Przejdź do zawartości

Barnabici

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barnabici
Dewiza: Biegnijmy jak szaleni nie tylko do Boga, ale także do bliźniego.
Pełna nazwa

Zgromadzenie Księży świętego Pawła – Ojców Barnabitów

Nazwa łacińska

Congregatio Clericorum Regularium Sancti Pauli – Barnabitarum

Skrót zakonny

B, CRSP

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

św. Antoni Maria Zaccaria

Data założenia

1530

Data zatwierdzenia

18 lutego 1533

Przełożony

o. Giovanni M. Villa

Liczba członków

450 (2009)

Strona internetowa
Centrum kulturalne oo. barnabitów w Warszawie

Barnabici, Zgromadzenie Księży świętego Pawła – Ojców Barnabitów, zakon założony przez św. Antoniego Marie Zaccaria w 1530, a zatwierdzony przez papieża Klemensa VII 18 lutego 1533.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zakon założył św. Antoni Maria Zaccaria w 1530, inspiracją do założenia zakonu było powstanie pierwszego Zgromadzenia Księży Regularnych założonego przez św. Kajetana. Zakon barnabitów został zatwierdzony przez papieża Klemensa VII 18 lutego 1533, a w 1535 papież Paweł III poddał zakonników pod bezpośrednią jurysdykcję Stolicy Apostolskiej. Pierwsze konstytucje zakonne – napisane przez św. Antoniego Zaccarię wraz z abp. Mediolanu Karolem Boromeuszem – zostały przyjęte w 1579.

Pierwsze prace misyjne barnabici prowadzili we Włoszech, Francji, Sabaudii, Austrii i w Czechach. W XVIII wieku rozpoczęli misje w Chinach i Brazylii. Dzisiaj barnabici są obecni w 16 krajach (Demokratyczna Republika Konga, Rwanda, Argentyna, Brazylia, Kanada, Chile, Meksyk, USA, Afganistan, Filipiny, Albania, Belgia, Polska i Hiszpania).

Nazwa zakonu

[edytuj | edytuj kod]

Potoczna nazwa zakonu – barnabici – wzięła się od pierwszego ośrodka działalności – kościoła św. Barnaby w Mediolanie.

Znani barnabici

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]