Однос је у социјалном раду, успостављање контакта са клијентима, узајамна размена емоција, динамичка интеракција. Савремена оријентација у социјалном раду најчешће третира однос као релацију сарадника (терапеута и клијента) у циљу заједничких напора да се нађе најбоље решење. Као последица интензивне бриге за велики број клијената, социјални радници могу исказивати знаке „изгарања” тзв. бернаут синдром.

Литература

уреди

Овај чланак, или један његов сегмент, изворно је преузет из књиге Иван Видановић "Речник социјалног рада" уз одобрење аутора.

Спољашње везе

уреди