Gillo Pontecorvo

Gillo Pontecorvo (19. novembar 1919 - 12. oktobar 2006) bio je italijanski filmski režiser, najpoznatiji po politički angažiranim filmovima, među kojima se ističe Bitka za Alžir.

Gillo Pontecorvo
Biografske informacije
Rođenje(1919-11-19)19. 11. 1919.
Pisa, Italija
Smrt12. 10. 2006. (dob: 86)
Rim, Italija
SupružnikPicci (Maria Adele) Ziino (vj. 1964)
Profesionalne informacije
Zanimanjefilmski režiser
Opus
Djelatni period1953–2003
Znamenita djela

Pontecorvo, koji je odrastao u jevrejskoj porodici za vrijeme fašizma, kao mladić se priključio Komunističkoj partiji i za vrijeme Drugog svjetskog rata sudjelovao u antifašističkom pokretu otpora. Iako je iz Partije izašao nakon gušenja mađarskog ustanka 1956. godine, ostao je uvjereni marksist, a svoja ratna iskustva je često koristio kao inspiraciju za svoj opus.

Filmogradija kao režiser

uredi
  • Missione Timiriazev (1953, dokumentarni)[1]
  • Porta Portese (1954, dokumentarni)
  • Festa a Castelluccio (1954, dokumentarni)
  • Uomini del marmo (1955, dokumentarni)
  • Giovanna (1955, short)
  • Cani dietro le sbarre (1955, dokumentarni)
  • Die Windrose (1957, segment "Giovanna")
  • La grande strada azzurra (The Wide Blue Road, 1957)
  • Pane e zolfo (1959, dokumentarni)
  • Kapò (1959)
  • Gli uomini del lago (1959, dokumentarni)
  • Paras (1963, dokumentarni)
  • La Battaglia di Algeri (The Battle of Algiers, 1966)
  • Queimada (Burn!, 1969)
  • Operación Ogro (Operation Ogre, 1979)
  • Addio a Enrico Berliguer (1984, dokumentarni)
  • 12 registi per 12 città (1989, segment "Udine")
  • Gillo Pontecorvo's Return to Algiers (1992, dokumentarni)
  • Danza della fata confetto (1996, kratki)
  • Nostalgia di protezione (1997, short, also featured in I corti italiani)
  • Un altro mondo è possibile (2001, dokumentarni)
  • Firenze, il nostro domani (2003, dokumentarni)

Izvori

uredi
  1. Thompson, Bordwell, Kristin, David (2010). Film History: An Introduction, Third Edition. New York, NY: McGraw Hill. 

Vanjske veze

uredi