The Wayback Machine - https://web.archive.org/web/20200221160229/https://sjp.pwn.pl/
  • Na czasie
    21 lutego przypada Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Został ustanowiony przez UNESCO w 1999 r. dla upamiętnienia wydarzeń mających miejsce w 1952 r. w miejscowości Dhaka, obecnej stolicy Bangladeszu. Zginęło tam wówczas 5 studentów, którzy domagali się nadania językowi bengalskiemu statusu urzędowego. Dzień ten ma na celu podkreślenie różnorodności językowej świata, zwrócenie uwagi na języki zagrożone i ginące. To święto ma nam uświadamiać, że chronimy język ojczysty także po to, by nie zagubić tożsamości kulturowej. Warto na co dzień dbać o jego czystość, poznać historię, bogactwo dialektów i tajniki frazeologii. A w kwestiach poprawności – zawsze warto szukać porady Ekspertów w Poradni Językowej PWN!
     
  • Łatwo pomylić
    GŁOSKA, ZGŁOSKA
    Głoski to dźwięki mowy, a zgłoski to inaczej sylaby. Oba te słowa to XVIII-wieczne neologizmy, wprowadzone w miejsce terminów łacińskich, przy czym głoską twórca tej nazwy, Jacek Przybylski, nazywał literę i dopiero następni gramatycy odnieśli ów termin do zjawisk mowy, a nie pisma.
    Gdy dziś mówimy, że ktoś zapisał się złotymi zgłoskami w historii, to mamy na myśli to, że upamiętnił się dzięki swoim zasługom. Znaczenie tego zwrotu można by uwydatnić, dzieląc go na zgłoski: za-pi-sał się... W taki sposób można by go nawet skandować, choć jego treść do skandowania nie zachęca. Jeśli natomiast mówimy, że ktoś sylabizuje słowa, to znaczy, że czytając dzieli je na sylaby, ponieważ nie ma wprawy w czytaniu lub trafił na słowa dla siebie za trudne.
    Mirosław Bańko
  • Czułe słówka
    Jedno z wielu czułych słówek, które pochodzą od nazw pożywienia. Razem z innymi tego rodzaju — np. czekoladko, pączusiu, ptysiu, pulpeciku — pokazuje, że lubimy jeść, zwłaszcza słodycze (por. też miodku, mój słodki i in.). Cukierki można w dodatku ssać, co każde małe dziecko lubi najbardziej i z czego do końca nie wyrasta (por. cycusiu).
Słowo dnia: borsuczę
Sponsorowane

Zagraj z nami!

Chcesz sprawdzić swoją znajomość języka?

Zagraj teraz

Zasady pisowni

86. [336] Podstawowa funkcja kropki
Kropka zamyka wypowiedzenie (tzn. zdanie lub równoważnik zdania), będące podstawową całością składniowo-znaczeniową. W obrębie wypowiedzenia zakończonego kropką mogą występować inne znaki interpunkcyjne. Z tych powodów kropka musi być uważana za podstawowy i najważniejszy znak przestankowania. Oto przykłady użycia kropki w tej funkcji:
Wtedy powstał człowiek, który dotąd siedział był jakby na uboczu, w głębi nieco, lecz mimo że dotychczas głosu nie zabierał, zebrani z szacunkiem ku niemu spozierali.
(S. Mrożek)
Była pewna, że jeżeli matka troszczy się kiedy o nią, to tylko przez obawę, aby jej pracy i opieki nad sobą nie utracić; toteż troskliwość ta, zamiast łagodzić i rozweselać, zaostrzała i zachmurzała jej rysy.
(E. Orzeszkowa)
Kropka — jak już wspomnieliśmy — może zostać zastąpiona przez pytajnik, wykrzyknik lub wielokropek:
Dlaboga, panie Wołodyjowski! Larum grają! wojna! nieprzyjaciel w granicach! a ty się nie zrywasz? szabli nie chwytasz? na koń nie siadasz? Co się stało z tobą, żołnierzu?
(H. Sienkiewicz)
I to nadaje moim czynom jakiś połowiczny charakter...
(W. Gombrowicz)
 
 
... >>

Zmieniają się czasy,
zmieniają się słowa

Zobacz w Wielkim słowniku W. Doroszewskiego igrzec, słowo którego już nie ma w użyciu.
Więcej słów

Powiedz to inaczej

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego