Przejdź do zawartości

Ivan Dias

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ivan Dias
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Servus
Sługa
Kraj działania

Indie

Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1936
Mumbaj

Data i miejsce śmierci

19 czerwca 2017
Rzym

Miejsce pochówku

Campo Verano

Prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów
Okres sprawowania

2006–2011

Arcybiskup Bombaju
Okres sprawowania

1997-2006

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

8 grudnia 1958

Nominacja biskupia

8 maja 1982

Sakra biskupia

19 czerwca 1982

Kreacja kardynalska

21 lutego 2001
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Spirito Santo alla Ferratella

podpis
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 czerwca 1982

Miejscowość

Rzym

Miejsce

Bazylika św. Piotra na Watykanie

Konsekrator

Agostino Casaroli

Współkonsekratorzy

Achille Silvestrini
Duraisamy Simon Lourdusamy

Ivan Dias (ur. 14 kwietnia 1936 w Mumbaju, zm. 19 czerwca 2017 w Rzymie) – indyjski duchowny katolicki, dyplomata watykański, arcybiskup Bombaju, kardynał Kościoła rzymskokatolickiego, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzice, Carlo Nazaro Dias i Maria Martins Dias, pochodzili z miasta Goa, które wówczas należało do Portugalii. Matka nauczyła go portugalskiego. Studiował w seminarium w Bombaju, w Bombaju także przyjął święcenia kapłańskie 8 grudnia 1958 z rąk kardynała Valeriana Graciasa (ówczesnego arcybiskupa Bombaju). Pracował jako duszpasterz w archidiecezji Bombaj, następnie kontynuował studia w Rzymie w latach 1961-1964; na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim obronił doktorat z prawa kanonicznego, ukończył również watykańską szkołę dyplomatyczną - Papieską Akademię Duchowną. W 1964 został obdarzony tytułem papieskiego tajnego szambelana, w tym samym roku podjął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej. Jako członek personelu Sekretariatu Stanu brał udział w przygotowaniach wizyty papieża Pawła VI na Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Bombaju. W latach 1965–1973 pełnił funkcję sekretarza w kilku nuncjaturach - w Danii, Szwecji, Norwegii, Islandii, Finlandii, Indonezji, Madagaskarze, Reunion, Komorach i Mauritiusie. Przez kolejne dziewięć lat był szefem sekcji Sekretariatu Stanu ds. ZSRR, krajów socjalistycznych (w tym Polski) oraz afrykańskich.

8 maja 1982 został mianowany pronuncjuszem w Ghanie, Togo i Beninie, z tytularną stolicą arcybiskupią Rusubisir; sakry biskupiej udzielił mu w Watykanie 19 czerwca 1982 kardynał Agostino Casaroli, sekretarz stanu. W czerwcu 1987 arcybiskup Dias został nuncjuszem w Korei, w październiku 1991 nuncjuszem w Albanii; w latach 1992-1996 pełnił funkcję administratora apostolskiego południowej Albanii. 8 listopada 1996 przeszedł na stolicę arcybiskupią Bombaju. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, na X sesji zwykłej Synodu jesienią 2001 był jednym z prezydentów-delegatów. Począwszy od 2000 był pomysłodawcą i inicjatorem stawiania pomników dzieciom – ofiarom aborcji[1].

21 lutego 2001 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł Spirito Santo alla Ferratella[2]. W latach 2001–2011 był członkiem Rady Kardynalskiej ds. badania Ekonomicznych i Organizacyjnych Problemów Stolicy Świętej. W maju 2006 został mianowany prefektem Kongregacji Ewangelizowania Narodów w Kurii Rzymskiej, zastępując kardynała Crescenzio Sepe[3].

Nazwisko kardynała Diasa wymieniane było w gronie potencjalnych następców Jana Pawła II na konklawe 2005. Jego wieloletnia służba dyplomatyczna może być kluczem do wyjaśnienia, dlaczego ma poglądy zbliżone do watykańskich konserwatystów, nie zaś do reformatorów, którzy pojawili się w Kościele katolickim w Azji. Zna biegle portugalski, hindi, angielski, włoski, hiszpański i francuski.

10 maja 2011 w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego (75 lat) papież przyjął rezygnację kardynała z pełnionego stanowiska. Jego następcą został abp Fernando Filoni[4].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 14 kwietnia 2016 skończył 80 lat i stracił prawo do udziału w konklawe.

Zmarł 19 czerwca 2017 w Rzymie[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. KAI, Pomniki upamiętniające ofiary aborcji, w: Sprawy Rodziny, nr 74/2/2006, 136-137, ISSN 1427-6003
  2. CONCISTORO ORDINARIO PUBBLICO PER LA CREAZIONE DI QUARANTADUE NUOVI CARDINALI E LA PUBBLICAZIONE DEI DUE RISERVATI "IN PECTORE", 21.02.2001. vatican.va, 2001-02-21. [dostęp 2020-07-20]. (wł.).
  3. NOMINA DEL PREFETTO DELLA CONGREGAZIONE PER L’EVANGELIZZAZIONE DEI POPOLI. vatican.va, 2006-05-20. [dostęp 2020-07-20]. (wł.).
  4. RINUNCIA DEL PREFETTO DELLA CONGREGAZIONE PER L’EVANGELIZZAZIONE DEI POPOLI E NOMINA DEL NUOVO PREFETTO. vatican.va, 2011-05-10. [dostęp 2020-07-20]. (wł.).
  5. Cardinal Ivan Dias, former Archbishop of Mumbai, passes away. financialexpress.com. [dostęp 2017-06-19]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]