dzieło
Encyklopedia
kategoria oznaczająca utwory współcz. literatury i sztuki charakteryzujące się niedomkniętą, jak gdyby niepełną formą i niedookreślonym znaczeniem;
prawo umowa, przez którą jedna strona (przyjmujący zamówienie) zobowiązuje się do wykonania określonego dzieła, a druga (zamawiający) — do zapłaty wynagrodzenia;
zespół 6 ksiąg (zw. też historią deuteronomiczną) Starego Testamentu: Jozuego, Sędziów, 1 i 2 Samuela, 1 i 2 Królewska, które opisują dzieje Izraelitów od wkroczenia do Kanaanu po deportację do Babilonii (XIII–VI w. p.n.e.).
podrabianie (wykonanie przedmiotu w całości) albo przerabianie dzieła sztuk plast. wg przyjętego przez fałszerza wzorca; wytwór pracy fałszerza nazywa się falsyfikatem.
społ. fundacja, zał. 1989 przez czł. Stow. Autorów Dzieł Nauk., z siedzibą w Warszawie;
niemiecki kompozytor i organista, przedstawiciel późnego baroku, jeden z największych twórców w historii muzyki.
żydowski teolog i filozof.
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
grecki geograf i podróżnik.
najwybitniejszy średniowieczny historyk polski.
niemiecki filozof, główny przedstawiciel klasycznej niemieckiej filozofii idealistycznej, jeden z najwybitniejszych reprezentantów oświecenia.
stosowane od XIX w. określenie dziedzin twórczości artystycznej percypowanych wzrokowo, obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne.
pisarz francuski, romantyk i jednocześnie wielki realista.
Eratostenes z Cyreny, Eratosthénēs, ur. ok. 275 p.n.e., Cyrena (Libia), zm. ok. 194 p.n.e., Aleksandria,
grecki filozof, astronom, matematyk i geograf.
historiografia
pisarstwo historyczne, nagromadzone teksty dotyczące przeszłości, nauka historyczna.
[gr. historía ‘badanie’, ‘informacja’, ‘opowiadanie’, gráphō ‘piszę’],
Ibn Ruszd, Abū al-Walīd Muḥammad Ibn Aḥmad Ibn Rušd, w Europie zw. Awerroesem, ur. 1126, Kordoba, zm. 10 XII 1198, Marrakesz,
arabski prawnik, lekarz, filozof, główny przedstawiciel filozofii arabskiego Zachodu.
filozof i estetyk.
Materiały dodatkowe
Mickiewicz Adam, Pan Tadeusz, czyli ostatni zajazd na Litwie. Historia szlachecka z roku 1812 We dwunastu ksiegach wierszem
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego
dzieło
• dziełko
1. «utwór literacki, naukowy lub artystyczny, zwłaszcza dużej wartości»
2. «praca, działanie»
3. «efekt czyjejś pracy lub jakichś procesów»
• dziełko
dzieło sztuki «obraz, rzeźba itp. mające wartość artystyczną»
umowa o dzieło «umowa, w której jedna strona zobowiązuje się do wykonania określonego dzieła, a druga – do zapłaty wynagrodzenia za to dzieło»
dzieła zebrane «wydanie zawierające wszystkie dzieła jednego autora»
szkatułkowa forma, kompozycja utworu, dzieła itp. «forma, kompozycja utworu, dzieła polegająca na wpleceniu w opowieść główną opowiadań pobocznych, stanowiących odrębne całości»
