Neon

elemento químico de número atómico 10

O neon[2] é un elemento químico de número atómico 10 e símbolo Ne. É un gas nobre, incoloro, practicamente inerte, presente en trazas no ar, pero moi abondoso no universo, que proporciona un ton avermellado característico á luz das lámpadas fluorescentes nas que se adoita empregar.

Neon
He
 
 
10
Ne
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Ne
Ar
FlúorNeonSodio
Táboa periódica dos elementos
[[Ficheiro:{{{espectro}}}|300px|center]]
Liñas espectrais do Neon
Información xeral
Nome, símbolo, número Neon, Ne, 10
Serie química Gases nobres
Grupo, período, bloque 18, 2, p
Densidade 0,8999 kg/m3
Dureza {{{dureza}}}
Aparencia Incoloro
N° CAS
N° EINECS
Propiedades atómicas
Masa atómica 20,1797(6)[1] u
Raio medio pm
Raio atómico (calc) 38 pm
Raio covalente 69 pm
Raio de van der Waals 154 pm
Configuración electrónica [He2s22p6
Electróns por nivel de enerxía
Estado(s) de oxidación
Óxido
Estrutura cristalina cúbica centrada nas caras
Propiedades físicas
Estado ordinario Gas
Punto de fusión 24,56 K
Punto de ebulición 27,07 K
Punto de inflamabilidade {{{P_inflamabilidade}}} K
Entalpía de vaporización 1,7326 kJ/mol
Entalpía de fusión 0,3317 kJ/mol
Presión de vapor
Temperatura crítica  K
Presión crítica  Pa
Volume molar m3/mol
Velocidade do son 435 m/s a 293.15 K (20 °C)
Varios
Electronegatividade (Pauling)
Calor específica 103 J/(K·kg)
Condutividade eléctrica S/m
Condutividade térmica 0,0493 W/(K·m)
1.ª Enerxía de ionización 2080,7 kJ/mol
2.ª Enerxía de ionización 3952,3 kJ/mol
3.ª Enerxía de ionización 6122 kJ/mol
4.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización4}}} kJ/mol
5.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización5}}} kJ/mol
6.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización6}}} kJ/mol
7.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización7}}} kJ/mol
8.ª enerxía de ionización {{{E_ionización8}}} kJ/mol
9.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización9}}} kJ/mol
10.ª Enerxía de ionización {{{E_ionización10}}} kJ/mol
Isótopos máis estables
iso AN Período MD Ed PD
MeV
20Ne90,48 %estable con 10 neutróns
21Ne0,27 %estable con 11 neutróns
22Ne9,25 %estable con 12 neutróns
Unidades segundo o SI e en condicións normais de presión e temperatura, salvo indicación contraria.

Historia

editar

O neon (do grego neos, novo) foi descuberto por William Ramsay e Morris Travers en 1898 mediante a destilación fraccionada do aire líquido.

Características principais

editar

É o segundo gas nobre máis lixeiro, e presenta un poder de refrixeración por unidade de volume 40 veces maior que o do helio líquido e tres veces maior que o do hidróxeno líquido. Na maioría das aplicacións o uso de neon líquido é máis económico que o do helio.

Abundancia e obtención

editar

O neon atópase usualmente en forma de gas monoatómico. A atmosfera terrestre contén 15,8 ppm e obtense por subenfriamento do aire e destilación do líquido crioxénico resultante. O neon é o quinto elemento máis abundante no universo por masa, tras o hidróxeno, o helio, o osíxeno e o carbono. Atópase en pequenas cantidades na atmosfera e na codia terrestre áchase nunha proporción de 0,005 ppm.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

 
 Este artigo sobre química é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.