Naar inhoud springen

Kimiko Date

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Kimiko Date-Krumm)
Kimiko Date
Tokio 2008
Tokio 2008
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Japan Japanse
Geboorteplaats Kyoto, Japan
Geboortedatum 28 september 1970
Woonplaats Tokio, Japan
Lengte 1,63 m
Gewicht 53 kg
Profdebuut 1989
(inactief 1997-2007)
Met pensioen september 2017
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 3.988.378 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 450–268
Titels 8 WTA, 14 ITF
Hoogste positie 4e (13 november 1995)
Olympische Spelen kwartfinale (1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (1994)
Vlag van Frankrijk Roland Garros halve finale (1995)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon halve finale (1996)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1993, 1994)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 184–142
Titels 6 WTA, 7 ITF
Hoogste positie 33e (24 augustus 1992)
Olympische Spelen 2e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1993, 2011, 2013, 2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2011)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2014)
Laatst bijgewerkt op: 22 oktober 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Kimiko Date (Japans: 伊達公子 Date Kimiko) (Kyoto, 28 september 1970) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Japan. Zij is linkshandig van nature, maar speelt rechtshandig tennis.

In haar loopbaan won Kimiko Date veertien WTA-titels: acht in het enkelspel en zes in het dubbelspel. Zij werd in 1992 onderscheiden met de prijs voor de "most improved player of the year" en twee jaar later, in 1994, bereikte zij de top-10 van de wereld. Date nam deel aan zowel de Olympische Zomerspelen 1992 in Barcelona als aan de Olympische Zomerspelen 1996 in Atlanta. In Atlanta bereikte zij de kwartfinale. Enkele maanden later nam zij afscheid van het internationale circuit met een 1–6, 2–6 nederlaag tegen Martina Hingis.

Haar doorbraak kwam in 1991 toen zij in de halve finale van het WTA-toernooi van Los Angeles verrassend won van de als derde geplaatste Argentijnse Gabriela Sabatini met 3–6, 6–1 en 6–4. Hiermee steeg zij in één klap van de 112e naar de 32e positie op de WTA-ranglijst. Haar eerste toernooizege behaalde zij in eigen land, tijdens het Japan Open in Tokio. Zij versloeg op weg naar de titel zowel het eerste als het tweede reekshoofd, Amy Frazier en Sabine Appelmans. Zij zou haar titel in 1993 en 1994 prolongeren, in 1995 verliezend finaliste zijn, om vervolgens in 1996 weer als winnares het toernooi af te sluiten. Onder­tussen had zij in 1993 als eerste Japanse de finale bereikt van het Nichirei International-toernooi in Tokio.

Op het Australian Open van 1994 werd zij de eerste Japanse vrouw na 1973 die een halve finale van een grandslamtoernooi wist te bereiken. In datzelfde jaar won zij in Sydney haar eerste toernooi buiten haar geboorteland en bereikte toen de 9e plaats op de wereldranglijst. Daarmee was zij de eerste Japanse die de top-10 wist binnen te dringen. Ook bereikte zij de halve finale van het eindejaarskampioenschap.

In 1995 bereikte Date opnieuw de halve finale van een grandslamtoernooi, dit keer op Roland Garros. Onderweg versloeg zij onder andere Lindsay Davenport en Iva Majoli, maar zij was niet opgewassen tegen Arantxa Sánchez Vicario. Later dat jaar boog zij in de halve finale van het WTA-toernooi van Miami tegen Gabriela Sabatini een 1–6, 1–5-achterstand om tot een 1–6, 7–6, 7–6 overwinning en bereikte daarmee als eerste Japanse de finale van dit hooggeklasseerde toernooi – in deze eindstrijd bleek Steffi Graf te sterk. Op het eindejaarskampioenschap kwam Date dit keer tot de kwartfinale.

1996 was voorlopig het laatste jaar in de internationale carrière van Date. Zij won voor de vierde maal het Japan Open en won in diezelfde week ook haar eerste toernooi in het dubbelspel. Tijdens de Fed Cup-ontmoeting met Duitsland zorgde Date voor een grote verrassing door de nummer 1 van de wereld Steffi Graf met 7–6, 3–6 en 12–10 te verslaan. Hiermee boekte Japan een 3–2 zege en kwalificeerde het zich voor de halve finale, waar het met 0–5 onderuit ging tegen de Verenigde Staten. Date bereikte de halve finale op Wimbledon en kwam hierin opnieuw uit tegen Graf, die dit keer wel de betere was. Haar laatste toernooiwinst behaalde Date in San Diego.

Na in de periode 1997-2001 niet gespeeld te hebben, kwam Date in 2002 door middel van een wildcard terug om, samen met landgenote Miho Saeki, in het dubbelspel in Tokio deel te nemen aan de Toyota Princess Cup. Tegen het als eerste geplaatste duo Jelena Lichovtseva/Cara Black moest Date bij een 6–3-achterstand opgeven vanwege een blessure aan haar achillespees.

