Przejdź do zawartości

Gaugino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gaugino[1] (z ang., wym.: [gejdżino], l.mn. gaugina, fermion cechowania[2], gauge fermion) – nazwa dla cząstki, która jest partnerem supersymetrycznym któregoś z bozonów cechowania (ang. gauge boson). W związku z tym, gaugina są fermionami.

Zgodnie z nomenklaturą stosowaną w supersymetrii, nazwy partnerów bozonów tworzy się przez dodanie końcówki -ino do rdzenia nazwy cząstki.

W minimalnym supersymetrycznym modelu standardowym znanym cząstkom odpowiadają następujące gaugina:

  • wino – superpartner bozonu W (według hipotezy istnieją 3 stany wina)
  • bino – superpartner bozonu B
  • gluino – superpartner gluonu (według hipotezy istnieje 8 stanów gluina)

Można też używać nazw fotino i zino dla superpartnerów fotonu i bozonu Z, kombinacji bina i neutralnego wina. Stanami własnymi masy są neutralina będące kombinacjami tych neutralnych gaugin i neutralnych higsin. Kombinacje naładowanych win i naładowanych higsin to chargina.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Komisji Nazewnictwa Fizycznego PTF: Angielsko-polski słownik nowych polskich terminów fizycznych. 2011-10-14. [dostęp 2011-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-11)].
  2. Steven Weinberg: Teoria pól kwantowych. [3], Supersymetria. tłum. Piotr Chankowski. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-01-13496-8.