Przejdź do zawartości

Rokocin (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rokocin
gromada
1954–1972
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

gdańskie

Powiat

starogardzki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1972

Siedziba

1954–61: Rokocin
1961–72: Starogard Gdański

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

18

brak współrzędnych

Rokocin – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Rokocin z siedzibą GRN w Rokocinie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie starogardzkim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 23/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Rokocin, Koteże, Sumin i Sucumin ze zniesionej gminy Starogard w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 18 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

31 grudnia 1961 z gromady Rokocin wyłączono część wsi Nowa Wieś Rzeczna, włączając ją do miasta Starogardu Gdańskiego w tymże powiecie[8].

1 stycznia 1962 siedzibę gromady Rokocin przeniesiono z Rokocina do miasta Starogardu Gdańskiego w tymże powiecie, zachowując jednak nazwę gromada Rokocin; równocześnie do gromady Rokocin z siedzibą w Starogardzie Gdańskim włączono miejscowości Krąg i Żabno z gromady Kokoszkowy z siedzibą w Starogardzie Gdańskim w tymże powiecie[9].

1 stycznia 1970 do gromady Rokocin włączono część obszaru miasta Starogard Gdański (116,34 ha) w tymże powiecie[10].

1 stycznia 1972 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do gromady Kokoszkowy z siedzibą w Starogardzie Gdańskim w tymże powiecie[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 23/III/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu starogardzkiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 16, Poz. 91)
  7. Uchwała Nr 212/LII/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Starogardzie Gdańskim z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 14, Poz. 80)
  8. Dz.U. z 1961 r. nr 50, poz. 275
  9. Uchwała Nr 18/IV/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1961 r. w sprawie zmiany granic oraz ustalenia nowych siedzib niektórych gromad na terenie województwa gdańskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 31 grudnia 1961 r., Nr. 11, Poz. 89)
  10. Dz.U. z 1969 r. nr 35, poz. 300
  11. Uchwała Nr XII/78/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 25 października 1971 r. w sprawie zniesienia, zmiany granic oraz utworzenia niektórych gromad w powiatach województwa gdańskiego (zatwierdzona uchwałą Nr 262/71 z dnia 25 listopada 1971 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 30 listopada 1971 r., Nr. 19, Poz. 135)