to-gʻa

1 Ayolning aka-ukalari (uning bolalariga nisbatan). ◆ Homid, bir turli va-ziyatda, yer ostidan jiyaniga qaradi. Togʻa-sining holidan xabarsiz Rahmat soʻzida davom etdi.. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Shayx beixtiyor jiyaniga qarab yurdi. Rasulmat munkib kelib, togʻasini quchoqladi.. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

2 Oʻzidan kattalarga murojaat shakli. ◆ Togʻa, poyezd coam nechada joʻnaydi ? n ◆ U.. har bir ishda maslahatgoʻy, barcha katta-kichik ".togʻa" deb hurmatlaydigan Yusvali chol edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Oramizda besh kishi nos chekadi, qorovul togʻa bilan olti kishi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

ТОҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

togʻa

• Turkcha: dayı