The Wayback Machine - https://web.archive.org/web/20170507115007/http://encyklopedia.pwn.pl:80/encyklopedia/gry.html
gry

Encyklopedia

gry, których rezultat powoduje zysk lub stratę materialną gracza i zależy wyłącznie lub prawie wyłącznie od przypadku (gry losowe);
inform. gry wymagające do przeprowadzenia rozgrywki programu komputerowego; także programy komputerowe pozwalające jednemu lub więcej użytkownikom na rozgrywanie gier;
gry towarzyskie, których rezultat zależy wyłącznie lub prawie wyłącznie od świadomych decyzji podejmowanych przez graczy (zwane też grami strategicznymi lub logicznymi);
gry wodne, kunszty wodne,
urządzenia hydrauliczne instalowane w ogrodach i pawilonach ogrodowych, mające za pomocą wodotrysków niespodziewanie oblewać spacerujących lub w inny sposób stwarzać zaskakujące atrakcje;
sześcianiki z punktami (oczkami) na ściankach, używane do gier towarzyskich i hazardowych;
dom, lokal, w którym oficjalnie są organizowane i uprawiane gry hazardowe (m.in. gry karciane, w kości, ruletka, automaty do gier hazardowych);
zwykle kartonowe lub plastykowe prostokąty służące do gry lub wróżby;
Mistrz Kart do Gry, niem. Meister der Spielkarten, Spilkartenmeister, żył w XV w.,
miedziorytnik niem.; działał ok. 1430–1450 w Górnej Nadrenii;
GROM, Jednostka Wojskowa GROM im. Cichociemnych Spadochroniarzy AK,
jednostka wojskowa do operacji specjalnych, sformowana 1990;
mat. mat. model sytuacji konfliktowej; → gier teoria.
amerykańskie obserwatorium satelitarne; obecna nazwa → CGRO.
polski okręt, niszczyciel, zbudowany 1935–37 w Cowes (Wielka Brytania);
pol. przeciwlotn. przenośny zestaw rakietowy;
dział matematyki stosowanej badający modele sytuacji, w których decyzje podejmowane przez strony (zwane graczami) mają łączny wpływ na ich poziom satysfakcji (określany mianem wypłat).
Brundtland
[brụ̈ntlan]
Gro, z domu Harlem Wymowa, ur. 20 IV 1939, Oslo,
polityk norweska;
Niewęgłowski Henryk Grach, ur. 18 I 1807, Międzyrzec Podlaski, zm. 20 III 1881, Paryż,
powstaniec 1831, działacz emigr., matematyk;
koszykówka, piłka koszykowa,
dyscyplina sport., gra zespołowa dla 2 drużyn (po 5 zawodników, przebywających jednocześnie na boisku);
zabawa
[łac. ludus],
zachowanie utożsamiane często z grą, wiąże się współcześnie także z pojęciem rozrywki.
sport. gra zespołowa, przepisami zbliżona do rugby;
zamierzone i systematycznie stosowane sposoby pracy nauczyciela z uczniami umożliwiające realizowanie celów kształcenia.

Słownik języka polskiego

dom gry «lokal, w którym uprawiane są gry hazardowe»
gry ruchowe «gry odbywające się na świeżym powietrzu, wymagające dużo ruchu»
gra
1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad»
2. «przedmioty służące do grania»
3. «rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny; też: sposób zagrania»
4. «odtwarzanie roli na scenie lub w filmie»
5. «wykonywanie melodii na instrumencie muzycznym»
6. «rywalizacja dwóch konkurujących ze sobą osób lub grup»
7. «postępowanie polegające na stwarzaniu pozorów»
8. «zmienność postrzeganych wzrokiem szczegółów tworzących harmonijną całość»
9. «w dziele artystycznym: konfrontacja kilku różnych poetyk, konwencji, sposobów przedstawienia»
10. «wydawanie charakterystycznego głosu przez samca głuszca, cietrzewia, dropia w czasie toków»
grom
1. «piorun lub grzmot»
2. «gniewne ostrzeżenie lub napomnienie»
gra komputerowa «gra rozgrywana na ekranie komputera; też: program komputerowy umożliwiający tę grę»
gra twarzy «zmiany wyrazu twarzy»
gra w ciemno «gra w karty bez odkrywania kart»
teoria gier «dział matematyki zajmujący się badaniem modeli sytuacji konfliktowych na przykładzie gier»
wolna gra rynkowa «zachowanie się podmiotów gospodarczych na rynku umożliwiającym pełną konkurencję»
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia