Przejdź do zawartości

Roberta Vinci

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roberta Vinci
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1983
Tarent

Wzrost

163 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Status profesjonalny

1999

Zakończenie kariery

14 maja 2018

Trener

Francesco Cina

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

10 WTA, 9 ITF

Najwyżej w rankingu

7 (9 maja 2016)

Australian Open

3R (2006, 2010, 2013, 2016)

Roland Garros

4R (2013)

Wimbledon

4R (2012, 2013)

US Open

F (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

25 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (15 października 2012)

Australian Open

W (2013, 2014)

Roland Garros

W (2012)

Wimbledon

W (2014)

US Open

W (2012)

Strona internetowa

Roberta Vinci (ur. 18 lutego 1983 w Tarencie) – włoska tenisistka, zwyciężczyni French Open 2012, US Open 2012, Australian Open 2013 i Australian Open 2014 oraz Wimbledonu 2014 w grze podwójnej (zdobywczyni Karierowego Wielkiego Szlema w tej konkurencji), finalistka US Open 2015 w grze pojedynczej, liderka deblowej klasyfikacji WTA przez 110 tygodni, czterokrotna zdobywczyni Pucharu Federacji wraz z drużyną Włoch (2006, 2009, 2010, 2013), reprezentantka Włoch na letnich igrzyskach olimpijskich (2004, 2008, 2012, 2016), zdobywczyni nagród WTA.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]
Roberta Vinci w 2011 r. w Budapeszcie

Status profesjonalny posiada od 1999 roku. Wygrała dziesięć turniejów singlowych i dwadzieścia trzy turnieje WTA w grze podwójnej. Jej najlepszym wynikiem w turniejach wielkoszlemowych jest finał US Open 2015. W deblu w Turnieju Mistrzyń dotarła w 2012 i 2013 roku do półfinału. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i igrzyskach olimpijskich.

Wraz z reprezentacją Włoch zdobywała Puchar Federacji.

Sezon olimpijski 2012 był najlepszym rokiem w singlu dla Włoszki. W ciągu tego roku awansowała na najwyższą w karierze, 16. pozycję, a także osiągnęła półfinał turnieju w Acapulco, półfinał w Estoril, czy półfinał w Sofii, ale największymi sukcesami Vinci były zwycięstwo w Dallas i ćwierćfinał US Open. Dodatkowo Włoszka zwyciężyła w ośmiu turniejach deblowych, a mianowicie w: Monterrey, Acapulco, Barcelonie, Madrycie, Rzymie, 's-Hertogenbosch, jak również na French Open i US Open. We wszystkich grała razem z Sarą Errani. Z tą samą partnerką osiągnęła także finał Australian Open i ćwierćfinał Wimbledonu.

Turniejami przygotowawczymi do Australian Open, w których udział wzięła Vinci, były zawody w Brisbane i w Sydney. Osiągnęła w nich odpowiednio pierwszą rundę i ćwierćfinał w singlu oraz półfinał i finał w deblu. W Melbourne awansowała do trzeciej rundy gry pojedynczej, pokonując Sílvię Soler Espinosę i Akgul Amanmuradovą, a uległa w spotkaniu z Jeleną Wiesniną. W grze podwójnej wywalczyła trzeci w karierze wielkoszlemowy tytuł. W Paryżu i w Ad-Dausze odpadała w drugiej rundzie, lecz w obu turniejach triumfowała w parze z Errani. W zawodach w Dubaju, gdzie startowała wyłącznie w grze pojedynczej, przegrała po półfinałowym pojedynku z Errani. W Indian Wells osiągnęła trzecią rundę singla i drugą debla, a w Miami odpadła w ćwierćfinale gry pojedynczej i półfinale podwójnej. Triumfowała w zawodach w Katowicach, gdzie w finale pokonała Petrę Kvitovą 7:6(2), 6:1.

Następnie w Stuttgarcie i Madrycie przegrywała w pierwszej rundzie. W Rzymie osiągnęła trzecią rundę gry pojedynczej i finał gry podwójnej. W Brukseli odpadła w meczu o półfinał. Na French Open przegrała w czwartej rundzie z najwyżej rozstawioną Sereną Williams. W grze podwójnej Włoszki nie obroniły tytułu, przegrywając w decydującym o triumfie meczu.

Okres gry na trawie rozpoczęła od drugiej rundy w 's-Hertogenbosch. Na Wimbledonie odpadła w czwartej rundzie singla i trzeciej debla. Następnie wygrała w Palermo, pokonując w finale najwyżej rozstawioną Errani. W Carlsbadzie i Cincinnati awansowała do ćwierćfinału, a w Toronto do trzeciej rundy. W New Haven odpadła po pierwszym meczu.

