Saltar ao contido

Femminiello

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Giuseppe Bonito, Il femminiello

Femminielli ou femmenielli (singular femminiello, do italiano femmina, "unha muller," -ello, diminutivo sufixo masculino) é un termo utilizado para referirse a unha poboación de homes homosexuais con expresións do xénero feminino marcadas na cultura napolitana.[1][2] Pode ser complicado definir este termo dentro das novas nocións occidentais de "home gay" fronte "muller trans", xa que ambas categorías se superpoñen en certo grao no caso de femminielli (véxase: Terceiro xénero.)[2] Observouse que este termo non é despecto e non leva estigma, todo o contrario, crese tradicionalmente que femminielli trae sorte.[1][2] Ironicamente, Achille dela Ragione suxeriu que enquisas recentes mostraron que os napolitans teñen unha visión negativa xeneralizada do que el chama "o modelo politicamente correcto da homosexualidade dunha sociedade hipócrita de bos amigos" (que implica a corrente da cultura gay occidental), mais contrastan con que os femminielli gozan dunha actitude favorable por parte da sociedade napolitana.[3]

Análise de xénero

[editar | editar a fonte]

É redutor inserir o Femminiello napolitano dentro da macrocategoría de transxénero ou transexual, xeralmente adoptada en contextos anglosaxóns e norteamericanos. O femminiello, en cambio, podería ser considerado como unha expresión de xénero peculiar, a pesar dun amplo binarismo sexual. As raíces culturais deste fenómeno están embebidas en conferir ao femminiello un status cultural e mesmo social lexitimada. Para as coordenadas históricas e simbólicas de Nápoles, a construción da identidade do femminiello non é superpoñible aos grupos comúns transxéneros europeos e centroeuropeos.[4]

Na década de 2000 moitos escándalos sexuais abalaron a Italia involucrando a políticos de alto perfil (por exemplo, o expresidente de Lazio, Piero Marrazzo) e traballadores transexuais, moitas veces de ascendencia latinoamericana, que son xeralmente denominados como transessuali (abreviado a trans) na prensa italiana. En 2009 o termo femminiello gañou algunha notoriedade en devandita prensa despois de que un femminiello napolitano nativo, Ketty Gabriele (nome legal Ugo Gabriele), pertencente á organización criminal Camorra, fora arrestado. Gabriele estivera envolto na prostitución antes de se facer un capo. Gabriele foi recoñecido como un femminiello[1] e un transessuale ou trans[5][6] na prensa italiana.

Con todo, outros moitos manteñen que os femminielli son decididamente de sexo masculino, malia o seu rol no xénero feminino, dicindo que "son do sexo masculino; eles o saben e todo o mundo tamén o sabe."[2]

Achille della Ragione escribiu sobre os aspectos sociais dos femminielli. "[O femminiello] adoita ser o neno do sexo masculino máis novo, 'queridiño da nai,' (...) é útil, fai tarefas, fai recados e atende aos nenos."[2]

Pódese observar unha certa incompatibilidade entre as nocións de femminiello e (moitas veces estranxeiros) transexuais, por exemplo, lendo un titular dunha nova nun xornal Rivolta ai quartieri Spagnoli: i femminielli cacciano le trans ("Revolta no Quartieri Spagnoli: os femminielli expulsan aos transexuais.")[2]

As referencias constantes en moitas fontes aos antigos rituais detrás da presenza do femminiello en Nápoles esixen poucos comentarios. As ligazóns á antiga mitoloxía grega son numerosas: por exemplo, Hermafrodito, quen posuía a beleza da súa nai, Afrodita, e a forza do seu pai, Hermes; ou Tiresias, o profeta cego de Tebas, famoso por ser transformado nunha muller durante sete anos. Ambos os personaxes e, en realidade, outros en moitas culturas do mundo presumiblemente posúan algo que os demais non: o equilibrio sabio que vén de coñecer ambos mundos, masculino e feminino.[2][7]

Hermafrodito, o fillo de Hermes e Afrodita.

