Hey Joe lub rzadziej Hey Joe, Where You Gonna Go? – popularna amerykańska piosenka z lat sześćdziesiątych XX wieku, która stała się standardem rockowym. Wykonywana w tak wielu stylach muzycznych przez licznych muzyków, że dziś trudno jest określić pochodzenie oraz autorstwo utworu. Tekst utworu opowiada historię mężczyzny, który ucieka po zabiciu swojej żony.

Hey Joe
Wykonawca singla
z albumu Are You Experienced
The Jimi Hendrix Experience
Wydany

1966

Gatunek

rock

Długość

4:02

Wydawnictwo

Track (Anglia), Reprise (USA)

Producent

Chas Chandler

Format

7"

Singel po singlu
„Hey Joe”
(1966)
Purple Haze
(1967)
Bicie rekordu Guinnessa 1.05.2007 r.

Autorstwo

edytuj

Autorstwo piosenki wielokrotnie błędnie przypisywane było amerykańskiemu muzykowi Dino Valentemu (znanemu też jako Chester Powers lub Jesse Farrow). Piosenka często jest też uznawana za „dzieło tradycyjne”, jednak prawa autorskie zarejestrował w USA w 1962 Billy Roberts. Piosenka miała wielu wykonawców, jednak za najsłynniejsze uznaje się wykonania Jimiego Hendriksa.

Historia

edytuj

„Hey Joe” (znany także pod tytułem „Blue Steel .44”) przeważnie przypisuje się Billy’emu Robertsowi, chociaż możliwe jest, że jego prawdziwy twórca jest inny, lecz pozostaje nieznany. Tim Rose uważał ten utwór za pochodzący z rejonu Appalachów; grał go już gdy mieszkał jeszcze na Florydzie. W 1965 r. ta mroczna piosenka o morderstwie została nagrana przez The Leaves pod tytułem „Hey Joe Where You Gonna Go” i stała się przebojem. Później nagrali ją także The Byrds i Love. Wszystkie te wersje były bardzo szybkie.

Tim Rose zinterpretował ją, zdecydowanie zwalniając jej tempo, co pozwoliło lepiej zbudować dramaturgię utworu. Został on jednak zabroniony w południowych stanach USA, pod zarzutem propagowania przemocy, co uniemożliwiło mu uzyskanie ogólnokrajowej popularności. Dopiero wersja Jimiego Hendriksa, stała się wielkim przebojem. Rose twierdzi, że Chas Chandler (były basista The Animals i menedżer Hendrixa) usłyszał jego wersję w jednym z klubów w Los Angeles i zawiózł kopię Jimiemu do Londynu. Biografowie Hendrixa (Harry Shapiro i Caesar Glebbeek) właściwie także to potwierdzają, chociaż dodają, że Chandler słyszał Jimiego wykonującego „Hey Joe” wcześniej w Cafe Wha. Możliwe jest też, że obaj słyszeli jedną z wczesnych, wolnych, oryginalnych bluesowych wersji, która ich zainspirowała.

Wersje i covery Hey Joe

edytuj

Gitarowy rekord Guinnessa

edytuj
Główny artykuł: Gitarowy Rekord Guinnessa.

Dnia 1 maja 2006 we Wrocławiu po kilku próbach (m.in. w roku 2005) został pobity gitarowy rekord Guinnessa, przy pobijaniu którego piosenkę „Hey Joe” zagrało na wrocławskim Rynku 1581 gitarzystów (dotychczasowy rekord wynosił 1555). Od tej pory rekord pobijano wielokrotnie, w latach: 2007 (1881 gitarzystów), 2008 (1951 gitarzystów), 2009 (6346 gitarzystów), 2012 (7273 gitarzystów), 2014 (7344 gitarzystów), 2016 (7356 gitarzystów), 2018 (7411 gitarzystów) i 2019 (7423 gitarzystów). Obecny światowy rekord Guinnessa w tej materii to właśnie „Hey Joe” zagrane we Wrocławiu przez 7423 gitary.

Organizacją bicia gitarowego rekordu Guinnessa, nieprzerwanie od kilku lat, zajmuje się Leszek Cichoński.

Linki zewnętrzne

edytuj