Podczas US Open awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa swojej rodaczce, Flavii Pennetcie. W deblu Włoszki osiągnęły fazę 1/4 finału. W Tokio Vinci przegrała w drugiej kolejce spotkań, a w Pekinie zaszła o rundę dalej. W Chinach osiągnęła też półfinał gry podwójnej. W Moskwie udział zakończyła na drugim meczu. Do kończącego sezon Turnieju Mistrzyń przystępowały razem z Errani jako najwyżej rozstawione, przegrały jednak w meczu półfinałowym.

Sezon zakończyła jako liderka rankingu WTA Tour deblistek oraz w klasyfikacji par deblowych.

Roberta Vinci w 2014 r. na China Open

Sezon rozpoczęła od pierwszej rundy w Auckland. W Sydney przegrała w pierwszym meczu z Errani. Włoszki osiągnęły też finał debla. Na Australian Open nie wygrała meczu w singlu i nie odniosła porażki w deblu, triumfując tym samym w czwartych zawodach Wielkiego Szlema. W Paryżu także nie wygrała spotkania w grze pojedynczej, natomiast mecz półfinałowy w grze podwójnej Włoszki oddały walkowerem. 17 lutego utraciła pozycję liderki rankingu WTA, którą posiadała przez 70 tygodni z rzędu[1].

W Ad-Dausze Włoszka przegrała w pierwszej rundzie singla i półfinale debla. Jedną rundę bliżej w deblu zaszła podczas zawodów w Dubaju. W Indian Wells przegrała w grze pojedynczej w swoim drugim meczu, a w Miami w pierwszym. W obu turniejach nie odniosła zwycięstwa w grze podwójnej.

Broniąca tytułu z Katowic Włoszka odpadła po swoim drugim meczu. W Stuttgarcie zanotowała drugą rundę singla, a w grze podwójnej odniosła kolejne karierowe zwycięstwo. W Madrycie osiągnęła trzecią rundę singla i triumf w deblu. W Rzymie awansowała do finału gry podwójnej. Na French Open przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej oraz osiągnęła finał gry podwójnej.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od pierwszej rundy w grze pojedynczej i półfinału w deblu w zawodach w Eastbourne. Na Wimbledonie nie osiągnęła zwycięstwa w singlu, w grze podwójnej natomiast nikt nie zdołał z nią wygrać. W Bukareszcie osiągnęła finał, w którym uległa 1:6, 3:6 Simonie Halep. W następnym tygodniu przegrała w finale w Stambule z Caroline Wozniacki 1:6, 1:6.

Po przegranym finale US Open Włoszka do kolejnego finału dostała się w lutym w Petersburgu i tym razem zwyciężyła, a rywalce w meczu mistrzowskim, Szwajcarce Belindzie Bencic oddała 7 gemów, wygrywając dziesiąty turniej w karierze po trzyletniej przerwie.

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z-P
Australian Open A A Q1 Q2 Q3 Q1 3R 1R 1R 1R 3R 1R 2R 3R 1R 2R 3R 1R Q1 0 / 12 10 – 12
French Open A A Q2 Q2 1R 1R 1R 1R Q1 1R 2R 3R 1R 4R 1R 1R 1R 1R 0 / 13 6 – 13
Wimbledon A A 1R Q3 Q3 3R A 2R Q2 3R 2R 3R 4R 4R 1R 1R 3R 1R 0 / 12 16 – 12
US Open A 1R Q1 A 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 3R QF QF 3R F QF 1R 0 / 15 22 – 15
Ranking na koniec roku 324 169 182 116 115 41 102 63 83 64 38 23 16 14 49 15 18 111 0 / 52 54 – 52

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z-P
Australian Open A A 3R 1R QF 1R 1R 2R 2R 2R 2R 1R F W W 3R 3R A A 2 / 15 30 – 13
French Open A QF QF 1R SF 1R 3R 1R 1R 1R 2R 3R W F F 3R A A 1 / 15 33 – 14
Wimbledon A A 3R 1R 3R 1R A 1R A 1R 3R 3R QF 3R W 3R 1R A 1 / 13 20 – 11
US Open A SF 1R A 1R 3R 2R 1R A 1R 1R QF W QF 2R 3R A A 1 / 13 22 – 12
Ranking na koniec roku 22 33 100 25 74 72 49 220 82 40 26 1 1 1 60 187 5 / 56 105 – 50

