Eskişehirspor

turecki klub piłkarski

Eskişehirspor Kulübüturecki klub piłkarski z siedzibą w mieście Eskişehir.

Eskişehirspor
Pełna nazwa

Eskişehirspor Kulübü

Przydomek

Es-Es
Kırmızı Şimşekler (Czerwone Błyskawice)
Anadolu Yıldızı (Gwiazdy Anatolii)

Barwy

       

Data założenia

19 czerwca 1965

Liga

TFF 2. Lig

Państwo

 Turcja

Stadion

Yeni Eskişehir Stadyumu,
Eskişehir

Prezes

Osman Taş

Trener

wakat

Asystent trenera

Evrensel Heper
Yasin Sögüt
Serkan Özdemir

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Klub nazywany jest popularnie Kırmızı Şimşekler, co oznacza "Czerwone Błyskawice". Spotykane jest także inne określenie - "Gwiazdy Anatolii". Założenie klubu w 1965 przyczyniło się do gwałtownego rozwoju futbolu w Anatolii. Klub posiada dużą grupę kibiców, których popularne zawołanie brzmi: "Es Es Es Ki Ki Ki , Eski Eski Es!".

Osiągnięcia

edytuj

Historia

edytuj

Eskişehirspor powstał w 1965 roku na skutek połączenia klubów İdman Yurdu, Akademi Gençlik oraz Yıldıztepe. Nowy klub dopuszczony został do rozgrywek drugiej ligi tureckiej, awansując do pierwszej ligi w momencie, gdy ta stała się ligą zawodową. W latach 19681975 był jednym z najlepszych klubów Anatolii, trzykrotnie zdobywając wicemistrzostwo Turcji. Nie udało się jednak ani razu zdobyć mistrzostwa Turcji.

Pierwszy ze zdobytych tytułów wicemistrzowskich pozwolił klubowi zadebiutować w europejskich pucharach - w ostatniej edycji Pucharu Miast Targowych, która odbyła się w sezonie 1970/71. W pierwszej rundzie przeciwnikiem był hiszpański klub Sevilla FC. W Sewilli drużyna turecka przegrała nisko 0:1, zachowując duże szanse na awans. Na własnym boisku Eskişehirspor wygrał 3:1 i niespodziewanie awansował do kolejnej rundy. Kolejnym rywalem był holenderski klub FC Twente, który ze względu na pozycję, jaką wywalczyła sobie holenderska piłka klubowa na początku dekady, był zdecydowanym faworytem. U siebie Turcy wygrali 3:2, jednak na wyjeździe holenderska drużyna nie pozostawiła żadnych złudzeń pokonując rywali aż 6:1.

Największym sukcesem klubu było zdobycie Pucharu Turcji w sezonie 1970/71 po zwycięskim dwumeczu z Bursaspor - po porażce 1:2 Eskisehirspor pokonał rywali 3:1. Kolejnym zwycięskim turniejem był Puchar Prezydenta (Cumhurbaşkanlığı Kupası), w którego finale Eskişehirspor pokonał Galatasaray SK 3:2. Wszystkie bramki dla Eskişehirspor zdobył w tym meczu uważany za legendę klubu Fethi Heper.

Jako zdobywca pucharu klub wystąpił w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1971/72. Pierwszy przeciwnik, fiński klub MP Mikkeli, nie był zbyt wymagający - po wyjazdowym remisie 0:0 Eskisehirspor wygrał u siebie 4:0. W następnej rundzie przeciwnikiem był reprezentujący ZSRR klub Dinamo Moskwa. Drużyna turecka przegrała oba mecze po 0:1 i została wyeliminowana. Później okazało się, że rywale dotarli aż do finału tej edycji pucharu.

Kolejną szansą pokazania się był Puchar UEFA w sezonie 1972/73. Już w pierwszej rundzie przeciwnik okazał się stanowczo za mocny - Eskişehirspor trafił na Fiorentinę z Florencji i odpadł przegrywając 1:2 u siebie oraz 0:3 we Włoszech.

Kolejne wicemistrzostwo pozwoliło na start w Pucharze UEFA w sezonie 1973/74. Także i tym razem zabrakło szczęścia w losowaniu - już w pierwszej rundzie trzeba było stawić czoło bardzo silnej niemieckiej drużynie 1. FC Köln. Eskişehirspor zremisował u siebie 0:0, jednak w Kolonii przegrał 0:2 i odpadł z turnieju.

Trzecie miejsce w lidze w sezonie 1974/75 pozwoliło na start w Pucharze UEFA w sezonie 1975/76. Także i teraz nie udało się przebrnąć przez pierwszą rundę - bułgarski klub Lewski Spartak Sofia nie dał drużynie tureckiej żadnych szans wygrywając zdecydowanie oba spotkania - 3:0 w Sofii i 4:1 w Eskişehir. Jak dotąd był to ostatni występ klubu Eskişehirspor w europejskich pucharach.

Później klubowi wiodło się coraz gorzej, aż w końcu w sezonie 1981/82 Eskişehirspor w ostatniej 34 kolejce przegrał z zespołem Beşiktaş JK, co zadecydowało o spadku do drugiej ligi. Mecz ten przerwany został w 78 minucie z powodu interwencji kibiców klubu Eskişehirspor po tym, jak pomocnik Beşiktaşu Ziya zdobył w 76 minucie bramkę dającą drużynie ze Stambułu prowadzenie 2:1. Po meczu wynik został zweryfikowany na walkower 3:0 dla Beşiktaşu i Eskişehirspor spadł z ligi, tracąc 1 punkt do zespołu Gaziantepspor. Do pierwszej ligi Eskişehirspor wrócił w sezonie 1983/84.

