Remigian z Otoka Zaleski herbu Dołęga (ur. w 1595 zm. 22 kwietnia 1645 roku[1]) – kasztelan łęczycki w latach 16401645, referendarz koronny w latach 16341645, pisarz łęczycki w latach 16201627, łowczy sieradzki w 1620 roku, sekretarz królewski w latach 1613-1623, pisarz królewski w 1611 roku, pisarz Metryki Koronnej kancelarii większej w 1620 roku, pisarz Metryki Koronnej kancelarii mniejszej w latach 1620-1623, pisarz Metryki Koronnej w 1624 i 1626 roku[2], starosta wieluński w 1626 roku, starosta warecki i bobrownicki[3], starosta ostrski w 1626 roku[4].

Remigian Zaleski
Remigian Zachariasz
Herb
Dołęga
z Otoka
Rodzina

Zalescy herbu Dołęga

Data i miejsce urodzenia

1595
Zalesie

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1645
Warszawa

Ojciec

Mikołaj Wojciech Zaleski

Matka

Katarzyna Bełdowska

Żona

Anna Mielżyńska

Dzieci

Teresa z Zaleskich

Życiorys

edytuj

Syn Mikołaja Zaleskiego - łowczego sieradzkiego i Katarzyny Bełdowskiej (córki Pawła - kasztelana brzezińskiego), brat Aleksandra.

Poseł na sejm 1620 roku i sejm 1621 roku z województwa łęczyckiego[5]. Poseł na sejm 1624 roku[6]. Poseł na sejm 1627 roku z województwa łęczyckiego[7]. Na sejmie 1627 roku wyznaczony przez króla do lustracji królewskich dóbr stołowych do Bracławia, Kijowa i Podola[8]. Jako pisarz ziemski łęczycki był posłem na sejm w 1623 r. Poseł na sejm koronacyjny 1633 roku, sejm 1634 roku[9]. W 1641 r. deputowany do korekty statutu koronnego. Z małżeństwa z Anną Mielżyńską - córką Łukasza kasztelana gnieźnieńskiego, miał córkę Teresę, żonę Adama Uriela Czarnkowskiego, która była babką królowej Polski Katarzyny z Opalinskich Leszczyńskiej i prababką po kądzieli polskich królewien - Marii Leszczyńskiej (królowej Francji jako żony Ludwika XV) i Anny Leszczyńskiej.

Jako senator brał udział w sejmach: 1640, 1641 i 1642 roku[10].

Zmarł w Warszawie i został pochowany w kolegiacie św. Jana[11][12].

Przypisy

edytuj
  1. Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 296.
  2. Wojciech Krawczuk, Pisarze kancelarii koronnych Zygmunta III Wazy, w: Studia Historyczne 1993, r. XXXVI, z. 2, s. 164.
  3. Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Edward Opaliński i Hanka Żerek-Kleszcz. Kórnik 1993, s. 307.
  4. w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo ostrskie, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 194.
  5. Jerzy Pietrzak, Po Cecorze i podczas wojny chocimskiej. Sejmy z lat 1620 i 1621, Wrocław 1983, s. 168.
  6. u Seredyki mylnie jako Roman Zaleski, Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 95.
  7. Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 102.
  8. Volumina Legum., tom III, Petersburg 1859, s. 265.
  9. Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 182.
  10. Leszek Andrzej Wierzbicki, Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 175.
  11. Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. X.
  12. Nagrobek Zaleskiego znajduje się dotąd w tej świątyni, jest wykonany z czarnego marmuru i z portretem zmarłego namalowanym na miedzi.