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 Tytuły Z-P
Australian Open A A 1R A A 1R A A A A A 1R SF A A A A A A 0 / 4 3 – 4
French Open A A QF A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 1 2 – 1
Wimbledon A A 2R A A A A 1R A A A A 3R A A A A A 0 / 3 2 – 3
US Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
0 / 8 7 – 8

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 15 (10-5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 25 lutego 2007 Bogota Ceglana Włochy Tathiana Garbin 6:7(4), 6:4, 0:3 krecz
Zwyciężczyni 2. 19 kwietnia 2009 Barcelona Ceglana Rosja Marija Kirilenko 6:0, 6:4
Finalistka 1. 17 kwietnia 2010 Barcelona Ceglana Włochy Francesca Schiavone 1:6, 1:6
Zwyciężczyni 3. 24 października 2010 Luksemburg Twarda (hala) Niemcy Julia Görges 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 4. 30 kwietnia 2011 Barcelona Ceglana Czechy Lucie Hradecká 4:6, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 5. 18 czerwca 2011 's-Hertogenbosch Trawiasta Australia Jelena Dokić 6:7(7), 6:3, 7:5
Zwyciężczyni 6. 10 lipca 2011 Budapeszt Ceglana Rumunia Irina-Camelia Begu 6:4, 1:6, 6:4
Zwyciężczyni 7. 26 sierpnia 2012 Dallas Twarda Serbia Jelena Janković 7:5, 6:3
Zwyciężczyni 8. 14 kwietnia 2013 Katowice Ceglana (hala) Czechy Petra Kvitová 7:6(2), 6:1
Zwyciężczyni 9. 14 lipca 2013 Palermo Ceglana Włochy Sara Errani 6:3, 3:6, 6:3
Finalistka 2. 13 lipca 2014 Bukareszt Ceglana Rumunia Simona Halep 1:6, 3:6
Finalistka 3. 20 lipca 2014 Stambuł Twarda Dania Caroline Wozniacki 1:6, 1:6
Finalistka 4. 23 maja 2015 Norymberga Ceglana Włochy Karin Knapp 6:7(5), 6:4, 1:6
Finalistka 5. 12 września 2015 US Open Twarda Włochy Flavia Pennetta 6:7(4), 2:6
Zwyciężczyni 10. 14 lutego 2016 Petersburg Twarda (hala) Szwajcaria Belinda Bencic 6:4, 6:3