Cerimonia

[editar | editar a fonte]

Unha cerimonia chamada o matrimonio dei femminielli ten lugar na Torre Annunziata o luns de Pascua, un desfile de femminielli vestidos de voda e acompañados por un "marido" viaxa polas rúas en carruaxes tiradas por cabalos.[8]

Tradición

[editar | editar a fonte]

O femminiello en Campania, que goza dunha posición relativamente privilexiada grazas á súa participación nalgúns eventos tradicionais, como Candelora al Santuario di Montevergine (a Candeloria no Santuario de Montevergine) en Avellino[9] ou a Tammurriata, unha danza tradicional realizada na festa de Madonna dell'Arco en Sant'Anastasia.[10]

Xeralmente considérase aos femminielli como a boa sorte. Por esta razón, é popular que un femminiello coide a un bebé recentemente nado nos barrios, ou que participe en xogos como o bingo.[7] Por riba de todo está a Tómbola ou Tombolata dei femminielli,[11] que é un xogo popular realizado anualmente o día 2 de febreiro, como conlusión da Candeloria no Santuario de Montevergine

Nunha produción escénica denominada La Gatta Cenerentola, por Roberto de Simone, os femmenielli xogan os papeis de varios personaxes importantes. Entre as principais escenas neste sentido están o rosario dei femmenielli e il suicidio del femminiella.[12]

  1. 1,0 1,1 1,2 Fulvio, Bufi (2009). "Presa Ketty, boss "femminiello" Comandava i pusher di Gomorra". Corriere della Sera (Febreiro 13, 2009): 19. FEMMINIELLO E' UNA FIGURA OMOSESSUALE (..) È UNA PERSONA DALL' ASPETTO EFFEMINATO O SPESSO UN TRAVESTITO. E' RISPETTATO E GENERALMENTE IL FEMMINIELLO VIENE CONSIDERATO UNA PERSONA CHE PORTA FORTUNA. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Jeff Matthews. "The Femminiello in Neapolitan Culture". Arquivado dende o orixinal o 15-05-2011. Consultado o 09-03-2017. 
  3. Achille della Ragione. "I femminielli". Il napoletano, come dimostrano recenti statistiche, non vede di buon occhio l'omosessuale più o meno dichiarato, quello politically correct, che oggi, altrove, va tanto di moda ed è apparentemente accettato da una società ipocritamente buonista. Ma da noi il femminiello può vivere quasi sempre, soprattutto nei quartieri popolari, in una atmosfera accogliente, segnata dal consenso e dal buonumore. 
  4. Hochdorn, Alexander, Paolo F. Cottone and Dania Vallini (2011). Gender and discursive positioning: Doing transgender in highly normative contexts. 69th Conference of the International Council of Psychologists. 29 xullo - 2 agosto 2011, Washington DC (USA) http://www.icpweb.org
  5. http://city.corriere.it/2009/02/13/napoli/prima-cronaca/camorra-trans-vertice-clan-scissionisti-20324152476.shtml[Ligazón morta]
  6. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 22 de abril de 2009. Consultado o 09 de marzo de 2017. 
  7. 7,0 7,1 I femminielli - di Achille della Ragione
  8. Lo Strillone: Pasquetta con i femminielli nel quadrilatero Carceri, 9 abril 2012
  9. "Il Santuario di Montevergine e la Candelora". Arquivado dende o orixinal o 27 de xaneiro de 2012. Consultado o 09 de marzo de 2017. 
  10. "Traditional Dances - The Tummurriata". Arquivado dende o orixinal o 25 de marzo de 2012. Consultado o 09 de marzo de 2017. 
  11. "Tombolata dei Femminielli: divertimento e tradizione ad Avellino". Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2013. Consultado o 09 de marzo de 2017. 
  12. La gatta Cenerentola - Roberto De Simone

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]