Oskar Klein
Oskar Klein, nado en Danderyd o 15 de setembro de 1894 e finado en Estocolmo o 5 de febreiro de 1977, foi un físico teórico sueco.
Traxectoria
editarNaceu na periferia de Estocolmo, fillo dun rabino, o Dr. Gottlieb Klein, e de Antonie (Toni) Levy. Foi discípulo de Svante Arrhenius no Instituo Nobel, e seguiu os pasos de Jean-Baptiste Perrin en Francia cando estalou a primeira guerra mundial, converténdose en militar.
A partir de 1917 traballou uns poucos anos con Niels Bohr en Copenhaguen e obtivo o seu doutoramento na universidade de Estocolmo no 1921. No 1923 pasou a ser profesor na Universidade de Míchigan en Ann Arbor, trasladándose alí coa súa muller Gerda Koch (con quen casara pouco antes) dende Dinamarca. Klein volveu a Copenhaguen no 1925, pasando algún tempo con Paul Ehrenfest en Leiden, despois do que foi docente na Universidade de Lund no 1926, e no 1930 aceptou a oferta da cátedra de física na Universidade de Estocolmo, ostentada por Ivar Fredholm ata a súa morte no 1927; Klein retirouse como profesor emérito no 1962. Foi galardoado coa medalla Max Planck no 1959.
Klein ten acreditado a idea, parte da teoría Kaluza-Klein, que dimensións extra poden ser fisicamente reais, pero curvadas en bucles moi pequenos, unha idea esencial da teoría de cordas / Teoría M.
Durante a segunda guerra mundial axudou a grupos xudeus a escapar de Alemaña.
A Lectura Memorial Oskar Klein, mantida de xeito anual na Universidade de Estocolmo, foi establecida na súa honra.
Véxase tamén
editarOutros artigos
editar- Ecuación de Klein-Gordon
- Fórmula de Klein-Nishina
- Fluído de Klein
- Modelo Alfvén-Klein
- Paradoxo de Klein
- Física
Ligazóns externas
editar- Biografía de Oskar Klein Arquivado 31 de marzo de 2021 en Wayback Machine. (en inglés)