Gra podwójna 43 (25-18)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 4. 18 lutego 2001 Doha Twarda Francja Sandrine Testud Holandia Kristie Boogert
Holandia Miriam Oremans
7:5, 7:6(4)
Finalistka 1. 21 października 2001 Zurich Twarda (hala) Francja Sandrine Testud Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
3:6, 6:2, 2:6
Finalistka 2. 3 lutego 2002 Tokio Twarda Belgia Els Callens Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Rennae Stubbs
1:6, 1:6
Finalistka 3. 23 lutego 2002 Dubaj Twarda Francja Sandrine Testud Niemcy Barbara Rittner
Wenezuela María Vento-Kabchi
3:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 25 września 2005 Portorož Twarda (hala) Hiszpania Anabel Medina Garrigues Chorwacja Jelena Kostanić
Słowenia Katarina Srebotnik
6:4, 5:7, 6:2
Zwyciężczyni 3. 13 stycznia 2006 Canberra Twarda Polska Marta Domachowska Wielka Brytania Claire Curran
Łotwa Līga Dekmeijere
7:6(5), 6:3
Finalistka 4. 25 lutego 2007 Bogota Ceglana Włochy Flavia Pennetta Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
Argentyna Paola Suárez
6:1, 3:6, 9–11
Finalistka 5. 13 maja 2007 Berlin Ceglana Włochy Tathiana Garbin Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
3:6, 4:6
Finalistka 6. 20 maja 2007 Rzym Ceglana Włochy Tathiana Garbin Francja Nathalie Dechy
Włochy Mara Santangelo
4:6, 1:6
Finalistka 7. 28 lutego 2010 Acapulco Ceglana Włochy Sara Errani Słowenia Polona Hercog
Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová
6:2, 1:6, 2–10
Zwyciężczyni 4. 11 kwietnia 2010 Marbella Ceglana Włochy Sara Errani Rosja Marija Kondratjewa
Kazachstan Jarosława Szwiedowa
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 5. 17 kwietnia 2010 Barcelona Ceglana Włochy Sara Errani Szwajcaria Timea Bacsinszky
Włochy Tathiana Garbin
6:1, 3:6, 10–2
Zwyciężczyni 6. 15 stycznia 2011 Hobart Twarda Włochy Sara Errani Ukraina Kateryna Bondarenko
Łotwa Līga Dekmeijere
6:3, 7:5
Zwyciężczyni 7. 13 lutego 2011 Pattaya Twarda Włochy Sara Errani Sun Shengnan
Zheng Jie
3:6, 6:3, 10–5
Finalistka 8. 10 kwietnia 2011 Marbella Ceglana Włochy Sara Errani Hiszpania Nuria Llagostera Vives
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
6:3, 4:6, 5–10
Finalistka 9. 12 czerwca 2011 Birmingham Trawiasta Włochy Sara Errani Białoruś Wolha Hawarcowa
Rosja Ałła Kudriawcewa
6:1, 1:6, 5–10
Zwyciężczyni 8. 16 lipca 2011 Palermo Ceglana Włochy Sara Errani Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Klára Zakopalová
7:5, 6:1
Finalistka 10. 27 sierpnia 2011 New Haven Twarda Włochy Sara Errani Białoruś Wolha Hawarcowa
Chuang Chia-jung
5:7, 2:6
Finalistka 11. 27 stycznia 2012 Australian Open Twarda Włochy Sara Errani Rosja Swietłana Kuzniecowa
Rosja Wiera Zwonariowa
7:5, 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 9. 26 lutego 2012 Monterrey Twarda Włochy Sara Errani Japonia Kimiko Date-Krumm
Zhang Shuai
6:2, 7:6(6)
Zwyciężczyni 10. 4 marca 2012 Acapulco Ceglana Włochy Sara Errani Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
6:2, 6:1
Finalistka 12. 31 marca 2012 Miami Twarda Włochy Sara Errani Rosja Marija Kirilenko
Rosja Nadieżda Pietrowa
6:7(0), 6:4, 4–10
Zwyciężczyni 11. 15 kwietnia 2012 Barcelona Ceglana Włochy Sara Errani Włochy Flavia Pennetta
Włochy Francesca Schiavone
6:0, 6:2
Zwyciężczyni 12. 13 maja 2012 Madryt Ceglana Włochy Sara Errani Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:1, 3:6, 10–4
Zwyciężczyni 13. 20 maja 2012 Rzym Ceglana Włochy Sara Errani Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:2, 7:5
Zwyciężczyni 14. 8 czerwca 2012 French Open Ceglana Włochy Sara Errani Rosja Marija Kirilenko
Rosja Nadieżda Pietrowa
4:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 15. 23 czerwca 2012 's-Hertogenbosch Trawiasta Włochy Sara Errani Rosja Marija Kirilenko
Rosja Nadieżda Pietrowa
6:4, 3:6, 11–9
Zwyciężczyni 16. 9 września 2012 US Open Twarda Włochy Sara Errani Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
6:4, 6:2
Finalistka 13. 11 stycznia 2013 Sydney Twarda Włochy Sara Errani Rosja Nadieżda Pietrowa
Słowenia Katarina Srebotnik
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 17. 25 stycznia 2013 Australian Open Twarda Włochy Sara Errani Australia Ashleigh Barty
Australia Casey Dellacqua
6:2, 3:6, 6:2
Zwyciężczyni 18. 3 lutego 2013 Paryż Twarda (hala) Włochy Sara Errani Czechy Andrea Hlaváčková
Stany Zjednoczone Liezel Huber
6:1, 6:1
Zwyciężczyni 19. 17 lutego 2013 Doha Twarda Włochy Sara Errani Rosja Nadieżda Pietrowa
Słowenia Katarina Srebotnik
2:6, 6:3, 10–6
Finalistka 14. 19 maja 2013 Rzym Ceglana Włochy Sara Errani Hsieh Su-wei
Peng Shuai
6:4, 3:6, 8–10
Finalistka 15. 9 czerwca 2013 French Open Ceglana Włochy Sara Errani Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
5:7, 2:6
Finalistka 16. 10 stycznia 2014 Sydney Twarda Włochy Sara Errani Węgry Tímea Babos
Czechy Lucie Šafářová
5:7, 6:3, 7–10
Zwyciężczyni 20. 24 stycznia 2014 Australian Open Twarda Włochy Sara Errani Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:4, 3:6, 7:5
Zwyciężczyni 21. 27 kwietnia 2014 Stuttgart Ceglana (hala) Włochy Sara Errani Zimbabwe Cara Black
Indie Sania Mirza
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 22. 10 maja 2014 Madryt Ceglana Włochy Sara Errani Hiszpania Garbiñe Muguruza
Hiszpania Carla Suárez Navarro
6:4, 6:3
Finalistka 17. 18 maja 2014 Rzym Ceglana Włochy Sara Errani Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
0:4 krecz
Finalistka 18. 8 czerwca 2014 French Open Ceglana Włochy Sara Errani Hsieh Su-wei
Peng Shuai
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 23. 5 lipca 2014 Wimbledon Trawiasta Włochy Sara Errani Węgry Tímea Babos
Francja Kristina Mladenovic
6:1, 6:3
Zwyciężczyni 24. 10 sierpnia 2014 Montreal Twarda Włochy Sara Errani Zimbabwe Cara Black
Indie Sania Mirza
7:6(4), 6:3
Zwyciężczyni 25. 10 stycznia 2015 Auckland Twarda Włochy Sara Errani Japonia Shūko Aoyama
Czechy Renata Voráčová
6:2, 6:1