In 2008 maakte zij daadwerkelijk haar rentree. Het WTA-toernooi van Seoel in 2009 wist zij verrassend te winnen. In 2013 was zij nog steeds succesvol, want ondanks haar 42-jarige leeftijd bereikte zij nog de derde ronde in het enkelspel van Wimbledon. In september 2017 stopte zij definitief.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1988 322 260
1989 119 243
1990 79 252
1991 32 73
1992 21 51
1993 13 116
1994 9
1995 4
2008 198 221
2009 82 126
2010 46 131
2011 100 55
2012 146 86
2013 54 40
2014 116 34
2015 141 95
2016 802
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
tot 2009 2009 – 2020 / vanaf 2021
Tier I Premier Mandatory
Tier II Premier Five / WTA 1000
Tier III Premier / WTA 500
Tier IV & V International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 1992-04-12 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van België Sabine Appelmans 7-5, 3-6, 6-3 details
2. 1993-04-11 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Nederland Stephanie Rottier 6-1, 6-3 details
3. 1994-01-16 Vlag van Australië WTA Sydney hardcourt Vlag van Verenigde Staten Mary Joe Fernandez 6-4, 6-2 details
4. 1994-04-10 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier 7-5, 6-0 details
5. 1995-02-05 Vlag van Japan WTA Tokio tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6-1, 6-2 details
6. 1996-04-21 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier 7-5, 6-4 details
7. 1996-08-25 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Spanje Arantxa Sánchez Vicario 3-6, 6-3, 6-0 details
8. 2009-09-27 Vlag van Zuid-Korea WTA Seoel hardcourt Vlag van Spanje Anabel Medina Garrigues 6-3, 6-3 details
verloren finales
1. 1991-08-18 Vlag van Verenigde Staten WTA Manhattan Beach hardcourt Vlag van Verenigde StatenMonica Seles 3-6, 1-6 details
2. 1993-02-14 Vlag van Japan WTA Osaka tapijt (i) Vlag van Tsjechië Jana Novotná 3-6, 2-6 details
3. 1993-09-26 Vlag van Japan WTA Tokio hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Amanda Coetzer 3-6, 2-6 details
4. 1995-03-26 Vlag van Verenigde Staten WTA Miami hardcourt Vlag van Duitsland Steffi Graf 1-6, 4-6 details
5. 1995-04-16 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier 6-7, 5-7 details
6. 1995-05-28 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Verenigde Staten Lindsay Davenport 6-3, 1-6, 2-6 details
7. 2010-10-17 Vlag van Japan WTA Japan (Osaka) hardcourt Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 5-7, 7-6, 1-6 details
8. 2012-11-11 Vlag van India WTA Pune hardcourt Vlag van Oekraïne Elina Svitolina 2-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1996-04-15 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Japan Ai Sugiyama Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier
Vlag van Verenigde Staten Kimberly Po
7-6, 6-7, 6-3 details
2. 2011-10-16 Vlag van Japan WTA Japan (Osaka) hardcourt Vlag van China Zhang Shuai Vlag van Verenigde Staten Vania King
Vlag van Kazachstan Jaroslava Sjvedova
7-5, 3-6, [10-8] details
3. 2012-04-15 Vlag van Denemarken WTA Kopenhagen hardcourt (i) Vlag van Japan Rika Fujiwara Vlag van Zweden Sofia Arvidsson
Vlag van Estland Kaia Kanepi
6-2, 4-6, [10-5] details
4. 2013-02-03 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Casey Dellacqua Vlag van Oezbekistan Akgul Amanmuradova
Vlag van Rusland Aleksandra Panova
6-3, 6-2 details
5. 2013-04-07 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van Hongarije Tímea Babos Vlag van Tsjechië Eva Birnerová
Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn
6-1, 6-4 details
6. 2013-05-25 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Zuid-Afrika Chanelle Scheepers Vlag van Zimbabwe Cara Black
Vlag van Nieuw-Zeeland Marina Erakovic
6-4, 3-6, [14–12] details
verloren finales
1. 1992-04-06 Vlag van Japan WTA Japan (Tokio) hardcourt Vlag van Verenigde Staten Stephanie Rehe Vlag van Verenigde Staten Amy Frazier
Vlag van Japan Rika Hiraki
7-5, 6-7, 0-6 details
2. 2009-09-20 Vlag van China WTA Guangzhou hardcourt Vlag van China Sun Tiantian Vlag van Wit-Rusland Volha Havartsova
Vlag van Wit-Rusland Tatjana Poetsjek
6-3, 2-6, [8-10] details
3. 2012-02-26 Vlag van Mexico WTA Monterrey hardcourt Vlag van China Zhang Shuai Vlag van Italië Sara Errani
Vlag van Italië Roberta Vinci
2-6, 6-7 details
4. 2012-10-14 Vlag van Japan WTA Japan (Osaka) hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Heather Watson Vlag van Verenigde Staten Raquel Kops-Jones
Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears
1-6, 4-6 details

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 2009 2010 2011 2012 2013 2014
Vlag van Australië Australian Open 4R 2R 2R 2R HF 3R 2R 1R 1R 1R 1R 3R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 4R 2R 1R HF 4R 2R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 2R 3R KF HF 1R 1R 2R 1R 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R 2R KF KF 4R 1R 1R 1R 1R 1R 1R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 2009 2010 2011 2012 2013 2014
Vlag van Australië Australian Open 1R KF 3R 1R 2R 1R 3R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 2R 1R 2R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 3R 1R 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 2R 1R 1R HF
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Kimiko Date.