Redita (fr. réduit) – murowana (rzadziej drewniana) budowla z kazamatami i działobitniami, tworząca ośrodek obrony (śródszaniec) fortu lub bastionu. Najczęściej półkolista lub kolista, niekiedy wielokątna. Stanowiła centrum fortu zwanego fortem reditowym[1].

Murowana redita Fortu XXXII twierdzy Ulm
Redita Fortu Gerharda w Świnoujściu z XIX w.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Janusz Bogdanowski: Architektura obronna w krajobrazie Polski. Od Biskupina do Westerplatte. Warszawa: PWN, 2002, s. 544. ISBN 83-01-12223-4.