Występy w Turnieju Mistrzyń

[edytuj | edytuj kod]

W grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2001 Ćwierćfinał Francja Sandrine Testud Zimbabwe Cara Black
Rosja Jelena Lichowcewa
3:6, 4:6
2012 Półfinał Włochy Sara Errani Rosja Marija Kirilenko
Rosja Nadieżda Pietrowa
6:1, 3:6, 4–10
2013 Półfinał Włochy Sara Errani Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
6:4, 5:7, 3–10
2014 Ćwierćfinał Włochy Sara Errani Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
1:2 krecz

Występy w Turnieju WTA Tournament of Champions/WTA Elite Trophy

[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2011 Ćwierćfinał Serbia Ana Ivanović 3:6, 3:6
2012 Półfinał Rosja Nadieżda Pietrowa 7:6(8), 1:6, 4:6
2015 Półfinał Stany Zjednoczone Venus Williams 2:6, 2:6
2016 Faza grupowa Czechy Petra Kvitová
Czechy Barbora Strýcová
1:6, 2:6
4:6, 3:6

Występy w igrzyskach olimpijskich

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Włochy
I runda  Belgia: Kim Clijsters 1:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Włochy [7]
I runda  Słowacja: Anna Schmiedlová 5:7, 4:6

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Włochy
I runda Włochy Tathiana Garbin  Australia: Nicole Pratt / Samantha Stosur 6:0, 6:1
II runda  Hiszpania: Conchita Martínez / Virginia Ruano Pascual [2] 3:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Włochy
I runda Włochy Mara Santangelo  Rosja: Swietłana Kuzniecowa / Dinara Safina 1:6, 6:3, 5:7
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Włochy
I runda Włochy Sara Errani [2]  Czechy: Lucie Šafářová / Petra Cetkovská 6:2, 6:3
II runda  Słowenia: Andreja Klepač / Katarina Srebotnik 7:5, 4:6, 6:4
Ćwierćfinał  Stany Zjednoczone: Serena Williams / Venus Williams 1:6, 1:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Włochy
I runda Włochy Sara Errani [8]  Niemcy: Angelique Kerber / Andrea Petković 6:2, 6:2
II runda  Chiny: Xu Yifan / Zheng Saisai 6:2, 6 :3
Ćwierćfinał  Czechy: Lucie Šafářová / Barbora Strýcová 6:4, 4:6, 4:6

Gra mieszana

[edytuj | edytuj kod]
Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Włochy
I runda Włochy Daniele Bracciali  Francja: Kristina Mladenovic / Pierre-Hugues Herbert [2] 6:3, 4:6, 10–8
Ćwierćfinał  Niemcy: Sabine Lisicki / Christopher Kas 6:4, 6:7(2), 7–10
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Włochy
I runda Włochy Fabio Fognini  Francja: Kristina Mladenovic / Pierre-Hugues Herbert [2] 6:4, 3:6, 10–8
Ćwierćfinał  Stany Zjednoczone: Venus Williams / Rajeev Ram 3:6, 5:7

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1999 Francja French Open Ceglana Włochy Flavia Pennetta Niemcy Mia Buric
Belgia Kim Clijsters
7:5, 5:7, 6:4

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rafał Smoliński: Koniec okresu panowania Włoszek, Shuai Peng nową liderką rankingu deblowego. sportowefakty.pl, 2014-02-14. [dostęp 2014-02-14]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]