Przejdź do zawartości

Elżbieta kujawska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Elżbieta kujawska (ur. ok. 1315/1323, zm. po 1347) – księżniczka gniewkowska z dynastii Piastów, żona bana Bośnii Stefana II, matka Elżbiety Bośniaczki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Elżbieta była jedyną znaną z imienia córką księcia gniewkowskiego Kazimierza III i nieznanej z pochodzenia i imienia kobiety. Jej młodszym bratem był Władysław Biały[1].

Została żoną bana Bośnii Stefana II. Kronikarz Janko z Czarnkowa zaświadcza, że do małżeństwa doprowadziła królowa Elżbieta, żona Karola Roberta[2]. Zrodzona z tego związku córka, Elżbieta, w 1353 r. została drugą żoną, króla Węgier, Ludwika. Jej wnuczkami były urodzone w latach 60. i 70. XIV w. trzy lub cztery córki[3] węgierskiego monarchy, m.in. Maria i Jadwiga.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 1895, s. 366.
  2. O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 1895, s. 367.
  3. Istnienie najstarszej córki, Marii, zostało zakwestionowane. Zob. S. A. Sroka, Genealogia Andegawenów węgierskich, Kraków 1999.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]