Tubérculo

En botánica, tubérculo refírese ao caule arredondado que algunhas plantas verdes desenvolven por baixo do chan como órganos de reserva de enerxía (en xeral amidón e inulina). O exemplo mais coñecido é a pataca.^[1]

As plantas úsanos para sobrevivir ao inverno ou aos meses máis secos, fornecendo enerxía e nutrientes durante a próxima estación de crecemento. Alén diso serven coma un medio de reprodución asexuada.^[2] Posúe pequenas follas escamosas e xemas minúsculas coñecidas como "ollos". Eses "ollos" agroman, dando orixe a novas plantas, que retiran o seu alimento do tubérculo, até que as propias raíces e follas se formen.^[3]

A reprodución deste tipo de plantas faise por semente, aínda que tamén se pode facer por plantación do mesmo tubérculo, como se fai case sempre coa pataca.

Exemplos[editar | editar a fonte]

Pataca;
Begonia tuberosa;
Cará/Iñames, xénero Dioscorea;
Taioba, xénero Xanthosoma;
Taro (Colocasia esculenta);
Ciclamino;
Anredera cordifolia;
Plectranthus esculentus (un tipo de mentaLamiaceae);
Trufas;
Oxalis tuberosa;
Caladium;
Sinningia;
Tupinambo (Helianthus tuberosus);
Chufa (Cyperus esculentus).

Raíces tuberosas e bulbos[editar | editar a fonte]

Os tubérculos son diferentes das raíces tuberosas como a pataca doce (Ipomoea batatas), a beterraba (Beta spp.), a cenoria ou a mandioca (Manihot utilissima), que almacenan os seus nutrientes na propia raíz, moito máis desenvolvida que a dos tubérculos. Tamén se diferencian dos bulbos como cebolas e allo, que a pesar de usaren parte do caule, tamén usan follas modificadas, coñecidas como catafilos para almacenar nutrientes.^[4]