อิงกลิชฟุตบอลลีก

อิงกลิชฟุตบอลลีก (อังกฤษ: English Football League) เป็นลีกของสโมสรฟุตบอลอาชีพจากอังกฤษและเวลส์ ก่อตั้งในปี 1888 ในชื่อฟุตบอลลีก เป็นลีกฟุตบอลที่เก่าแก่ที่สุดในโลก และเป็นลีกสูงสุดของอังกฤษนับตั้งแต่ก่อตั้งจนถึงปี 1992 เมื่อ 22 สโมสรชั้นนำแยกตัวออกมาก่อตั้งพรีเมียร์ลีก ฟุตบอลลีกเปลี่ยนชื่อเป็น "อิงกลิชฟุตบอลลีก" ตั้งแต่ฤดูกาล 2016–17[1][2]

อิงกลิชฟุตบอลลีก
ก่อตั้ง17 เมษายน 1888; 136 ปีก่อน (1888-04-17)
ประเทศอังกฤษ
สโมสรอื่นจากเวลส์
สมาพันธ์ยูฟ่า
ดิวิชันอีเอฟแอลแชมเปียนชิป
อีเอฟแอลลีกวัน
อีเอฟแอลลีกทู
จำนวนทีม72 ทีม (24 ทีมในแต่ละดิวิชัน)
ระดับในพีระมิด2–4
เลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก
ตกชั้นสู่เนชันนัลลีก
ถ้วยระดับประเทศเอฟเอคัพ, อีเอฟแอลคัพ
อีเอฟแอลโทรฟี[NB1]
ถ้วยระดับนานาชาติยูฟ่ายูโรปาลีก[NB2]
ทีมชนะเลิศปัจจุบันเบิร์นลีย์
(2022–23)
ชนะเลิศมากที่สุดลิเวอร์พูล (18 สมัย)
หุ้นส่วนโทรทัศน์สกายสปอตส์
แชนเนล 5 (เฉพาะไฮไลต์)
เว็บไซต์efl.com
ปัจจุบัน: อิงกลิชฟุตบอลลีก ฤดูกาล 2023–24

อีเอฟแอลแบ่งออกเป็น อีเอฟแอลแชมเปียนชิป, อีเอฟแอลลีกวัน และ อีเอฟแอลลีกทู โดยมี 24 สโมสรในแต่ละดิวิชั่น รวม 72 สโมสรมีการเลื่อนชั้นและการตกชั้นระหว่างกัน แชมป์และรองแชมป์ลีกแชมเปียนชิปเลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก โดยอัตโนมัติส่วนอันดับ 3-6 ต้องแข่งเพลย์ออฟเพื่อหาอีก 1 ทีมเลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก สำหรับ 3 อันดับสุดท้ายในลีกทูต้องตกชั้นสู่ เนชันนัลลีก แม้ว่าโดยหลักแล้วจะเป็นการแข่งขันในอังกฤษ แต่ก็มีสโมสรเล็กๆ จากเวลส์จำนวนหนึ่ง ซึ่งปัจจุบันคือคาร์ดิฟฟ์ซิตี สวอนซีซิตี เรกซัม และนิวพอร์ตเคาน์ตีก็เข้าร่วมด้วย

ฟุตบอลลีกมีผู้สนับสนุนครั้งแรกในฤดูกาล 1983-84 และเป็นที่รู้จักในชื่อต่าง ๆ สำหรับในฤดูกาล 2016-17 ฟุตบอลลีกได้ทำการรีแบรนด์ตัวเองเป็น อิงกลิชฟุตบอลลีก พร้อมกับได้ สกายเบท เข้ามาเป็นผู้สนับสนุนหลักจนถึงปัจจุบัน[3][4]

อิงกลิชฟุตบอลลีกยังจัดการแข่งขันฟุตบอลถ้วยน็อคเอาท์สองครั้ง ได้แก่ อีเอฟแอลคัพ หรือ คาราบาวคัพ และ อีเอฟแอลโทรฟี สำหรับศูนย์ปฏิบัติการของอิงกลิชฟุตบอลลีกอยู่ในเพรสตันและสำนักงานการค้าอยู่ในลอนดอน[5][6]

ภาพรวม

แก้

ฟุตบอลลีกประกอบด้วยสโมสรฟุตบอลอาชีพ 69 สโมสรในอังกฤษและ 3 สโมสรในเวลส์ เป็นการแข่งขันฟุตบอลลีกอาชีพที่เก่าแก่ทีสุดในโลก และยังจัดการแข่งขันฟุตบอลถ้วยน็อคเอาท์อีก 2 รายการ ได้แก่ อีเอฟแอลคัพ หรือ คาราบาวคัพ และ อีเอฟแอลโทรฟี ฟุตบอลลีกก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 17 เมษายน ค.ศ. 1888 โดยวิลเลียม แม็คเกรเกอร์ผู้อำนวยการของแอสตัน วิลล่าในขณะนั้น ซึ่งเดิมมีสโมสรสมาชิก 12 สโมสร การเติบโตอย่างต่อเนื่องและการเพิ่มดิวิชั่นมากขึ้นหมายความว่าในทศวรรษที่ 1950 ฟุตบอลลีกมีสโมสรสมาชิก 92 สโมสร ต่อมาเกิดความปั่นป่วนครั้งใหญ่ในปี ค.ศ. 1992 เมื่อสโมสรฟุตบอลในลีกดิวิชั่น 1 ตัดสินใจแยกไปก่อตั้งลีกของตนเอง คือ เอฟเอพรีเมียร์ลีก ซึ่งเปลี่ยนชื่อเป็นพรีเมียร์ลีกในปี ค.ศ. 2007[7] ฟุตบอลลีกจึงไม่รวม 20 สโมสรในพรีเมียร์ลีกอีกต่อไป ถึงแม้ว่าการเลื่อนชั้นและการตกชั้นระหว่างฟุตบอลลีกกับพรีเมียร์ลีกจะดำเนินต่อไป[8]

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. "Rebranded Football League changing its name to English Football League as EFL unveils new logo". The Daily Telegraph. London. 12 November 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2022. สืบค้นเมื่อ 7 August 2016.
  2. "Sky Bet to sponsor the Football League". 18 July 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 July 2013. สืบค้นเมื่อ 7 September 2021.
  3. "Rebranded Football League changing its name to English Football League as EFL unveils new logo". The Daily Telegraph. London. 12 November 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2022. สืบค้นเมื่อ 7 August 2016.
  4. "Sky Bet to sponsor the Football League". 18 July 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-07-21. สืบค้นเมื่อ 7 September 2021.
  5. "Contact The Football League". English Football League. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 September 2018. สืบค้นเมื่อ 24 July 2017.
  6. Gillatt, Peter (30 November 2007). Blackpool FC On This Day: History, Facts and Figures from Every Day of the Year. Pitch Publishing Ltd. ISBN 978-1-905411-50-4.
  7. "Premier League and Barclays Announce Competition Name Change" (PDF). Premier League. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 4 March 2009. สืบค้นเมื่อ 22 November 2006.
  8. Tony Brown (27 February 2013). "125 Years of The Football League in numbers". The Football League. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 September 2014. สืบค้นเมื่อ 11 September 2014.