Naar inhoud springen

Fermium

Zoek dit woord op in WikiWoordenboek
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fermium
1 18
1 H 2 Periodiek systeem 13 14 15 16 17 He
2 Li Be B C N O F Ne
3 Na Mg 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Al Si P S Cl Ar
4 K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
5 Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
6 Cs Ba Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
7 Fr Ra ↓↓ Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
 
Lanthaniden La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
Actiniden Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Algemeen
Naam Fermium
Symbool Fm
Atoomnummer 100
Groep Scandiumgroep
Periode Periode 7
Blok F-blok
Reeks Actiniden
Chemische eigenschappen
Atoommassa (u) [257]
Elektronenconfiguratie [Rn]5f12 7s2
Oxidatietoestanden +3
Elektronegativiteit (Pauling) 1,3
1e ionisatiepotentiaal (kJ·mol−1) 627,16
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand Vast
SI-eenheden en standaardtemperatuur en -druk worden gebruikt,
tenzij anders aangegeven
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Fermium is een scheikundig element met symbool Fm en atoomnummer 100. Het is een vermoedelijk grijs of zilverkleurig actinide. Fermium is genoemd naar Enrico Fermi.

Enrico Fermi

Fermium is in 1952 ontdekt door een team onder leiding van Albert Ghiorso. Zij ontdekten het metaal in het puin dat overgebleven was na de eerste test met een waterstofbom (Operation Ivy). Door de intense hitte en druk van de explosie was de isotoop fermium-255 ontstaan na het fuseren van een uraniumkern en 17 neutronen. Deze ontdekking werd in verband met de Koude Oorlog geheimgehouden tot 1955. Echter eind 1953 werd door fysici uit Stockholm al melding gemaakt van een onbekend element met 100 protonen en een massa van ongeveer 250 dat zij hadden geproduceerd door 238U te laten fuseren met 16O-ionen. Het team uit Stockholm claimde de ontdekking echter niet, maar later werd hun ontdekking geïdentificeerd als 250Fm.

Van fermium zijn geen toepassingen bekend.

Opmerkelijke eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Tot op heden zijn slechts zeer kleine hoeveelheden fermium geproduceerd en geïsoleerd. Er is relatief weinig over bekend. De enige oxidatietoestand die voor lijkt te komen in waterig milieu is +3.

Van nature komt fermium op aarde niet voor. Het kan kunstmatig worden gemaakt in kernreactors door lichtere kernen zoals uranium en plutonium intensief te bombarderen met neutronen.

Zie Isotopen van fermium voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Stabielste isotopen
Iso RA (%) Halveringstijd VV VE (MeV) VP
252Fm syn 25,39 u α 7,153 248Cf
253Fm syn 3,00 d α 6,739 249Cf
257Fm syn 100,5 d α 6,864 253Cf

Er zijn 17 radioactieve isotopen van fermium bekend. Met een halveringstijd van 100,5 dagen is 257Fm het stabielst. 253Fm en 252Fm hebben halveringstijden van respectievelijk 3 dagen en 25,39 uur. Alle andere isotopen hebben halveringstijden van minder dan 5,4 uur en het overgrote deel minder dan 3 minuten.

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

Over de invloed van fermium op organismen is niets bekend.

[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft mediabestanden op de pagina Fermium.