Przejdź do zawartości

Korzeń przybyszowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Korzenie przybyszowe)
Pandan połaciowy i jego korzenie przybyszowe

Korzenie przybyszowekorzenie wyrastające z pędu rośliny oraz z korzeni w strefie ich budowy wtórnej[1]. Mogą współistnieć z korzeniem głównym lub zastępować go. Najczęściej wyrastają one z nasady pędu, ale u niektórych roślin mogą też wyrastać z łodygi lub liści.

U roślin jednoliściennych korzeń główny szybko zanika, a na jego miejsce z nasady pędu wyrastają korzenie przybyszowe, tworząc tzw. korzenie wiązkowe. U roślin z rodziny wiechlinowatych korzenie przybyszowe mogą wytwarzać się w kolankach źdźbła, u niektórych roślin, np. begonii z blaszki liściowej.

Odmianą korzeni przybyszowych są korzenie podporowe, jakie występują u roślin rosnących w grząskim podłożu, wyrastające z łodygi na pewnej wysokości nad ziemią i ukośnie wrastające w podłoże. Ich zadaniem jest stabilizacja rośliny. Występują przede wszystkim u roślin rosnących w lasach tropikalnych gdzie podłoże jest bardzo podmokłe (np. u figowców, palm, filodendronów, pandanów). Wśród roślin uprawnych korzenie podporowe wytwarza kukurydza zwyczajna.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zygmunt Hejnowicz, Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2018.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Tołpa, Jan Radomski: Botanika. Podręcznik dla Techników Rolniczych. Warszawa: PWRiL, 1971.
  • J. Szwejkowska, J. Szwejkowski: Botanika. Tom I. Morfologia. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-13946-3.