Dassault Mirage F1
Dassault Mirage F1
Dassault Mirage F1 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας
Περιγραφή
Αποστολή Μαχητικό αεροσκάφος
Πλήρωμα 1, (2 Mirage F1B)
Κατασκευαστής Dassault Aviation
Διαστάσεις
Μήκος 15.33 m
Εκπέτασμα 8.44 m
Ύψος 4.49 m
Επιφάνεια πτέρυγας 25 m²
Βάρος
Άδειο 7,400 kg
Πλήρες 11,130 kg
Μέγιστο απογείωσης 16,200 kg
Πηγή ισχύος
Κινητήρες 1× SNECMA Atar 9K-50
Επιδόσεις
Μέγιστη ταχύτητα Mach 2.1 (2,573 km/h, 1,600 mph)
Αυτονομία 2,150 km
Μέγιστο ύψος 20,000 m
Οπλικό φορτίο
Πολυβόλα 2 πυροβόλα DEFA-553 30 mm
Λοιπό φορτίο

Μέχρι 6,300 kg σε πέντε εξωτερικά σημεία ανάρτησης, 2 φορείς πυραύλων στα ακροπτερύγια

Το Dassault Mirage F1 είναι ένα μονοθέσιο μαχητικό και επιθετικό αεροσκάφος κατασκευασμένο από την Γαλλική Dassault Aviation. Κατασκευάσθηκαν συνολικά περισσότερα από 720 αεροσκάφη[1].

Η Dassault σχεδίασε το Mirage F1 για αντικατάσταση των Mirage III και Mirage 5. Αντίθετα από τους προκατόχους του, το Mirage F1 έχει την πτέρυγα τοποθετημένη ψηλά στην άτρακτο καθώς και συμβατικές ουραίες επιφάνειες. Παρόλο που διαθέτει παρόμοια πτερυγική επιφάνεια με το Mirage III, το F1 απέδειξε την ανωτερότητα του σε σχέση με τον προκάτοχο του. Μπορούσε να μεταφέρει μέχρι 40% περισσότερο καύσιμο, χρειαζόταν μικρότερο διάδρομο για να απογειωθεί, είχε μεγαλύτερη εμβέλεια σε αποστολές χαμηλού ύψους και ήταν ευκολότερο στο χειρισμό.

 
Mirage F1EDA της Αεροπορίας του Κατάρ
 
Σχέδιο τριών όψεων του Mirage F-1

Το πρώτο πρωτότυπο, το οποίο αναπτύχθηκε από την Dassault με ίδια κεφάλαια, έκανε την παρθενική του πτήση στις 23 Δεκεμβρίου 1966. Ο τύπος έγινε αποδεκτός από την Γαλλική Αεροπορία το Μάιο του 1967, οπότε και παραγγέλθηκαν τρία ακόμα πρωτότυπα. Η εξαιρετική ώση του κινητήρα SNECMA Atar 9K-50 έκανε το F1 να ξεπερνάει εύκολα σε επιδόσεις το Mirage III.

Το Mirage F1 εισήλθε σε υπηρεσία στην Γαλλική Αεροπορία το Μάιο του 1973. Προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Γαλλικής αεροπορίας για ένα αναχαιτιστικό παντός καιρού το πρώτο Mirage F1C παραγωγής ήταν εξοπλισμένο με ένα ραντάρ Thomson-CSF Cyrano IV. Μεταγενέστερες εκδόσεις του Cyrano IV-1 προσέφεραν και μειωμένες ικανότητες κατόπτευσης. Αρχικά το αεροσκάφος ήταν οπλισμένο μόνο με τα δύο εσωτερικά πυροβόλα των 30 χιλιοστών, όμως το 1976 άρχισε να χρησιμοποιείται ο πύραυλος μέσου βεληνεκούς R530[2]. Ένα χρόνο αργότερα ακολούθησε ο R550 Magic. Την ίδια περίοδο στο οπλοστάσιο του F1 προστέθηκε και ο Αμερικανικός AIM-9 Sidewinder, μετά από την απαίτηση της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας να ενσωματωθεί ο Sidewinder στο οπλοστάσιο των δικών της Mirage F1CG. Τα 79 αεροσκάφη που παραδόθηκαν την περίοδο από τον Μάρτιο του 1977 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1983 χαρακτηρίστηκαν Mirage F1C-200 και έφεραν προβολό εναέριου ανεφοδιασμού, ο οποίος απαιτούσε επιμήκυνση της ατράκτου κατά 7 εκατοστά. Το Mirage F1 υπηρέτησε ως το κύριο αναχαιτιστικό της Γαλλικής Αεροπορίας μέχρι την είσοδο σε υπηρεσία του Dassault Mirage 2000.

 
Χώρες χρήστες του Mirage F-1
  Ισημερινός
  Γαλλία
  Γκαμπόν
  Ιράν
  Ιορδανία
  Λιβύη
  Μαρόκο
  Ισπανία

Παλαιότεροι Χρήστες

Επεξεργασία
 
Dassault Mirage F1 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας
  Ελλάδα
  Ιράκ
  Κουβέιτ
  Κατάρ
  Νότια Αφρική

Το Mirage F1 σε Ελληνική Υπηρεσία

Επεξεργασία

Τα πρώτα Mirage F-1 CG προσγειώθηκαν στη 114 Πτέρυγα Μάχης στις 4 Αυγούστου 1975. Τα F-1 εντάχθηκαν αρχικά στην 342 Μοίρα και δύο χρόνια αργότερα στην 334 Μοίρα Παντός Καιρού, έχοντας σαν έδρα το αεροδρόμιο της Τανάγρας και το αεροδρόμιο του Ηρακλείου Κρήτης. Στα 28 χρόνια τους στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία συμπλήρωσαν πάνω από 160.000 ώρες πτήσης, κυρίως σε αποστολές αναχαίτισης. Αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση την 1η Ιουλίου 2003, ενώ 24 από αυτά διατίθενται για πώληση.

Την 18η Ιουνίου 1992, ο Υποσμηναγός (Ι) Νικόλαος Σιαλμάς κατέπεσε στο Αιγαίο Πέλαγος με αεροσκάφος αυτού του τύπου, κατά τη διάρκεια εμπλοκής του σχηματισμού του με τουρκικά F-16 Fighting Falcon. Η αιτία της πτώσης ήταν ελεγχόμενη πτωση στο έδαφος, ενώ ο χειριστής σκοτώθηκε κατά την πρόσκρουση.[3]

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Κατάλογοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «MIRAGE F1». Federation of American Scientists. 11 Μαρτίου 1999. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2007. 
  2. «Flight Global Archive». Flight Global. 15 Νοεμβρίου 1980. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2009. 
  3. «Σαν σήμερα έπεσε στο Καθήκον ο Υποσμηναγός Σιαλμάς …Αναχαιτίζοντας Τουρκικά F-16». veteranos |Εθνικά Θέματα. 18 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία