Wyspa Niedźwiedzia

Wyspa liczy 178 km² powierzchni, ma wymiary około 20 na 15 km. Na wyspie znajduje się około 740 jezior; najgłębsze, Ellasjøen, liczy 43 m głębokości. Na wyspie znajdują się złoża węgla i ołowiu, znane od XVII wieku. Przez większą część roku Wyspa Niedźwiedzia leży na południe od granicy lodu pływającego; od lutego do kwietnia przeważnie ta osiąga wyspę. Średnia temperatura w marcu (najzimniejszy miesiąc) wynosi -7 °C, zaś w sierpniu (najcieplejszy miesiąc) – 5,2 °C. Przez 178 dni w roku wiatr wieje z siłą przynajmniej 6 w skali Beauforta. Najwyższym szczytem jest Miseryfjellet, osiąga 536 m n.p.m.^[1]

Jedynym ssakiem wyspy jest piesiec (Vulpes lagopus). Niekiedy odwiedzają ją niedźwiedzie polarne (Ursus maritimus). W niektórych jeziorach występuje golec zwyczajny (Salvelinus alpinus)^[1].

Od 2000 roku BirdLife International uznaje wyspę za ostoję ptaków IBA. Wymienia 13 gatunków, które zaważyły na tej decyzji. Spośród nich jeden – lodówka (Clangula hyemalis) jest zagrożony, pozostałe to gatunki najmniejszej troski. Należą do nich dwie gęsi – krótkodzioba (Anser brachyrhynchus) i bernikla białolica (Branta leucopsis), jeden rurkonosy – fulmar zwyczajny (Fulmarus glacialis), siewkowce – biegus morski (Calidris maritima), płatkon��g płaskodzioby (Phalaropus fulicarius), mewa blada (Larus hyperboreus), mewa trójpalczasta (Rissa tridactyla), alczyk (Alle alle), nurzyk zwyczajny (Uria aalge), nurzyk polarny (Uria lomvia), nurnik zwyczajny (Cepphus grylle) i jeden wróblowy – śnieguła zwyczajna (Plectrophenax nivalis)^[3].