Polski
Encyklopedia
jeden z autokefalicznych Kościołów prawosławnych, zrzeszający wyznawców prawosławia zamieszkałych w Polsce.
tymczasowy organ władzy, pełniący funkcję rządu na wyzwolonych spod okupacji niemieckiej ziemiach polskich, powołany 20 VII 1944 w Moskwie;
niezależna od Kościoła rzymskokatol. organizacja kośc., zał. pod koniec XIX w. przez księdza katol. F. Hodura w USA, należąca do rodziny Kościołów starokatolickich.
ugrupowanie polit., utworzone 1945 w wyniku połączenia niektórych grup polit. („Zespół”, „Sekretariat”) uchodźstwa pol. w Wielkiej Brytanii, skupiających gł. działaczy przedwojennego Związku Pol. Młodzieży Demokr. oraz Legionu Młodych;
organizacja polonijna, zał. 1914 w USA;
Polski Instytut Historyczny w Rzymie (PIH),
instytucja nauk., zał. 1945 przez księdza W. Meyszytowicza, H. Paszkiewicza, K. Lanckorońską, J. Michałowskiego;
instytut nauk., utworzony 1949, z siedzibą w Warszawie, podlegający min. spraw zagranicznych;
Polski Komitet Demokratyczny, Naczelny Komitet Demokratyczny, Komitet Demokratyczny, demokraci,
reprezentacja pol. stronnictw i organizacji popierających aktywistyczną politykę w kraju, utworzony IV 1917 w Piotrogrodzie;
organizacja działająca 1926–39, której zadaniem było badanie zasobów energ. Polski i prace nad udoskonaleniem ich wyzyskania;
centralny organ administracji państw. ds. normalizacji, metrologii, jakości wyrobów i probiernictwa, istniejący 1979–94;
Polski Komitet Olimpijski (PKOl),
organizacja, założona 1919 w Krakowie, początkowo jako Polski Komitet Igrzysk Olimpijskich (PKIO), od 1924 — po połączeniu ze Związkiem Polskich Związków Sportowych (ZPZS) — pod nazwą ZPZS-PKOl, od 1948 — po rozwiązaniu ZPZS — obecna nazwa;
reprezentacja organizacji komunist., powołana II 1944, działająca w środowiskach emigracji polskiej;
Polski Koncern Naftowy SA, PKN ORLEN SA,
największy polski producent i dystrybutor paliw, jeden z największych w Europie Środkowej,
Polski Korpus Przesposobienia i Rozmieszczenia (PKPiR), ang. Polish Resettlement Corps,
formacja ochotnicza, utworzona VIII–IX 1946 przez władze brytyjskie dla żołnierzy demobilizowanych PSZ na Zachodzie podległych władzom RP na uchodźstwie.
Polski Sztab Partyzancki (PSzP),
sztab utworzony z inicjatywy Centralnego Biura Komunistów Polski w ZSRR, powołany w celu wspierania komunist. partyzantki i działalności sabotażowo-dywersyjnej na ziemiach pol., prowadzonej gł. przeciwko liniom komunik. wojsk niem., szczególnie w strefie przyfrontowej;
historycznie narastający zespół (kanon) pieśni powszechnych wszystkich odmian, znanych na terenie całej Polski co najmniej 50 lat.
Polski Uniwersytet na Obczyźnie (PUNO),
uczelnia humanist., utworzona 1949 w Londynie dla emigrantów polskich;
Polski Związek Chórów i Orkiestr, do 1973 Zjednoczenie Polskich Zespołów Śpiewaczych i Instrumentalnych,
związek śpiewaczy, powstał 1924 po połączeniu związków śpiewaczych Wielkopolski, Śląska, Mazowsza, Małopolski i Pomorza;
organizacja społ., zrzeszająca indywidualnych hodowców i właścicieli koni zarodowych, zał. 1957;
stowarzyszenie nauk.-techn. z siedzibą w Warszawie, działające od 1934 (z przerwą 1939–45), utworzone 1934 pod nazwą Polski Związek Inżynierów Budowlanych;
Materiały dodatkowe
Najmniejszy ssak Polski
ryjówka malutka — dł. ciała 3,9–6,4 cm, masa 2–6,3 g.
Najwyższy szczyt Polski
Rysy (wierzchołek pn.-zach.) — 2499 m.
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego
czerwiec polski «gatunek czerwca – owada, hodowany dawniej w Polsce ze względu na samice dostarczające czerwonego barwnika»
język polski «urzędowy język w Polsce»
konik polski «mały koń o maści myszatej lub bułanej, z ciemną pręgą na grzbiecie, wyhodowany w Polsce»
ogar polski «pies myśliwski o krótkiej, czarnej lub ciemnoszarej sierści»
owczarek nizinny polski «pies o długiej, kosmatej sierści»
polski II «język polski»
barwy polskie «biel i czerwień; też: sztandar biało-czerwony»
bracia polscy «wyznawcy polskiego arianizmu»