W sezonie 1986/87 klub dotarł do finału Pucharu Turcji, gdzie przegrał dwumecz z Gençlerbirliği SK (Eskisehirspor wygrał 2:1 u siebie i przegrał 0:5 na wyjeździe). Klub wygrał Puchar Premiera, pokonując w finale w rzutach karnych Beşiktaş (po remisie 2:2 Eskisehirspor wygrał karne 4:2).

Eskişehirspor w sezonie 1988/89 ponownie spadł do drugiej ligi po przegranym 0:1 meczu 28 kolejki z Galatasaray SK (bramkę zdobył Tanju Çolak). Klub zgromadził łącznie 41 punktów i uplasował się za drużyną Altay Izmir. Po zajęciu trzeciego miejsca od końca w drugoligowej gupie A w sezonie 1991/92 Eskişehirspor spadł do trzeciej ligi, ale tylko na jeden sezon. Klub powrócił do drugiej ligi po wygraniu 5 grupy w III lidze.

W sezonie 1994/95 Eskişehirspor wygrał 3 grupę drugiej ligi i zakwalifikował się do gier barażowych. W barażach klub pokonał 2:1 Erzurumspor, 3:2 po dogrywce Adanaspor oraz 2:1 Aydınspor i awansował do pierwszej ligi. Powrót był bardzo ktrótkotrwały, gdyż w następnym sezonie Eskişehirspor, pomimo dobrego początku i zwycięstwa 3:1 nad İstanbulspor znów spadł do drugiej ligi po przegranym 1:7 meczu z Trabzonspor (5 bramek zdobył Szota Arweładze). W sezonie 1997/98 znów udało się dotrzeć do baraży, jednak tym razem Eskişehirspor nie awansował do pierwszej ligi. Co gorsza, w sezonie 1998/99 ledwo uniknął spadku do III ligi, co w końcu spotkało klub Petrolofisi.

Po udanym sezonie 2007/08 klub zajął 4 miejsce w II lidze (występującej pod nazwą Bank Asya 1. Lig) i zakwalifikował się do gier barażowych o trzecie miejsce premiowane awansem do pierwszej ligi. W rozgrywkach drugoligowych klub prowadzony był przez dwóch trenerów - od 1 do 26 kolejki drużyną kierował Metin Diyadin, a od 27 do 34 kolejki - Nejad Biyedic.

Pierwszym barażowym rywalem był klub Diyarbakirspor, z którym Eskişehirspor zremisował 0:0 i do dalszej gry awansował dzięki zwycięstwu w rzutach karnych 6:5. Następnie w Stambule, na stadionie Besiktasu BJK İnönü Stadı, Eskişehirspor po tym, jak bramki zdobyli Doğa Kaya i Coşkun Birdal, pokonał 2:0 Boluspor i awansował do pierwszej ligi.

Nowym prezesem klubu 3 czerwca 2008 został Halil Ünal, a nowym trenerem na sezon 2008/09 - Rıza Çalımbay.

28 czerwca 2012 roku nowym zawodnikiem klubu został polski pomocnik Patryk Małecki (wypożyczenie w sezonie 2012/13 z Wisły Kraków).

Europejskie puchary

edytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1970/71 Puchar Miast Targowych 1R   Sevilla FC 3–1 0–1 3–2
2R   FC Twente 3–2 1–6 4–8
1971/72 Puchar Zdobywców Pucharów 1R   Mikkeli 4–0 0–0 4–0
2R   Dinamo Moskwa 0–1 0–1 0–2
1972/73 Puchar UEFA 1R   ACF Fiorentina 1–2 0–3 1–5
1973/74 Puchar UEFA 1R   1. FC Köln 0–0 0–2 0–2
1975/76 Puchar UEFA 1R   Lewski-Spartak Sofia 1–4 0–3 1–7
2012/13 Liga Europy 2Q   St. Johnstone 2–0 1–1 3–1
3Q   Olympique Marsylia 1–1 0–3 1–4

Skład na sezon 2015/2016

edytuj
Nr Poz. Piłkarz
1 BR   Ali Şaşal Vural
3 OB   Anil Karaer
4 OB   Birol Parlak
5 OB   Sezgin Coşkun
6 PO   Alpaslan Öztürk
7 NA   Emre Güral
8 PO   Onur Bayramoğlu
9 PO   Engin Bekdemir
10 PO   Raheem Lawal
11 PO   Matías Defederico
13 NA   Nassim Ben Khalifa
14 PO   Hasan Hüseyin Acar
15 NA   Sebastián Pinto
17 OB   Kaan Kanak
18 NA   Teofanis Gekas
Nr Poz. Piłkarz
19 PO   Muarem Muarem
20 PO   Erkut Şentürk
23 OB   Emre Güngör
25 BR   Ruud Boffin
28 PO   Toko
30 OB   Jerry Akaminko
33 OB   Aytaç Öden
60 PO   Özgür Çek
65 OB   Kamil Çörekçi
87 BR   Sinan Ören
92 PO   Goran Čaušić
94 OB   Cédric Mongongu
96 PO   Feyzi Yıldırım
PO   Leandro Junio

Linki zewnętrzne

edytuj