Pumunta sa nilalaman

Diyakono

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang diyakono, binabaybay ding diakono, ay isang pinuno ng Simbahan na naglilingkod sa ibang mga tao.[1][2] Tinatawag na diyakonesa o diakonesa ang babaeng diyakuno.[1] May kaugnayan ang salitang diyakonesa sa kasaysayan ng larangan ng narsing, sapagkat ito ang katawagan sa sinaunang mga nars, mga Kristiyanang kababaihang walang asawa o nabalo na dumadalaw at nangangalaga sa mga may sakit at alalayan ang namatayang mga mag-anak.[3]

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. 1.0 1.1 English, Leo James (1977). "Diyakuno, diakuno, deacon, diyakonesa, diakonesa, deaconess". Tagalog-English Dictionary (sa wikang Ingles). Congregation of the Most Holy Redeemer. ISBN 9710810731.{{cite ensiklopedya}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. The Committee on Bible Translation (1984). "Deacon". The New Testament, God's Word, The Holy Bible, New International Version (NIV). International Bible Society, Colorado, USA.{{cite ensiklopedya}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. ""deaconesses", History of Nursing, Nurses and nursing". The New Book of Knowledge (Ang Bagong Aklat ng Kaalaman), Grolier Incorporated. 1977.{{cite ensiklopedya}}: CS1 maint: date auto-translated (link), pahina 409.

Usbong Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.