Starosielce

osiedle Białegostoku

Starosielce – część miasta i osiedle o funkcji przemysłowo-mieszkaniowej, w południowo-zachodniej części Białegostoku. W latach 1919[3] – 1954 samodzielne miasto. Do Białegostoku zostały włączone 1 kwietnia 1954 roku[4].

Starosielce
część miasta i osiedle Białegostoku
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miasto

Białystok

Prawa miejskie

1919–1954

W granicach Białegostoku

1 kwietnia 1954[1]

SIMC

0922640

Powierzchnia

4,945[2] km²

Strefa numeracyjna

(+48) 85

Tablice rejestracyjne

BI

Położenie na mapie Białegostoku
Położenie na mapie
53°07′25″N 23°04′52″E/53,123611 23,081111
Silosy Podlaskich Zakładów Zbożowych, Elewatorska 14
Kościół św. Andrzeja Boboli
Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej
Jeden z zachowanych drewnianych domów na Ściance

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku miasto zamieszkiwały 2422 osoby, wśród których 1929 było wyznania rzymskokatolickiego, 387 prawosławnego, 66 mojżeszowego a 2 mieszkańców było baptystami. Jednocześnie 2.355 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 41 białoruską, 18 żydowską, 4 litewską, 3 rosyjską i 1 rusińską. Było tu 277 budynków mieszkalnych[5].

Obiekty i tereny zielone

edytuj

Opis granic osiedla

edytuj

Od granicy administracyjnej miasta Al. Jana Pawła II do torów kolejowych, wzdłuż torów kolejowych do ul. ks. J. Popiełuszki, ul. ks. J. Popiełuszki do Wrocławskiej, ul. Wrocławską, Al. Niepodległości, Zielonogórską do torów kolejowych, wzdłuż torów kolejowych do granic administracyjnych miasta, wzdłuż granicy administracyjnej miasta do Al. Jana Pawła II.

Ulice i place znajdujące się w granicach osiedla

edytuj

Al. Jana Pawła II - nieparzyste brak budynków, Al. Niepodległości - nieparzyste, Bałtycka, Barszczańska, Belgijska, Białoruska, Chorwacka, Czeska, Duńska, Elewatorska, Estońska, Fińska, Francuska, Grecka, Hiszpańska, Holenderska, Irlandzka, Klepacka, Klonowa, Korycińska, Krzywoń Anieli, Ks. Jerzego Popiełuszki-nieparzyste 97-125, parzyste 120-128, Ks. Pawła Grzybowskiego-nieparzyste od 1 do 51, parzyste od 2 do 26, Ks. Stefana Girstuna, Kubańska, Lawendowa-nieparzyste od 1 do 87, parzyste 2 do 58, Letnia, Litewska, Łotewska, Meksykańska, Miodowa, Mongolska, Niewodnicka, Norweska, Nowosielska, Okrzei Stefana, Pajkerta Edwarda, Pazińskiego Romana, Polowa, Polska, Portugalska, Reja Mikołaja, Rumuńska, Rybnika Aleksandra, Serbska, Serwisowa, Skandynawska, Słowacka, Słoweńska, Szkolna, Szwajcarska, Św. Andrzeja Boboli-nieparzyste 1-51, parzyste 2-74, Techniczna, Troczewskiego Zbigniewa, Turowskiego Józefa, Ubocze, Ukraińska, Warsztatowa, Watykańska, Wenecka, Węgierska-nieparzyste od 1 do 33, parzyste od 2 do 38, Wiedeńska, Wietnamska, Włoska, Wrocławska-nieparzyste, Zielonogórska-brak budynków, Zimowa.

Obiekty przemysłowe

edytuj
  • Polmos Białystok
  • Altrad Spomasz — producent betoniarek i urządzeń dla przemysłu spożywczego
  • Podlaskie Zakłady Zbożowe S.A.
  • Wytwórnia Betonu "Kombinat Budowlany"

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 6, poz. 15
  2. Uchwała nr XXXIV/559/17 Rady Miasta Białystok. Białystok.pl - Oficjalny Portal Miasta. s. 24. (pol.).
  3. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 września 1919 r. w sprawie zatwierdzenia miast w powiecie Białostockim (Dz. Urz. MSW z 1919 r. Nr 50, poz. 724)
  4. Dz.U. z 1954 r. nr 6, poz. 15
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 10.

Linki zewnętrzne

edytuj