски. Шехријците општо гледано живеат во еден вид полуномадски живот, каде одгледувањето крави и камили е доминантна економска активност. Дијалектите немаат поголеми разлики меѓу себе и општо гледано се многу слични.
Како и со случајот со останатите јужноарапски јазици, така и Шехријците се двојазично, зборуваат шехриски и арапски. Јазикот не е пишам и е доминантно устен. Доминацијата на арапскиот јазик е јасно воочлива во регионот и на целиот полуостров.
Наводи
уредиЛитература
уреди- Fradkin, R. (1985). Middle East Studies Association Bulletin, 19(1), 103-104. Retrieved from https://www.jstor.org/stable/23057846
- Hayward, K., Hayward, R., & Al-Tabūki, S. (1988). Vowels in Jibbāli Verbs. Bulletin of the School of Oriental and African Studies,University of London, 51(2), 240-250. Retrieved from https://www.jstor.org/stable/618210
- Marie-Claude Simeone-Simelle. 1997. The Modern South Arabian Languages. In Robert Hetzron (ed.), The Semitic Languages, 378-423. London &New York: Routledge.
- Moseley, C. (2010). Encyclopedia of the world's endangered languages. London: Routledge. Middle East and North Africa
- Rubin, Aaron D. The Jibbali (Shaḥri) language of Oman: grammar and texts. Leiden: Brill, 2014. Print.