Jakob Bernoulli (wat ook as Jacob, Jacques of James bekendstaan) (Basel, 6 Januarie 165516 Augustus 1705) was een van die agt vername wiskundiges in die Bernoulli familie.[1]

Jakob Bernoulli
Gebore 6 Januarie 1655
Basel, Switserland
Oorlede 16 Augustus 1705 (op 50)
Basel, Switserland
Nasionaliteit Vlag van Switserland Switserland
Vakgebied Wiskunde
Instelling(s) Universiteit van Basel
Alma mater Universiteit van Basel
Doktorale promotor(s) Nicolas Malebranche
Peter Werenfels
Doktorale student(e) Johann Bernoulli
Jacob Hermann
Nicolaus I Bernoulli
Bekend vir Bernoulli se differensiaalvergelyking
Bernoulli se getalle
Bernoulli se formule
Bernoulli se polinome
Bernoulli se kaart
Bernoulli se verhoor
Bernoulli se proses
Bernoulli se skema
Bernoulli se operateur
Verborge Bernoulli model
Bernoulli se steekproefneming
Bernoulli se verspreiding
Bernoulli se ewekansige veranderlike
Bernoulli se Goue stelling
Bernoulli se ongelykheid
Lemniscate van Bernoulli
Beïnvloed deur Gottfried Leibniz

Jakob het in ooreenstemming met sy vader se wense teologie studeer en 'n predikant geword. Maar teen die wense van sy ouers het hy ook wiskunde en sterrekunde studeer. Hy het van 1676 tot 1682 deur Europa gereis, waar hy geleer het van die jongste ontdekkings in wiskunde en die wetenskap. Dit het ingesluit die werk van Robert Boyle en Robert Hooke.[1]

Bernoulli se graf

Hy is deur korrespondensie met Gottfried Leibniz aan analise blootgestel en het daarna met sy broer Johann op verskeie toepassings saamgewerk, vernaamlik die publikasie van artikels oor transendentale krommes (1696) en isoperimetrie (1700, 1701). In 1690 het Jakob die eerste persoon geword om die tegniek te ontwikkel vir die oplos van skeibare differensiaalvergelykings.

Nadat hy in 1682 na Basel teruggekeer het, het hy 'n skool vir wiskunde en wetenskap gestig. Hy is in 1687 as professor van wiskunde by die Universiteit van Basel aangestel, 'n posisie wat hy vir die res van sy lewe beklee het.

Jakob Bernoulli is die bekendste vir die werk Ars Conjectandi (Die Kuns van Konjektuur) wat agt jaar na sy dood in 1713 deur sy kleinneef Nicholas gepubliseer is. In hierdie werk het hy die bekende resultate in waarskynlikheidsleer en optelling beskryf, baie keer met alternatiewe bewyse van bekende resultate. Hierdie werk het ook die toepassing van waarskynlikheidsleer tot kansspele en sy inleiding tot die teorema wat as die wet van groot getalle bekend staan ingesluit. Die terme Bernoulli trial en Bernoulli getalle is uit die werk afkomstig. Die Bernoulli krater, op die Maan, is gesamentlik na hom en sy broer Johann vernoem.

Bernoulli het 'n figuur van 'n logaritmiese spiraal en die slagspreuk Eadem mutata resurgo ("Verander en tog dieselfde, reis ek weereens") vir sy grafsteen gekies. Die spiraal wat deur die grafsteenmakers geskep is was egter 'n Archimedes spiraal.[1]

Verwysings

wysig

Eksterne skakels

wysig