Siena

miasto (Toskania, Włochy)

Siena – miasto i gmina we Włoszech, w Toskanii, w prowincji Siena. Ważne centrum turystyczne. Według danych na 30 czerwca 2016 gminę zamieszkiwały 53 853 osoby[1].

Siena
miasto i gmina
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Włochy

Region

 Toskania

Prowincja

Siena

Kod ISTAT

052032

Powierzchnia

118,53 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


53 853

• gęstość

454 os./km²

Numer kierunkowy

0577

Kod pocztowy

53100

Tablice rejestracyjne

SI

Położenie na mapie Toskanii
Mapa konturowa Toskanii, w centrum znajduje się punkt z opisem „Siena”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Siena”
Ziemia43°20′N 11°20′E/43,333333 11,333333
Strona internetowa
Historyczne centrum Sieny[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Siena – zabytkowe centrum
Państwo

 Włochy

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II, IV

Numer ref.

717

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1995
na 19. sesji

Historia

edytuj

Według legendy Sienę założyli synowie Remusa – Senio i Aschio, którzy uciekając przed Romulusem schronili się w górach i wznieśli zamek Senio. Herbem miasta stało się godło ich rodu – wilczyca karmiąca Romulusa i Remusa, a barwami balzany – miejskiego sztandaru były biel i czerń.

Historycznie Siena była etruskim osiedlem i małym miasteczkiem w okresie antycznym. Około V wieku w Sienie znajdowała się siedziba biskupstwa. Dogodne położenie miasta przy szlakach handlowych i miejscowy przemysł włókienniczy stały się podstawą przyszłego bogactwa mieszczan oraz arystokracji longobardzkiej i frankońskiej. W XII i XIII wieku Siena zaliczała się do najbogatszych miast Europy. Do dzisiejszego dnia istnieje w Sienie najstarszy europejski bank Monte Paschi di Siena. Bankierzy ze Sieny udzielali pożyczek prawie w całej ówczesnej Europie, a do największych rodów finansowych należeli: Buonsignori, którzy założyli spółkę Grande Tavola, Piccolomini, Salimbeni. Miastem rządziła rada, consiglio, która co roku wybierała członków rządu – Signorii i podestę – najwyższego urzędnika miejskiego.

W XII wieku w sporze między gwelfami a gibelinami Siena opowiedziała się po stronie cesarza. Między innymi ten wybór był przyczyną ciągłych konfliktów z Florencją. W 1348 miasto dotknęła zaraza zabijając 2/3 mieszkańców (ok. 100 000 osób), co zapoczątkowało gospodarczy upadek miasta. Zdobyta ostatecznie w 1473 roku[2] przez Lorenza de Medici, który wcielił miasto w powstającą Wielką Republikę Florencji. W kolejnych wiekach Siena pozostawała w cieniu Florencji, liczba ludności malała aż do okresu po zakończeniu II wojny światowej. w 1966 Siena jako pierwsze[3] miasto w Europie wprowadziła zakaz ruchu samochodowego w centrum miasta.

Zabytki i atrakcje turystyczne

edytuj

W Sienie została zachowana w pełni antyczna struktura miasta. Do najwspanialszych zabytków należy katedra z XII wieku (Duomo), której główna fasada została ukończona w 1380 roku. W skład kompleksu wchodzą baptysterium i kampanila. W środku znajduje się oktagonalna ambona autorstwa Nicola Pisano oraz płaskorzeźby które wykonali Donatello, Ghiberti, Jacopo della Quercia i inni XV-wieczni rzeźbiarze. Inne zabytki: główny rynek Piazza del Campo z Palazzo Pubblico i Torre del Mangia oraz ratusz. Zabytkowe centrum Sieny zostało w 1995 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturalnego UNESCO.

Muzea:

  • Museo dell'Opera Metropolitana del Duomo
  • Museo Civico
  • Pinacoteca Nazionale

Na przełomie XIII i XIV wieku powstała ważna szkoła malarska zwana sieneńską. Jeden ze starszych uniwersytetów na świecie 1240. Ze Sieny pochodził Jacopo della Quercia. W Sienie żyła i działała święta Katarzyna.

Dwa razy do roku w Sienie odbywa się wyścig konny Palio di Siena, który jest jedną z ważniejszych atrakcji turystycznych miasta.

Na terenie Sieny (od podziemi miasta po dachy jego domów) rozgrywa się jedna z pierwszych sekwencji filmu o przygodach Jamesa Bonda pt. Quantum of Solace, w której bohater ściga zdrajcę, który przeniknął do MI6.

Miasta partnerskie

edytuj

Urodzeni w mieście

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Istituto Nazionale di Statistica 2016. [dostęp 2016-10-31]. (ang.).
  2. Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 233. ISBN 83-04-01943-4.
  3. Praca zbiorowa: Lonely Planet Tuscany & Umbria. Wyd. V. Lonely Planet, 2008, s. 236. ISBN 978-174-104-31-36.

Linki zewnętrzne

edytuj