jest
Encyklopedia PWN
wł. partia polit., → Stokrotka.
bycie, niem. Sein,
określenie pojęcia istnienia,
emigr. tygodnik polit. o orientacji nacjonalistycznej, wyd. 1940–41 w Londynie;
a szczęście było możliwe, było tak blisko (A. Puszkin Eugeniusz Oniegin).
audycja Programu 3 Polskiego Radia, prowadzona od poniedziałku do piątku przez G. Dobroń;
program rozrywkowy TVN, prowadząca: Kayah.
Organizacja Harcerek „Bądź Gotów”, do 1943 „Związek Koniczyn”,
organizacja konspiracyjna 1939–45;
Augustyn, Augustyn z Hippony, Augustyn Aureliusz, łac. Aurelius Augustinus, święty, ur. 13 XI 354, Tagasta, Numidia (ob. Suk Ahras, Algieria), zm. 28 VIII 430, Hippo Regius (Hippona, ob. Labda k. Annaby, Algieria),
najznamienitszy Ojciec Kościoła i jeden z czterech wielkich Doktorów Kościoła zachodniego, główny autorytet filozofii i teologii zachodniej do XIII wieku.
filozof francuski, krytyk strukturalizmu, uważany za jednego ze współtwórców filozoficznego postmodernizmu.
pogląd mówiący, że stan każdego izolowanego układu fiz. w chwilach późniejszych jest jednoznacznie określony przez tzw. dane początkowe, tj. stan układu w chwili początkowej;
dział analizy mat., poświęcony abstrakcyjnym uogólnieniom znanych pojęć geometrii klas. i matematyki elementarnej: długości odcinka, pola wielokąta, objętości wielościanu, 0-wymiarowej miary liczącej, tzn. liczby elementów zbioru.
filoz., religiozn. uczucie skierowane do osoby (miłość: Boga, bliźniego, oblubieńcza, rodzicielska, braterska) lub przedmiotu (miłość ojczyzny), wyrażające się w pragnieniu dla nich dobra (i czynienia go), szczęścia i zachowania ich istnienia.
termin wieloznaczny, rozmaicie rozumiany i definiowany;
Platon, właśc. Arystokles, gr. Plátōn, Aristoklḗs, łac. Plato, Aristocles, ur. ok. 427, prawdopodobnie w Atenach (wg niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e., Ateny,
jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnych Grecji; uczeń Sokratesa i nauczyciel Arystotelesa, założyciel Akademii Platońskiej.
filozof grecki, twórca neoplatonizmu.
Materiały dodatkowe
Ilustracje, multimedia
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego PWN
jestem «zwrot stanowiący potwierdzenie obecności na sali, w klasie itp.»
bądź I «spójnik wyrażający możliwą wymienność części zdań lub zdań równorzędnych»
bądź II «partykuła występująca po zaimkach pytajnych, nadająca im znaczenie nieokreśloności, wyrażająca obojętność wyboru, np. Możesz to zrobić kiedy bądź.»
być I
1. «istnieć, żyć»
2. «być obecnym, znajdować się gdzieś»
3. «trwać przez pewien czas, zdarzać się, odbywać się»
4. «brać w czymś udział, np. Ojciec był w powstaniu.»
5. «uczęszczać gdzieś, korzystać z czegoś, np. Dwa lata był w technikum.»
6. «mieć jakieś wydarzenia za sobą, spodziewać się ich lub być w trakcie jakichś wydarzeń, np. Gdy przyszli goście, byliśmy już po obiedzie.»
7. «sięgać, dostawać do jakiejś wysokości, np. Woda była do kostek.»
8. «znajdować się w jakimś stanie, ulegać czemuś, np. Był pod wpływem alkoholu.»
być II
1. «czasownik służący do tworzenia złożonych form czasowników: czasu przyszłego złożonego, strony biernej wszystkich czasów, dawniej też trybu warunkowego w czasie przeszłym i czasu zaprzeszłego, np. Będę pamiętał. Był ceniony przez wszystkich.»
2. «łącznik w orzeczeniu złożonym, np. Był wysokiego wzrostu.»
3. «w zwrotach nieosobowych, np. Trzeba było to zrobić.»
były I
1. «taki, który przestał pełnić jakąś funkcję»
2. «o państwie: taki, który przestał istnieć lub istnieje w innych granicach»
